Σήμερα, 12 Οκτωβρίου, η Εκκλησία μας τιμά τον Όσιο Συμεών τον Νέο Θεολόγο. Ο Άγιος Συμεών γεννήθηκε το 949 μ.Χ. στη Γαλάτη της Παφλαγονίας από τους ευσεβείς γονείς του, Βασίλειο και Θεοφανώ. Ο θεός του, που κατείχε σημαντική θέση στο παλιό της Κωνσταντινούπολης, πήρε υπό την προστασία του και του παρείχε εκπαίδευση. Αν και ο νεαρός Συμεών δεν έδειχνε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τις σπουδές.
Στην Κωνσταντινούπολη, ο Συμεών γνωρίστηκε με έναν μοναχό από τη μονή Στουδίου. Επίσης ονόματι Συμεών, που έγινε ο πνευματικός του οδηγός. Μετά τον θάνατο του θείου του το 963 μ.Χ., ο Συμεών αποφασίσει να ακολουθήσει το μοναχικό βίο στη μονή Στουδίου.
Συγκρίνοντας την παλαιότερη ζωή του με τη βιβλική αιχμαλωσία των Ισραηλιτών, ο Συμεών άρχισε να προσεγγίζει τη μοναστική ζωή με το ζήλο. Επηρεασμένος από διδασκαλίες όπως αυτή του Αγίου Μάρκου του Ασκητή: «Εάν ζητάς ωφέλεια, επιμελήσου τη συνείδησή σου». Υπακούοντας στη συνείδησή του, ενέτεινε τις προσευχές και τη μελέτη του, ζώντας ασκητικά με συνεχή νηστεία και αφοσίωση.
Μια νύχτα, ενώ προσευχόταν, είδε ένα θεϊκό φως να κατεβαίνει από τον ουρανό, περιβάλλοντας τα πάντα γύρω του. Μέσα σε αυτό το φως ένιωσε σαν να είχε αφήσει πίσω του τον υλικό κόσμο, βιώνοντας μια εμπειρία που τον άφησε σε βαθιά κατάνυξη.
Ο Συμεών ζήτησε να γίνει μοναχός, αλλά ο πνευματικός του καθοδηγητή τον απέτρεψε λόγω της νεαρής του ηλικίας. Επέστρεψε στο σπίτι του θείου του, μελετώντας εντατικά τα κείμενα των Αγίων Πατέρων. Το 970 μ.Χ., αποφασίστηκε να αφιερωθεί πλήρως στη μοναχική ζωή, αποποιήθηκε την πατρική του περιουσία και καταφεύγοντας στη μονή του Στουδίου και αργότερα, στη μονή Αγίου Μάμαντος.
Μετά από δύο χρόνια, έγινε μοναχός και με τον καιρό ανέλαβε την ηγουμενία της μονής. Αντιμετωπίζοντας τις προκλήσεις της διοίκησης και την αντίσταση από ορισμένους μοναχούς. Παρά τις αντιξοότητες, συνέχισε να γράφει θεολογικά κείμενα και να καλλιεργεί τη διδασκαλία της πίστης.
Ο Συμεών θεωρήθηκε αθώος στις κατηγορίες που του απηύθυνε ο Μητροπολίτης Στέφανος και αποσύρθηκε σε ησυχαστήριο, όπου συνέχισε τη μοναστική του ζωή έως τον θάνατό του το 1022 μ.Χ. Η μνήμη του τιμάται για τη θεολογική του κατάρτιση και την αγιότητά του, που τον κατέστη γνωστό ως «Νέο Θεολόγο».
Απολυτίκιο:
Χορηγούμενο
