Το Εορτολόγιο για την Τρίτη, 13 Αυγούστου 2024, περιλαμβάνει την Ανακομιδή. Και τη Μετάθεση του Ιερού Λειψάνου του Οσίου Μαξίμου του Ομολογητή. Tη μνήμη της Αγίας Ευδοκίας της Βασίλισσας, του Οσίου Δωρόθεου, της Αγίας Ειρήνης της Βασιλίσσης (Ξένης Μοναχής), του Αγίου Τύχωνα του Επισκόπου Ζαντόνσκ. Kαθώς και την Απόδοση της εορτής της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος Χριστού. Ο Όσιος Δωρόθεος σεβόταν βαθιά αυτούς τους ασκητές και, με τη σύμφωνη γνώμη του ηγουμένου Σερίδου, τους ζητούσε συμβουλές για σημαντικά πνευματικά ζητήματα. Οι απαντήσεις τους, όπως αναφέρονται στο συναξάρι του, ήταν καθοριστικές για την πνευματική του πορεία.
Σε μια περίπτωση, ο Όσιος Δωρόθεος αισθάνθηκε την επιθυμία να εγκαταλείψει το Μοναστήρι και να αποσυρθεί στην έρημο για να ζήσει με περισσότερη ησυχία και προσευχή. Ωστόσο αυτή η επιθυμία προκλήθηκε από τους πολλούς περισπασμούς που αντιμετώπιζε στη Μονή. Ειδικά στο Νοσοκομείο όπου διακονούσε, και ανησυχούσε μήπως έτσι «χάσει την ψυχή του». Ζήτησε συμβουλή από τον αββά Ιωάννη, ο οποίος τον καθοδήγησε με λόγια θεόπνευστα. Ο αββάς τον συμβούλευσε ότι η ησυχία πηγάζει από την εσωτερική γαλήνη. Και την αποφυγή των πειρασμών. Και ότι για να φτάσει κάποιος σε αυτή την κατάσταση, πρέπει πρώτα να ασκεί την υπακοή και την υπομονή. Ο αββάς Βαρσανούφιος συμφώνησε με αυτή τη συμβουλή.
Έτσι, ο Όσιος Δωρόθεος παρέμεινε στη Μονή, ακολουθώντας τις αρχές της υπακοής και της υπομονής, και καλλιέργησε την πνευματική του ζωή. Όταν ήρθε η κατάλληλη στιγμή, αποσύρθηκε στην έρημο σε ώριμη πνευματική ηλικία. Με την επιθυμία να ζήσει ως ησυχαστής. Ωστόσο, ο Θεός είχε διαφορετικά σχέδια για αυτόν, καθώς ήθελε να τον αναδείξει ποιμένα και οδηγό ψυχών. Επίσης παρά τις προσπάθειές του να αποφύγει την ευθύνη, τη δόξα και τους περισπασμούς, ένας μεγάλος αριθμός μοναχών μαζεύτηκε γύρω του. Αναγκάζοντάς τον να ιδρύσει Μοναστήρι. Τέλος ο Όσιος Δωρόθεος έζησε μια ασκητική ζωή και απεβίωσε ειρηνικά.
Απολυτίκιο:
Χορηγούμενο
