«Ψυχρολουσία» στο Μαξίμου: Τι έδειξε κρυφή δημοσκόπηση; Τα πραγματικά ποσοστά που θορύβησαν την κυβέρνηση και οι ενδεχόμενες συμμαχίες που μπορεί να προκύψουν…
«Ψυχρολουσία» στο Μαξίμου: Τι έδειξε κρυφή δημοσκόπηση;… Είναι δύσκολο να βρεθεί Έλληνας που να μην έχει καταλάβει ότι, ενώ στον ΣΥΡΙΖΑ επικρατεί αναστάτωση και στο ΠΑΣΟΚ φαίνεται να προετοιμάζεται η ανατροπή του Νίκου Ανδρουλάκη, το επιτελείο του Μαξίμου παρακολουθεί στενά τις εξελίξεις. Όχι φυσικά με τα χέρια σταυρωμένα, αλλά με σφυγμομετρήσεις που διενεργούνται ασταμάτητα για να αποτυπώσουν το νέο πολιτικό σκηνικό που διαμορφώνεται στην κεντροαριστερά.
Οι σφυγμομετρήσεις αυτές δεν είναι απλά υποθέσεις ή αναλύσεις επιστημονικής φαντασίας, όπως κάποιες δημοσκοπήσεις που καταλήγουν στα δελτία ειδήσεων. Πρόκειται για σοβαρές μετρήσεις, που επιχειρούν να αποτυπώσουν με ακρίβεια τη δυναμική των πολιτικών εξελίξεων. Και τα πρώτα αποτελέσματα δείχνουν κάτι ανησυχητικό για την κεντροαριστερά: Ο ΣΥΡΙΖΑ μοιάζει πια με «αδειανό πουκάμισο», ενώ το ΠΑΣΟΚ δείχνει σημάδια αποδυνάμωσης.
Το πιο εντυπωσιακό εύρημα, όμως, έρχεται από τις υποθετικές μετρήσεις που αφορούν νέα κόμματα, αν σχηματίζονταν από κορυφαία στελέχη της κεντροαριστεράς. Τα αποτελέσματα αυτής της άσκησης έδειξαν ότι εάν τρία στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ σχημάτιζαν τρία διαφορετικά κόμματα, η συνολική εκλογική τους απήχηση θα ξεπερνούσε κατά πολύ το τρέχον ποσοστό του ΣΥΡΙΖΑ. Αν σε αυτή την υποθετική εκλογική δύναμη προστεθούν και τα ποσοστά κομμάτων όπως η Πλεύση Ελευθερίας, η Νέα Αριστερά και το ΜέΡΑ25, το συνολικό ποσοστό φαίνεται να υπερβαίνει ακόμα και το ποσοστό της Νέας Δημοκρατίας!
Παρόμοια κατάσταση εμφανίζεται και με δύο από τα κορυφαία στελέχη του ΠΑΣΟΚ που διεκδικούν την ηγεσία του κόμματος, τα οποία, εάν αποχωρούσαν και δημιουργούσαν δικά τους κόμματα, θα είχαν σημαντική εκλογική επιρροή.
«Βόμβα» Μητσοτάκη από τη ΔΕΘ για το πολιτικό του μέλλον
Παρόλα αυτά, το Μαξίμου δεν έχει ανησυχήσει ιδιαίτερα από αυτά τα πρωτοφανή αποτελέσματα. Οι έμπειροι συνεργάτες του πρωθυπουργού θεωρούν απίθανο να υπάρξει ουσιαστική συνεργασία μεταξύ των διαφορετικών φραξιών της κεντροαριστεράς, εκτιμώντας ότι είναι πιο πιθανό να παίξουν χαρτιά μαζί ο Πούτιν και ο Ζελένσκι, παρά να βρουν κοινό έδαφος οι ανταγωνιστικές δυνάμεις αυτής της πολιτικής πλευράς.
Εν ολίγοις, αν και τα δημοσκοπικά ευρήματα είναι εντυπωσιακά, οι πολιτικοί σχεδιασμοί και στρατηγικές από το Μαξίμου παραμένουν σταθεροί και επικεντρωμένοι στην ισχυροποίηση της δικής τους θέσης.
Χορηγούμενο
