Ο Άγιος Βαλεντίνος εορτάζεται κάθε χρόνο στις 14 Φεβρουαρίου και συνδέεται με ρομαντικές πράξεις όπως αγορά λουλουδιών και γλυκών ή η διοργάνωση δείπνων, ενώ σε όλον τον κόσμο υπάρχουν πολλές και διαφορετικές παραδόσεις για αυτή την ημέρα, που αποτελεί το σύμβολο των ερωτευμένων. Ωστόσο στο παρελθόν τα πράγματα δεν ήταν έτσι, ειδικά στην Ρώμη όπου τα «Λύκια» (Λουπερκάλια) αποτελούσαν ένα βίαιο έθιμο με μαστίγωμα γυναικών.
Η Καθολική Εκκλησία αναγνωρίζει τουλάχιστον τρεις διαφορετικούς αγίους με το όνομα Βαλεντίνος. Ο θρύλος αναφέρει πως όταν ο αυτοκράτορας Κλαύδιος Β’ συνειδητοποίησε ότι οι άγαμοι άνδρες ήταν καλύτεροι στρατιώτες από εκείνους που είχαν γυναίκες και παιδιά, έθεσε εκτός νόμου τις… παντρειές. Ο Βαλεντίνος αντιλαμβανόμενος την αδικία αψήφησε το διάταγμα του Κλαύδιου και συνέχισε να παντρεύει μυστικά του νέους εραστές, με αποτέλεσμα να διαταχθεί ο θάνατός του.
Άλλοι θρύλοι ισχυρίζονται πως ο Βαλεντίνος πιθανόν να σκοτώθηκε στην προσπάθειά του να βοηθήσει τους Χριστιανούς από τις απάνθρωπες διώξεις των Ρωμαίων, ενώ φυλακισμένος έστειλε στην πραγματικότητα τον πρώτο «Βαλεντίνιο» χαιρετισμό μόλις ερωτεύθηκε ένα κορίτσι, πιθανόν την κόρη του δεσμοφύλακά του η οποία τον επισκεπτόταν ενόσω εκείνος ήταν στη απομόνωση. Λέγεται μάλιστα, ότι πριν από την εκτέλεσή του της έστειλε ένα γράμμα με τη υπογραφή «από τον Βαλεντίνο σου», μία έκφραση που χρησιμοποιείται ακόμα και σήμερα.
Αιματηρή παράδοση
Σε κάθε περίπτωση, η αλήθεια για τον Βαλεντίνο είναι πολύ σκοτεινή και ενώ κάποιοι πιστεύουν ότι η Ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου γιορτάζεται στα μέσα Φεβρουαρίου για να τιμήσουν την επέτειο του θανάτου ή της ταφής του, πιθανότατα γύρω στα 270 Μ.Χ, άλλοι υποστηρίζουν ότι η Χριστιανική εκκλησία αποφάσισε να εορτάζει την Ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου στα μέσα Φεβρουαρίου σε μία προσπάθεια να «εκχριστιανίσει» την ειδωλολατρική γιορτή των Λουπερκάλια ή Λύκια, μίας από τις παλαιότερες ρωμαϊκές γιορτές που τελούνταν κάθε χρόνο προς τιμήν του Λούπερκους, πρώιμου θεού της γονιμότητας στη ρωμαϊκή μυθολογία, αντίστοιχου του ελληνικού θεού Πάνα.
Η γιορτή πραγματοποιούνταν κάθε χρόνο από τις 13 έως τις 15 Φεβρουαρίου στο Λουπερκάλιο, τη σπηλιά στον Παλατίνο Λόφο της Ρώμης, όπου λέγεται ότι ανατράφηκαν τα αδέρφια Ρωμύλος και Ρώμος, οι ιδρυτές της Ρώμης, οι οποίοι πιστεύεται ότι ανατράφηκαν από μία λύκαινα. Πριν ξεκινήσει η γιορτή, οι Ρωμαίοι ιερείς συγκεντρώνονταν στην ιερή σπηλιά και θυσίαζαν ένα κατσίκι για τη γονιμότητα, και ένα σκυλί, για εξαγνισμό που θα ενίσχυε τη γονιμότητα των γυναικών.
Στη συνέχεια μάζευαν το αίμα της κατσίκας και με αυτό ράντιζαν τα πρόσωπα των γυναικών, αλλά και τα χωράφια, για να καρποφορήσουν. Μετά το τελετουργικό, τις θυσίες και το γλεντοκόπι, οι άντρες έκοβαν μακριές λωρίδες από τα δέρματα των θυσιασθέντων ζώων και οι γυναίκες ξάπλωναν γυμνές στους δρόμους, απλώνοντας τα χέρια τους καθώς οι άντρες τις μαστίγωναν, με την πεποίθηση ότι αυτό θα τις βοηθούσε να συλλάβουν.
Αργότερα την ίδια ημέρα, σύμφωνα με τον μύθο, όλες οι νεαρές ανύπαντρες γυναίκες έγραφαν τα ονόματά τους και τα έβαζαν σε ένα μεγάλο δοχείο. Κάθε εργένης της πόλης θα διάλεγε ένα όνομα γυναίκας με τη οποία θα ζευγάρωνε και πιθανότατα θα οδηγούνταν σε γάμο. Ήταν μια βίαιη, ειδωλολατρική γιορτή με αχαλίνωτο σεξ και αμέτρητα λίτρα οινοπνεύματος ενώ εορτάζονταν έως την εμφάνιση του πρώϊμου Χριστιανισμού, αργότερα όμως τέθηκαν εκτός νόμου, καθώς κρίθηκαν «μή Χριστιανικά», όταν στο τέλος του 5ου αιώνα ο Πάπας Γελάσιος καθιέρωσε την 14η Φεβρουαρίου Ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου.
Η γιορτή του Αγίου Βαλεντίνου προκαλεί αντιδράσεις στον μη Χριστιανικό κόσμο. Στην Ινδία οι φανατικοί ινδουιστές και μουσουλμάνοι αντιτίθεται στη γιορτή. Τη θεωρούν πολιτιστικό μίασμα και προϊόν της παγκοσμιοποίησης. Στο Πακιστάν, το τοπικό ισλαμικό κόμμα ζητά την κατάργησή της, καθώς, όπως υποστηρίζει, αντιβαίνει τον Ισλαμικό Πολιτισμό. Την ίδια άποψη έχουν και οι συντηρητικοί κύκλοι του θεοκρατικού Ιράν.
Άγιος Υάκινθος: Ο αντίστοιχος Άγιος Βαλεντίνος της Ελλάδας
Ο Άγιος Βαλεντίνος δεν μνημονεύεται πουθενά στο ορθόδοξο εορτολόγιο και, όπως ήταν φυσικό, η ορθόδοξη Εκκλησία ποτέ δεν τον αναγνώρισε. Με τη σειρά της και η Καθολική Εκκλησία στην αναθεώρηση του γενικού εορτολογίου της το 1969 υποβίβασε την ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου σε τοπική εορτή, επειδή δεν γνώριζε σχεδόν τίποτα για τον βίο του, παρά μόνο ότι ετάφη στη Βία Φλαμίνια της Ρώμης στις 14 Φεβρουαρίου.
Ωστόσο, μπήκε για τα καλά και στη ζωή των Ελλήνων και καθιερώθηκε ως η ημέρα των ερωτευμένων στα τέλη της δεκαετίας του ‘70 με πρωτοβουλία των ανθοπωλών, με αποτέλεσμα εκπρόσωποι της Εκκλησίας να προτρέπουν τους Έλληνες ερωτευμένοι να τιμούν και να γιορτάζουν αγίους που υπάρχουν στο ορθόδοξο εορτολόγιο.
Το 1994, ο τότε εκπρόσωπος Τύπου της Ιεράς Συνόδου, Γιάννης Χατζηφώτης, πρότεινε να καθιερωθεί ως ημέρα των ερωτευμένων η γιορτή του Αγίου Υακίνθου, που τιμάται στις 3 Ιουλίου. Ο Υάκινθος καταγόταν από την Καισάρεια της Καπαδοκίας και υπηρετούσε ως κουβικουλάριος (θαλαμηπόλος) του Ρωμαίου αυτοκράτορα Τραϊανού ενώ ασπάστηκε τον Χριστιανισμό και οδηγήθηκε στην φυλακή. Αρνήθηκε το φαγητό για 40 ημέρες και τελικά «έφυγε» από ασιτία σε ηλικία 20 ετών.
Στην καθιέρωση της 3ης Ιουλίου ως ημέρα του έρωτα και της ποίησης πρωτοστάτησε ο γνωστός τραγουδοποιός από τα Ανώγεια της Κρήτης, Λουδοβίκος των Ανωγείων, που μαζί με ανθρώπους του πνεύματος και των γραμμάτων προχώρησαν στην ανέγερση ενός ναού σε υψόμετρο 1.200 μέτρων στον Ψηλορείτη. Μπροστά από το εκκλησάκι αυτό, που είναι το μοναδικό στην Ελλάδα αφιερωμένο στον Άγιο, κάθε καλοκαίρι πραγματοποιούνται εκδηλώσεις με την επωνυμία Υακίνθεια.
Το 2000 ο μακαριστός Aρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος, στην προσπάθειά του να φέρει πιο κοντά τη νεολαία στην Εκκλησία, πρότεινε να εορτάζεται η γιορτή των ερωτευμένων στις 13 Φεβρουαρίου, ημέρα που η Ορθοδοξία τιμά τη μνήμη των Αποστόλων Ακύλα και Πρίσκιλλας, ενός ενάρετου ζευγαριού Ιουδαίων σκηνοποιών, που ζούσε στην Κόρινθο και ασπάστηκε τον Χριστιανισμό, σύμφωνα με πληροφορίες από το sansimera.gr.
Χορηγούμενο
