Μαρτάκι ή Μάρτης. Πρόκειται για ένα απλό βραχιόλι που αποτελείται από μια λευκή και μια κόκκινη κλωστή. Που είτε έχουν στριφτεί μεταξύ τους, είτε έχουν γίνει πλεξίδα. Και το οποίο περνιέται στον καρπό του χεριού μας από την 1η Μαρτίου.
Μαρτάκι ή Μάρτης. Το έθιμο και τι συμβολίζει το βραχιολάκι
Την πρώτη μέρα του Μάρτη συνηθίζουμε να φτιάχνουμε και να φοράμε το γνωστό «μαρτάκι».
Πρόκειται για ένα πολύ παλιό έθιμο, με βαλκανική διασπορά. Πιστεύεται ότι έχει τις ρίζες του στην Αρχαία Ελλάδα. Και συγκεκριμένα στα Ελευσίνια Μυστήρια.
Οι μύστες των Ελευσίνιων Μυστηρίων έδεναν μια κλωστή, την «Κρόκη». Στο δεξί τους χέρι και το αριστερό τους πόδι.
Από τη 1η ως τις 31η του Μάρτη, τα παιδιά φορούν στον καρπό του χεριού τους ένα βραχιολάκι, φτιαγμένο από στριμμένη άσπρη και κόκκινη κλωστή, τον «Μάρτη»ή «Μαρτιά». Η κόκκινη κλωστή συμβολίζει τη χαρά και η λευκή την αγνότητα.
Τι λέει η λαϊκή παράδοση για το «Μαρτάκι» στην Ελλάδα
Σύμφωνα με τη λαϊκή παράδοση, ο Μάρτης προστατεύει τα πρόσωπα των παιδιών από τον πρώτο ήλιο της Άνοιξης, για να μην καούν.
Τον φτιάχνουν την τελευταία μέρα του Φλεβάρη. Και τον φορούν την πρώτη μέρα του Μάρτη, πριν βγουν από το σπίτι.
Επίσης σε μερικές περιοχές ο Μάρτης φοριέται στο μεγάλο δάχτυλο του ποδιού σαν δαχτυλίδι. Για να μην σκοντάφτει ο κάτοχός του.
Ωστόσο σε κάποιες περιοχές της Ελλάδας κρεμούσαν την κλωστή όλη τη νύχτα στα κλαδιά μιας τριανταφυλλιάς για να χαρίσουν ανθοφορία. Ενώ σε άλλες περιοχές την έβαζαν γύρω από τις στάμνες για να προστατέψουν το νερό από τον ήλιο και να το διατηρήσουν κρύο.
Επιπλέον σε κάποιες άλλες περιοχές το φορούσαν μέχρι να φανούν τα πρώτα χελιδόνια. Οπότε και το άφηναν πάνω σε τριανταφυλλιές. Ώστε να το πάρουν τα πτηνά για να χτίσουν τη φωλιά τους.
Επίσης αλλού το φορούν ως την Ανάσταση, οπότε και το δένουν στις λαμπάδες για να καεί μαζί τους. Σε άλλα μέρη το έκαιγαν στις φωτιές. Που άναβαν για το κάψιμο του Ιούδα.
Χορηγούμενο
