Ανατριχιαστικό: Τι σκέφτεται ένας άνθρωπος όταν πεθαίνει; Τι πραγματικά συμβαίνει τις τελευταίες μας στιγμές;
Ανατριχιαστικό: Τι σκέφτεται ένας άνθρωπος όταν πεθαίνει; Ερευνητές από το Βανκούβερ του Καναδά πέτυχαν μια σημαντική πρόοδο στην κατανόηση των τελευταίων στιγμών της ανθρώπινης ζωής, παρακολουθώντας την εγκεφαλική δραστηριότητα ενός 87χρονου ασθενούς που πέθανε από καρδιακή προσβολή. Χρησιμοποιώντας ηλεκτροεγκεφαλογράφημα, κατέγραψαν τη δραστηριότητα του εγκεφάλου του ασθενούς για 30 δευτερόλεπτα πριν και μετά την ανακοπή της καρδιάς.
Εντυπωσιακά, τα δεδομένα έδειξαν μια αύξηση στις «ταλαντώσεις γάμμα», τα οποία είναι εγκεφαλικά κύματα συνδεδεμένα με την ανάκληση μνήμης και τα όνειρα. Αυτό το φαινόμενο οδήγησε τους επιστήμονες να προτείνουν ότι, στις τελευταίες στιγμές πριν το θάνατο, μπορεί να βιώνουμε μια έντονη επανάληψη των σημαντικότερων στιγμών της ζωής μας. Αυτή η παρατήρηση μπορεί να εξηγήσει γιατί πολλές φορές λέγεται ότι η ζωή ενός ατόμου «περνά μπροστά από τα μάτια του» όταν πλησιάζει το τέλος.
Ο Δρ Ajmal Zemmar, επικεφαλής της μελέτης που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Frontiers in Aging Neuroscience, εξήγησε:
«Μέσω της δημιουργίας ταλαντώσεων που εμπλέκονται στην ανάκληση της μνήμης, ο εγκέφαλος μπορεί να παίζει μια τελευταία ανάκληση σημαντικών γεγονότων της ζωής μας λίγο πριν πεθάνουμε, παρόμοια με αυτά που αναφέρονται σε εμπειρίες κοντά στο θάνατο».
Ζωή μετά τον θάνατο; Εφικτή πλέον η αναβίωση των ανθρώπων;
Οι επιφυλάξεις
Τα ευρήματα, που παραπέμπουν σε παρόμοια μοτίβα εγκεφαλικής δραστηριότητας που είχαν παρατηρηθεί προηγουμένως σε ετοιμοθάνατους αρουραίους, υποδηλώνουν ότι ο ανθρώπινος εγκέφαλος μπορεί να επεξεργάζεται αναμνήσεις και συναισθήματα κατά τις τελευταίες στιγμές της ζωής. Αυτή η ανακάλυψη θέτει ενδιαφέροντα ερωτήματα για τη φύση του θανάτου και προκαλεί αμφισβητήσεις σχετικά με την κατανόησή μας για το πότε η ζωή πραγματικά τερματίζεται.
Πώς είναι όταν πεθαίνουμε; Τα στάδια που περνάει το σώμα μας
Ο Δρ Zemmar σημείωσε πως η έρευνα θα μπορούσε να επηρεάσει τις ηθικές συζητήσεις για τη χρονική στιγμή της δωρεάς οργάνων, καθώς δείχνει ότι ο εγκέφαλος ίσως παραμένει ενεργός για λίγο μετά τη διακοπή της καρδιακής λειτουργίας. Παρ’ όλα αυτά, τα ευρήματα πρέπει να αντιμετωπίζονται με προσοχή, καθώς η μελέτη αφορά μόνο μία περίπτωση, και ο εγκέφαλος του ασθενούς είχε ήδη επηρεαστεί από επιληψία. Αυτό καθιστά αβέβαιο αν παρόμοια εγκεφαλική δραστηριότητα θα εμφανιζόταν και σε άλλους ανθρώπους.
Είναι απαραίτητη περαιτέρω έρευνα για να διαπιστωθεί αν αυτά τα αποτελέσματα αντανακλούν γενικά την ανθρώπινη εμπειρία του θανάτου.
Χορηγούμενο
