Η Κλέλια Ρένεση βλέποντας τις παράνομες ξαπλώστρες σε πλαζ της Μυκόνου κι άλλων νησιών ξέσπασε σε ποστ της.
«Δεν υπάρχει κολπίσκος, κολπάκι, αμμουδιτσα ακόμα κ βράχος που δεν εκμεταλλεύεται από ιδιώτη στο κράτος που ζούμε. Στον βωμό του τουρισμού, της ανάπτυξης κ του κέρδους, γίναμε αλυσοδεμένοι καταναλωτές για να απολαύσουμε λίγο τη θάλασσα που τόσο απλόχερα η φύση έχει προσφέρει με τα χιλιάδες χιλιόμετρα ελληνικής ακτογραμμής. Προσοχή παιδιά. Άλλο επιχειρείν, άλλο ξεπουλάω. Μια σοβαρή κρατική μέριμνα, φροντίζει τις καλύτερες κ πιο καλαίσθητες παραλίες να τις προσφέρει δωρεάν στον κόσμο.
Και τουλάχιστον να υπάρχει μια σοβαρή κ δίκαιη αναλογία. Οι παραλίες ανήκουν στον κόσμο. Κ όχι στα μπιτσομπαρα και στους κανόνες που αυτά επιβάλουν (όχι πετσέτες κάτω, όχι παιδιά, όχι παιχνίδι με μπάλες, όχι σκυλιά, όχι φαΐ απ’ το σπίτι, όχι τρεις κάτω απ’ την σκιά της ομπρέλας κ άλλα τραγελαφικά).
Είναι άλλο να καλοδέχεσαι τουρίστες στον τόπο σου για να μοιραστείς την κουλτούρα σου κ τις ομορφιές του τόπου μαζί τους, κ είναι άλλο να αφαιρείς όλη την κουλτούρα απ’ τον τόπο για να μπει «το δολάριο»… κ η κουλτούρα είμαστε εμείς. Όλοι αυτοί οι άνθρωποι που μετά από μια κουραστική μέρα πάνε για μια δροσιά στη θάλασσα. Ο συνταξιούχος, ο φοιτητής, η πολύτεκνη οικογένεια.
Μέχρι τώρα έλεγα «άστους να τσακώνονται για μια ξαπλώστρα, πάμε να πιάσουμε τα βουνά», όμως όχι, φτάνει πια..
Οι μισές κ παραπάνω παραλίες με άμεση πρόσβαση σε δημόσιο δρόμο θα πρέπει να είναι ελεύθερες από ξαπλώστρες. Ελεύθερες από «εμπόρους σκιας». Δεν θέλουμε άλλες παροχές. Δεν θέλουμε άλλα σίδερα στις παραλίες. Θέλουμε την ελευθερία μας. Κ τον τόπο μας πίσω».
Χορηγούμενο
