Αυτό το Ψυχοσάββατο είναι το δεύτερο από τα δύο που τιμά η Εκκλησία κάθε χρόνο. Το πρώτο Ψυχοσάββατο γίνεται το Σάββατο πριν από την Κυριακή της Απόκρεω.
Η Εκκλησία έχει θεσπίσει αυτό το μνημόσυνο για τους κεκοιμημένους, παρά το ότι κάθε Σάββατο είναι αφιερωμένο σε αυτούς, για τον εξής λόγο: Πολλοί άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους σε νεαρή ηλικία, σε ξενιτιά, στη θάλασσα, σε βουνά ή από γκρεμούς, ή λόγω φτώχειας δεν τους έγιναν τα προβλεπόμενα μνημόσυνα. Έτσι, οι Πατέρες της Εκκλησίας, με πνεύμα φιλανθρωπίας, θέσπισαν αυτό το μνημόσυνο για όλους τους Χριστιανούς που πέθαναν ευσεβώς από την αρχή του κόσμου.
Επίσης το Ψυχοσάββατο της Πεντηκοστής, γνωστό και ως του Ρουσαλιού. Εχει τις ρίζες του στη ρωμαϊκή γιορτή των Ρουσαλίων ή Ροζαλίων. Σύμφωνα με τη λαϊκή παράδοση, αυτή είναι η ημέρα που οι ψυχές επιστρέφουν στον Κάτω Κόσμο. Αφού περιπλανήθηκαν στη γη κατά τη διάρκεια της πασχαλινής περιόδου. Η θλίψη των ψυχών και των συγγενών τους εκφράζεται με το δίστιχο:
Ωστόσο όλα τα Σάββατα να παν, να παν και να γυρίσουν – Το Σάββατο του Ρουσαλιού να πάει, να μην γυρίσει.
Στα δύο μεγάλα Ψυχοσάββατα, η Εκκλησία καλεί σε παγκόσμια ανάμνηση “πάντων των απ’ αιώνος κοιμηθέντων ευσεβώς επ’ ελπίδι αναστάσεως ζωής αιωνίου”. Μνημονεύονται:
- Όσοι υπέστησαν πρόωρο θάνατο, είτε σε ξένη γη είτε σε θάλασσα.
- Όσοι πέθαναν από επιδημίες, σε πολέμους, από παγετούς, σεισμούς και φυσικές καταστροφές.
- Όσοι κάηκαν ή χάθηκαν.
- Εκείνοι που ήταν φτωχοί και άποροι και δεν τους τίμησε κανείς με τις ανάλογες ακολουθίες και μνημόσυνα.
Χορηγούμενο
