Τι συμβαίνει με την ‘περίεργη’ φωτιά που έχει ξεσπάσει στον Έβρο και κατακαίει τα πάντα εδώ και δύο εβδομάδες;… Η καταστροφή, ανυπολόγιστη σε κάθε επίπεδο! Η Πολιτεία μοιάζει να παρακολουθεί αμήχανα, χωρίς να μπορεί να κάνει τίποτα για να προστατέψει τον φυσικό πλούτο της χώρας, τις περιουσίες των πολιτών και τον αμυντικό πυλώνα της Ελλάδος απέναντι στην απειλή της Τουρκίας. Εάν δεν πρόκειται για επικίνδυνη ανεπάρκεια των Αρχών απέναντι σε μια υπαρκτή απειλή τότε τι είναι αυτό που παρακολουθούμε με κομμένη την ανάσα να συμβαίνει τις τελευταίες 15 μέρες στην ακριτική μας περιοχή;
Μήπως πρόκειται για ένα πρωτοφανές ‘πείραμα’ εξοικείωσης της κοινής γνώμης με την λογική της ήττας και της καταστροφής;
Οι πυρκαγιές, που κατακαίνε τον ακριτικό νόμο, που αποτελεί μάλιστα έναν από τους βασικούς πυλώνες της αμυντικής διάταξης της χώρας, συμπληρώνουν δύο εβδομάδες διάλυσης των πάντων. Με την κυβέρνηση και τα συστημικά ΜΜΕ να προσπαθούν να υποβαθμίσουν την τεράστια αυτή καταστροφή.
«Καιγόμαστε, αλλά η ζωή συνεχίζεται…» – «Μπορούμε να ζούμε και με τις ήττες και με τις καταστροφές!»
Αυτά τα μηνύματα περνούν στον υποδόριο ιστό του μέσου πολίτη. Και μάλιστα κατά τρόπο, που συνηθίζει σιγά – σιγά ότι όλα είναι μέσα στην ζωή… Και μάλιστα δεν πρέπει να διαταράσσουν την καθημερινότητά μας.
Η καταστροφή του Έβρου από τις συνεχιζόμενες πυρκαγιές αποτελεί Εθνική ήττα! Το σύνθημα “εκκενώστε” και βλέπουμε, πρέπει να μας προκαλεί φρικιαστικές σκέψεις! Δηλαδή αν εισβάλει ο Ερντογάν σε ένα νησί, θα εκκενώσουμε με το 112;… Θα αφήσουμε τα πάντα και θα συνεχίσουμε την ζωή μας κάπου αλλού σαν να μη συνέβη τίποτα;… Και, πιθανώς, με μια πενιχρή επιδότηση από την Πολιτεία τύπου… «’πρόσφυγας’ Pass»;…
Είμαστε μήπως υπερβολικοί; Καθόλου! Η πρόσφατη συνεδρίαση της Βουλής αποτέλεσε ένα θέατρο του παραλόγου. Με τους πολιτικούς αρχηγούς να ‘σφάζονται’ μάλιστα με τον πρωθυπουργό για τις ευθύνες. Αντί να πάνε όλοι μαζί στην Αλεξανδρούπολη και να συμμετάσχουν, έστω συμβολικά, σε δράσεις εθελοντών για την στήριξη όλων εκείνων που μάχονται μέρα και νύχτα κατά της φωτιάς στην πρώτη γραμμή.
Μα, δεν βρίσκεται κάποιος να σταματήσει τη φωτιά;
Εδώ θα έπρεπε να έχουμε στρατεύσει κοντά μας όλη την Ευρώπη… Με αεροπλάνα, ελικόπτερα, οχήματα ξηράς, εκπαιδευμένο προσωπικό κλπ! Και μετά να κάνουμε τις συζητήσεις, εντός και εκτός Βουλής. Και στη συνέχεια να αποδοθούν μάλιστα και οι ανάλογες ευθύνες.
Κακή συνήθεια ο μιθριδατισμός! Αποτελεί μάλιστα επικίνδυνη τοξίνη και υποσκάπτει το φρόνημα των Ελλήνων πολιτών, που ζουν σε μια χώρα, η οποία αντιμετωπίζει επίσημη απειλή πολέμου από την Τουρκία, τον γείτονά μας, που φόρεσε προβιά προβάτου και έγινε ξαφνικά… «καλός»…
Πηγή: europost.gr
Χορηγούμενο
