Το Φθινόπωρο, είναι λέξη ελληνική που έχει τις ρίζες της στην αρχαιότητα. Σημαίνει την εποχή που τελειώνουν τα φρούτα, ή που έρχεται μετά τα φρούτα, «Μετόπωρον». Ο λαός τη λεει και «χειμόπωρο», «χυνόπωρο», «μοθόπωρο», «ψιμόπωρο» ή «στενοκαίρι». Είναι δεμένο άρρηκτα με τον άνθρωπο της υπαίθρου, το γεωργό, τον κτηνοτρόφο… Είναι η εποχή των χρωμάτων, των αρωμάτων και των γεύσεων! Η εποχή της χαράς και της συγκομιδής, μα και της έντασης. Της δουλειάς και της προετοιμασίας για τις δύσκολες ημέρες του Χειμώνα που έρχεται…
Έθιμα του Φθινοπώρου
Η 1η Σεπτεμβρίου, ως αρχή του εκκλησιαστικού έτους, θεωρείται «Πρωτοχρονιά». Σημειώνει την αρχή των φθινοπωρινών δραστηριοτήτων. Οι λαϊκές παραδόσεις περιλαμβάνουν τελετές που σηματοδοτούν το τέλος του καλοκαιριού και την έναρξη της συγκομιδής, με σκοπό την προσέλκυση πλούτου και αφθονίας. Στις παραδόσεις περιλαμβάνονται ραντισμοί με αγιασμό, τοποθέτηση ευετηριακών κλαδιών και θυμιατισμοί.
Η Ύψωση του Τιμίου Σταυρού στις 14 Σεπτεμβρίου είναι σημαντική γιορτή που καθορίζει το τέλος της καλοκαιρινής περιόδου. Θεωρείται ευλογημένη αφετηρία για τους αγρότες. Στην εκκλησία ευλογούνται σπόροι. Επίσης ανακατεύονται με τη σοδειά και συνδυάζονται με ευχές για καλή χρονιά.
Επιπλέον ο Σεπτέμβριος συνδέεται επίσης με τον τρύγο. Μια εποχή γεμάτη σταφύλια και κρασί, με την αναπαράσταση σκηνών τρύγου από γυναίκες, άνδρες και παιδιά. Η γιορτή του Αγίου Δημητρίου, ο οποίος χωρίζει το χρόνο σε δύο εξάμηνα, είναι επίσης καθοριστική. Ωστόσο για τις γεωργικές συμβάσεις και τη μετάβαση στα χειμαδιά. Η γιορτή αυτή χαρακτηρίζεται από κοινωνικές συγκεντρώσεις και εορτασμούς, σε αντίθεση με την πιο δυναμική γιορτή του Αγίου Γεωργίου.
Δείτε το βίντεο:
Χορηγούμενο
