Στις 7 Σεπτεμβρίου, η Ορθόδοξη Εκκλησία τιμά τη μνήμη σημαντικών μορφών. Όπως ο Όσιος Δανιήλ ο Κατουνακιώτης και η Οσία Κασσιανή η Ποιήτρια, ενώ παράλληλα εορτάζονται τα Προεόρτια της Γέννησης της Θεοτόκου και το Σάββατο προ της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού. Η ημέρα αυτή είναι ιδιαίτερη για όσους φέρουν τα ονόματα Κασσιανή, Σώζων και Ονησιφόρος, καθώς και τις παραλλαγές τους.
Η ιστορία του Αγίου Σώζοντα
Ο Άγιος Σώζων έζησε στα τέλη του 3ου αιώνα μ.Χ. στη Λυκαονία. Και το αρχικό του όνομα ήταν Ταράσιος. Μετά τη βάπτισή του, μετονομάστηκε σε Σώζων, ένα όνομα που αντικατόπτριζε την πίστη του και την πράξη του να σωθεί μέσω του Χριστού. Εργαζόταν ως βοσκός και, όπως αναφέρει η παράδοση, θαύμαζε την ηρεμία και την πραότητα των προβάτων του, προσπαθώντας να τις μιμηθεί στη συμπεριφορά του.
Ωστόσο η βαθιά του πίστη τον ώθησε να κηρύττει τον Χριστό στους ειδωλολάτρες που συναντούσε. Σε ένα ταξίδι του στην Πομπηϊούπολη της Κιλικίας, η ψυχή του αναστατώθηκε από ένα χρυσό άγαλμα σε έναν ειδωλολατρικό ναό. Με θάρρος, έσπασε το χέρι του αγάλματος, το πούλησε και μοίρασε τα χρήματα στους φτωχούς. Δείχνοντας έμπρακτα την αγάπη του για τον συνάνθρωπο.
Επίσης η πράξη αυτή προκάλεσε την οργή του έπαρχου Μαξιμιανού. Ο οποίος διέταξε τη σύλληψη και τον βασανισμό πολλών αθώων. Μαθαίνοντας το, ο Σώζων παραδόθηκε μόνος του για να σώσει τους άλλους. Παρά τις απειλές, στάθηκε με ηρεμία απέναντι στον έπαρχο, εξηγώντας ότι ένα άψυχο άγαλμα ήταν άχρηστο σε σύγκριση με την ωφέλεια που προσέφεραν τα χρήματα στους φτωχούς. Μετά από φρικτά βασανιστήρια, ο Άγιος Σώζων μαρτύρησε, ρίχνοντας την τελευταία του πνοή στη φωτιά.
Χορηγούμενο
