Ο Μέγας Κωνσταντίνος, μια από τις κομβικότερες μορφές της ιστορίας, γεννήθηκε πιθανότατα στη Ναϊσό της Άνω Μοισίας (σημερινή Νις της Σερβίας) μεταξύ 272-288 μ.Χ. Γιος του Κωνστάντιου Χλωρού και της Αγίας Ελένης. Η ζωή του σημαδεύτηκε από την άνοδό του στην εξουσία και τη μεταστροφή του προς τον Χριστιανισμό.
Το 306 μ.Χ., μετά τον θάνατο του πατέρα του, ο στρατός τον ανακήρυξε Αύγουστο. Η σύγκρουσή του με τον Μαξέντιο, ο οποίος υπερείχε στρατιωτικά, οδήγησε σε μια ιστορική στιγμή: το όραμα του Σταυρού με τη φράση «τούτῳ νίκα» πριν τη μάχη της Μιλβίας Γέφυρας.
Αυτό το όραμα τον οδήγησε να υιοθετήσει το χριστιανικό λάβαρο και να προχωρήσει προς τη Ρώμη.
Με την άνοδό του στην εξουσία, ο Κωνσταντίνος έδειξε άμεσο ενδιαφέρον για τους Χριστιανούς. Ενισχύοντας την Εκκλησία οικονομικά. Το 313 μ.Χ., μαζί με τον Λικίνιο, υπέγραψε το Διάταγμα των Μεδιολάνων, καθιερώνοντας την ανεξιθρησκεία στην αυτοκρατορία.
Αντιμετώπισε όμως και σοβαρά προβλήματα, όπως ο αρειανισμός, μια αίρεση που αμφισβητούσε την Τριαδικότητα του Θεού. Για την επίλυση αυτής της θεολογικής διαμάχης, συγκάλεσε την Α’ Οικουμενική Σύνοδο στη Νίκαια το 325 μ.Χ.. Στην οποία οι αποφάσεις ελήφθησαν με σκοπό την ορθοτόμηση της πίστεως. Παρά την αρχική αυστηρότητα προς τον Άρειο, αργότερα ο Κωνσταντίνος τον ανακάλεσε, προκαλώντας νέες έριδες στην Εκκλησία. Η σχέση του με τον Μέγα Αθανάσιο ήταν επίσης περίπλοκη, με εξορίες και αποκαταστάσεις.
Επίσης η τελευταία περίοδος της ζωής του χαρακτηρίζεται από πνευματική αναζήτηση. Τον Απρίλιο του 337 μ.Χ., αισθανόμενος το τέλος, μεταφέρθηκε στην Ελενόπολη, όπου προσευχόταν. Λίγο πριν τον θάνατό του, έλαβε το βάπτισμα. Φορώντας έκτοτε το λευκό ένδυμα. Κοιμήθηκε εν ειρήνη το 337 μ.Χ., ημέρα Πεντηκοστής.
Η ιστορία τον αναγνώρισε ως Μέγα και η Εκκλησία ως Ισαπόστολο. Τιμώντας τη συμβολή του στη διάδοση του Χριστιανισμού. Το σκήνωμά του ενταφιάστηκε στο ναό των Αγίων Αποστόλων στην Κωνσταντινούπολη.
Αγία Ελένη: Η μητέρα του Κωνσταντίνου και η εύρεση του Τιμίου Σταυρού
Η Αγία Ελένη, μητέρα του Μεγάλου Κωνσταντίνου, γεννήθηκε περίπου το 247 μ.Χ. στο Δρέπανο της Βιθυνίας. Αν και ταπεινής καταγωγής, ο γιος της την τιμούσε ιδιαίτερα, της απένειμε τον τίτλο της Αυγούστας και έδωσε το όνομά της σε πόλη της Βιθυνίας.
Επίσης η ευσέβειά της εκδηλώθηκε με πολλές ευεργεσίες και την ανοικοδόμηση Εκκλησιών σε Ρώμη, Κωνσταντινούπολη, Βηθλεέμ και το Όρος των Ελαιών. Το 326 μ.Χ., η Αγία Ελένη πήγε στην Ιερουσαλήμ, όπου με μεγάλο κόπο ανεύρε τον Τίμιο Σταυρό του Κυρίου, μαζί με τους σταυρούς των δύο ληστών.
Κοιμήθηκε εν ειρήνη περίπου το 327 μ.Χ., σε ηλικία 80 ετών, αφού προαισθάνθηκε τον θάνατό της. Ο Μέγας Κωνσταντίνος μετέφερε το λείψανό της στην Κωνσταντινούπολη και την ενταφίασε στο ναό των Αγίων Αποστόλων. Η τιμή προς τον Μέγα Κωνσταντίνο και την Αγία Ελένη παραμένει ισχυρή μέχρι σήμερα, αποτυπωμένη και στα γνωστά «κωνσταντινάτα».
Χορηγούμενο
