Το να είναι κάποιος καλόκαρδος είναι ένα από τα πιο αξιοθαύμαστα ανθρώπινα χαρακτηριστικά. Τα άτομα αυτά είναι συνήθως εμπαθή, γενναιόδωρα και δίνουν προτεραιότητα στους άλλους. Ωστόσο, υπάρχει μια οδυνηρή ειρωνεία: πολλοί από αυτούς δυσκολεύονται να αναπτύξουν τις στενές, ικανοποιητικές φιλίες που επιθυμούν.
Επιπλέον η ψυχολογία εξηγεί ότι τα ίδια τα χαρακτηριστικά που τους κάνουν συμπονετικούς μπορούν να δημιουργήσουν κρυφά εμπόδια στη δημιουργία βαθιών δεσμών. Η αναγνώριση αυτών των μοτίβων είναι το πρώτο βήμα προς την αλλαγή και τη βελτίωση των σχέσεών τους.
7 Ψυχολογικοί Λόγοι που η Καλοσύνη Στέκεται Εμπόδιο στη Φιλία
1. Δυσκολία στο να Τεθούν Όρια
Οι ευγενικοί άνθρωποι θέλουν φυσικά να βοηθούν και λένε εύκολα «ναι» σε αιτήματα, παραμερίζοντας τις δικές τους ανάγκες. Ωστόσο, χωρίς όρια, οι σχέσεις χάνουν την ισορροπία τους. Η γενναιοδωρία χωρίς αντίσταση οδηγεί σε εξάντληση και στη δημιουργία γνωριμιών που τους συμπαθούν, αλλά δεν τους βλέπουν ως αληθινούς φίλους ίσων όρων.
2. Αποφυγή Συγκρούσεων
Ο φόβος μήπως στενοχωρήσουν τους άλλους οδηγεί πολλούς καλούς ανθρώπους στο να σιωπούν αντί να μιλήσουν ανοιχτά για τα προβλήματά τους ή τις διαφωνίες τους. Όμως, οι αληθινές φιλίες απαιτούν ειλικρίνεια, όχι συνεχή αρμονία. Καταπιέζοντας τα συναισθήματα, οι σχέσεις παραμένουν ευγενικές αλλά ρηχές.
3. Προσέλκυση Εκμεταλλευτών
Ωστόσο η αδιάκοπη καλοσύνη λειτουργεί σαν μαγνήτης για ανθρώπους που είναι πρόθυμοι να την εκμεταλλευτούν. Οι «εκμεταλλευτές» βασίζονται σε αυτούς που δίνουν, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται μονόπλευρες σχέσεις. Ο ευγενικός άνθρωπος επενδύει ενέργεια, αλλά λαμβάνει λίγα, μένοντας συναισθηματικά εξαντλημένος.
4. Ελαχιστοποίηση των Δικών τους Αναγκών
Οι συμπονετικοί άνθρωποι ρωτούν πρόθυμα, «Πώς είσαι;», αλλά δυσκολεύονται να πουν, «Χρειάζομαι βοήθεια». Η αληθινή φιλία ευδοκιμεί όταν και οι δύο πλευρές είναι ευάλωτες. Χωρίς να ανοιχτούν, μπλοκάρουν την ευκαιρία των άλλων να νοιαστούν για αυτούς σε αντάλλαγμα, κρατώντας τις σχέσεις σε επιφανειακό επίπεδο.
5. Υπερβολική Διασπορά Ενέργειας (Υπερεκτείνονται)
Επίσης θέλοντας να είναι διαθέσιμοι για όλους —οικογένεια, συναδέλφους, γνωριμίες— οι καλοί άνθρωποι συχνά διασκορπίζονται υπερβολικά. Το κόστος αυτής της υπερβολικής προσφοράς είναι η έλλειψη χρόνου και εστίασης για τη δημιουργία των βαθύτερων, συνεπών δεσμών που απαιτεί η αληθινή φιλία.
6. Η Καλοσύνη Εκλαμβάνεται ως Αδυναμία
Δυστυχώς, η συνεχής ευγένεια μπορεί να παρερμηνευτεί ως παθητικότητα ή αφέλεια. Οι άλλοι μπορεί να απολαμβάνουν την παρουσία τους, αλλά να μην τους βλέπουν ως αξιόπιστους, δυνατούς ή ικανούς για βαθιά επικοινωνία. Αυτό τους κρατά στην κατηγορία των «ευχάριστων γνωριμιών» αντί για έμπιστους φίλους.
7. Απόκρυψη Πτυχών του Εαυτού τους
Το να είναι κάποιος «καλός» μετατρέπεται μερικές φορές σε μάσκα. Προσπαθώντας να λένε πάντα «ναι», καταπιέζουν πτυχές του αυθεντικού τους εαυτού, όπως ο θυμός, η θλίψη, οι ιδιορρυθμίες ή ακόμη και τα έντονα πάθη τους. Η φιλία, όμως, ευδοκιμεί στην αυθεντικότητα. Χωρίς να δείχνουν τον πλήρη εαυτό τους, δεν δίνουν την ευκαιρία στους άλλους να δεθούν βαθιά με αυτό που πραγματικά είναι.
Χορηγούμενο
