Άγιος Παΐσιος: Πως νοιώθει κάποιος τη στιγμή που πεθαίνει; Η ανατριχιαστική απάντηση του Γέροντα από το Άγιο Όρος για το θάνατο…
Άγιος Παΐσιος: Πως νοιώθει κάποιος τη στιγμή που πεθαίνει; Η ερώτηση για το τι συμβαίνει στην ψυχή του ανθρώπου μετά τον θάνατο είναι ένα θέμα που απασχολεί πολλούς. Ο Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης προσφέρει μια διεισδυτική απάντηση σε αυτό το ερώτημα… Εξηγώντας την κατάσταση στην οποία βρίσκεται η ψυχή μετά την αποχώρησή της από το σώμα. Σύμφωνα με τον Άγιο, όταν ο άνθρωπος πεθαίνει, συνέρχεται αμέσως και συνειδητοποιεί τις πράξεις του. Όμως, αυτή η συνειδητοποίηση δεν έχει καμία αξία, καθώς δεν μπορεί να αλλάξει στο παρελθόν.
Ο Άγιος Παΐσιος παραλληλίζει την κατάσταση αυτή με έναν μεθυσμένο, ο οποίος, ενώ βρίσκεται σε κατάσταση μέθης, δεν καταλαβαίνει τις πράξεις του. Όταν όμως ξεμεθύσει, αισθάνεται την ενοχή και τη θλίψη για ό,τι έχει κάνει. Με τον ίδιο τρόπο, οι άνθρωποι που στην επίγεια ζωή τους προχωρούν σε αταξίες και παρανομίες, δεν συναισθάνονται την ενοχή τους και τη ζημία που προκαλεί, καθώς ζουν σε μια πνευματική μέθοδο.
Ωστόσο, όταν ο θάνατος έρθει… Αυτή η μέθη φεύγει, και οι ψυχές ανοίγουν τα μάτια τους με μια ταχύτητα που δεν μπορούμε να κατανοήσουμε. Η ψυχή τότε αντιλαμβάνεται τα πάντα και βιώνει την ενοχή για τις πράξεις της. Ο Άγιος Παΐσιος αναφέρει ότι η ψυχή, μόλις αποδεσμευτεί από το σώμα… Αποκτά την ικανότητα να βλέπει και να κατανοεί την πραγματικότητα με απόλυτη σαφήνεια. Αυτό σημαίνει ότι οι άνθρωποι συνειδητοποιούν τις συνέπειες των πράξεών τους και την κατάσταση στην οποία βρίσκονται.
Δείτε στο παρακάτω βίντεο, αναλυτικά, όλα όσα είπε για το θάνατο ο Άγιος Παΐσιος
Άγιος Παΐσιος – Ανατριχιαστικό ηχητικό: «Αχ αδελφοί μου θα…»
Αυτή η διδαχή του Αγίου Παϊσίου λειτουργεί ως υπενθύμιση για όλους μας να ζούμε με ευθύνη και συνείδηση. Οι πράξεις μας έχουν βαρύτητα… Και, το να μην συναισθανόμαστε την ενοχή κατά τη διάρκεια της ζωής μας δεν σημαίνει ότι δεν θα υπάρξουν συνέπειες. Είτε πιστεύουμε είτε όχι, οι θρησκευτικές διδασκαλίες μας προειδοποιούν για τη σημασία της ηθικής και της πνευματικής μας πορείας. Καλούμαστε, επομένως, να αναλογιστούμε τις επιλογές μας και να επιδιώξουμε μια ζωή γεμάτη αρετές και καλοσύνη, ώστε να μην βιώσουμε την οδύνη της ενοχής μας από αυτή τη ζωή.
Χορηγούμενο
