Πάντα προσπαθούσα να είμαι καλός άνθρωπος και να μην πληγώνω τους άλλους, ωστόσο κάποιες επιλογές που έκανα ξέρω πως μπορεί να γίνουν αιτία πολλοί άνθρωποι να με κατηγορήσουν ή και να με μισήσουν (και δεν με νοιάζει).
Τα τελευταία 11 χρόνια που είμαι χωρισμένη πάω μόνο με παντρεμένους. Συνολικά έχω κάνει 5 σχέσεις, και οι 5 με παντρεμένους. Η πρώτη σχέση ήταν με έναν καλό οικογενειακό μας φίλο κρυφά πάντα από τη γυναίκα του, με την οποία ήμασταν και καλές φίλες, αλλά δεν κράτησε πολύ και η δεύτερη σχέση με ένα συνάδελφο, που κράτησε τρία χρόνια. Για τον άντρα αυτό είχα έντονα αισθήματα αλλά η σχέση μας, όσο κράτησε, μου προκαλούσε περισσότερο άγχος.
Δεν μετανιώνω για καμία από αυτές τις σχέσεις. Οι παντρεμένοι είναι αυτοί που μου την πέφτουν όχι εγώ σε εκείνους. Από το να δεσμευτώ και να πληγωθώ καλύτερα έτσι. Επίσης ο λόγος που πήρα διαζύγιο από τον άντρα μου ήταν επειδή με απάτησε με μία παντρεμένη. Μπορεί ό,τι κάνω να είναι και από εκδίκηση. Όπως κάποια άλλη μου πήρε τον άντρα έτσι και εγώ παίρνω τους άντρες των άλλων γυναικών και καθόλου τύψεις δεν νιώθω. Έτσι είναι η ζωή!
Ο κόσμος όταν αναφέρεται σε γυναίκες όπως εγώ μιλά με πολύ σκληρά λόγια. Στην καλύτερη μας αποκαλούν εγωίστριες και τσ@ύλες. Εγώ πάντως από τη μεριά μου ούτε άσχημα νιώθω ούτε ενοχές. Αν ήταν καλά μαζί δεν θα απατούσε κανείς, κανέναν. Εγώ περνάω καλά αλλά η ευθύνη για το σπίτι τους, είναι μόνο δική τους.
Χορηγούμενο
