Ντρέπομαι για όσα κάνω αλλά δεν έχω άλλη επιλογή, δεν βγαίνει ο μήνας με τρία παιδιά.
Με λένε Μαρία είμαι 35 χρονών και έχω τρία κοριτσάκια 7, 4 και 2 ετών. Έχασα τον άντρα μου σε τροχαίο πέρσι ξαφνικά και έχασα τη γη κάτω από τα πόδια μου.
Ξαφνικά, μετά από 10 χρόνια μαζί, έπρεπε να μάθω να ζω χωρίς εκείνον, έπρεπε να γυρίσω πάλι στην αγορά εργασίας μην έχοντας που να αφήσω τα παιδιά μου, έπρεπε να εξηγήσω στα κοριτσάκια μου που είναι ο μπαμπάς και γιατί δεν θα ξανάρθει και κυρίως να τα βγάλω πέρα μόνη μου.
Το σπίτι που μέναμε ήταν της πεθεράς μου η οποία πέθανε νέα και άφησε το μισό στον άντρα μου και το άλλο μισό στον πεθερό μου. Τώρα που ο άντρας μου πέθανε, το μισό πήγε σ’ εμένα και τα παιδιά μας όμως το άλλο μισό είναι του πεθερού που ήθελε να το αφήσει στην κατά 15 χρόνια μικρότερη γκόμενα του. Η λύση ήταν μονόδρομος.
Επειδή ο πεθερός δεν καταλάβαινε ούτε με εξώδικα ούτε με απειλές, μια μέρα αγανακτισμένη, πήγα σπίτι του και επί λέξει του είπα “αν κάτσω να με γ@μήσεις δέχεσαι να γράψεις το μερίδιο στα παιδιά μου;”. Φυσικά και είπε το ναι, κοιμόμουν μαζί του ένα μήνα γιατί τόσο ζήτησε και μετά το έγραψε στα κορίτσια. Όμως εγώ δεν σταμάτησα να κοιμάμαι μαζί του, γιατί άρχισε να μου αρέσει.
Από τότε το κάνουμε συνέχεια παντού. Μου έχει γίνει εμμονή. Δεν ξέρω αν είναι επειδή μοιάζει του άντρα μου… Αλλά είναι τρομερός στο κρεβάτι… Συν ότι καλύπτει αυτός σούπερ μάρκετ και λογαριασμούς.
Ευτυχώς δεν έχει καταλάβει τίποτα κανείς. Ξέρω θα με κακοχαρακτηρίσετε αλλά βαρέθηκα να καθαρίζω σκάλες και να μην βγαίνει ο μήνας με 3 παιδιά. Ο σκοπός μου είναι ιερός.
Είμαι π@υτάνα;
Μαρία
Χορηγούμενο
