Ιατρική: Σιχαμερές θεραπείες με νεκρά ποντίκια, κοπριά, όρχεις και μυαλά ζώων! Απίστευτο το τι χρησιμοποιούν από την αρχαιότητα μέχρι και σήμερα για την αντιμετώπιση πολλών προβλημάτων υγείας και παθήσεων…
Ιατρική: Σιχαμερές θεραπείες με νεκρά ποντίκια, κοπριά, όρχεις και μυαλά… Η ιστορία της ιατρικής είναι γεμάτη από περισσότερες θεραπείες και ασυνήθιστες πρακτικές που σήμερα φαίνονται αδιανόητες. Σύμφωνα με το cbsnews, στο βιβλίο του David Haviland, «Why You Should Store Your Farts in a Jar», παρουσιάζονται μερικές από τις πιο αηδιαστικές και παράξενες θεραπείες όλων των εποχών.
Θεραπεία με πάστα από νεκρό ποντίκι
Οι αρχαίοι Αιγύπτιοι χρησιμοποιούσαν πολτοποιημένα ποντίκια ως θεραπεία για τον πονόδοντο. Ανακάτευαν το νεκρό ποντίκι με διάφορα συστατικά και τοποθετούσαν το μείγμα στην περιοχή του στόματος, πιστεύοντας ότι θα ανακουφίσει τον πόνο.
Αλλά οι Αιγύπτιοι δεν ήταν οι μόνοι που είχαν εμμονή με τις θεραπείες που περιείχαν ποντίκια. Στην Ελισαβετιανή Αγγλία, μία δημοφιλής θεραπεία για τα κονδυλώματα ήταν η τοποθέτηση ενός κομμένου ποντικιού στο σημείο του προβλήματος. Οι Ελισαβετιανοί κατανάλωναν επίσης ποντίκια, τηγανητά ή ψημένα, και τα χρησιμοποιούσαν για τη θεραπεία ασθενειών όπως ο κοκκύτης και η ιλαρά.
Ημιγλωσσοτομή: Ένα βάναυσο μέτρο για τον καρκίνο του στόματος
Η ημιγλωσσοτομή, μια διαδικασία κατά την οποία αφαιρείται μέρος της γλώσσας, χρησιμοποιείται ακόμα και σήμερα για τη θεραπεία του καρκίνου του στόματος, αλλά με ασφάλεια και υπό γενική αναισθησία. Στο παρελθόν, αυτή η θεραπεία ήταν πολύ πιο τραυματική, καθώς πραγματοποιούνταν χωρίς αναισθησία, προκαλώντας τεράστιο πόνο στους ασθενείς. Συχνά, η διαδικασία δεν ήταν αποτελεσματική και πολλοί ασθενείς υπέφεραν από σοβαρή αιμορραγία, μερικές φορές μέχρι θανάτου.
Κοπριά κροκόδειλου: Το αρχαίο αιγυπτιακό αντισυλληπτικό
Οι αρχαίοι Αιγύπτιοι είχαν αναπτύξει έναν μοναδικό τρόπο για να αποτρέψουν τις πληροφορίες εγκυμοσύνες χρησιμοποιώντας την κοπριά του κροκόδειλου. Αυτή η μέθοδος περιλάμβανε την τοποθέτηση αποξηραμένης κοπριάς στον κόλπο, με την πεποίθηση ότι θα σχημάτιζε ένα αδιαπέραστο φράγμα, καθώς θα ζεσταινόταν από τη θερμοκρασία του σώματος.
Εκτός από την κοπριά κροκόδειλου, οι Αιγύπτιοι χρησιμοποιούσαν και άλλα αντισυλληπτικά «πεσσάρια», όπως τον χυμό δέντρων, μισά λεμόνια, βαμβάκι, μαλλί, θαλάσσια σφουγγάρια και ακόμη και την κοπριά των ελεφάντων.
Σκόνη συμπάθειας
Η «Σκόνη Συμπάθειας» παρασκευάστηκε από ένα μείγμα υλικών που περιλάμβανε γαιοσκώληκες, μυαλά χοίρων, σκουριά σιδήρου και μουμιοποιημένα ανθρώπινα υπολείμματα, τα οποία αλέθονταν σε σκόνη. Ωστόσο, η σκόνη δεν εφαρμοζόταν απευθείας πάνω στην πληγή αλλά στο ίδιο το όπλο που είχε προκαλέσει τον τραυματισμό. Ο Digby πίστευε ότι η διαδικασία αυτή θα μπορούσε, μέσω μιας μορφής «συμπαθητικής μαγείας», να βοηθήσει την πληγή να θεραπευτεί από μόνη της.
Αρσενικό: Από Δηλητήριο σε Φάρμακο
Παρά το γεγονός ότι το αρσενικό είναι ευρέως γνωστό ως ένα ισχυρό δηλητήριο, για πολλούς αιώνες χρήσης ως φαρμακευτικό συστατικό. Στην παραδοσιακή κινεζική ιατρική, το αρσενικό (γνωστό ως Pi Shuang) μετακινήθηκε για την παρασκευή φαρμάκων. Επίσης κύριο συστατικό σε πατενταρισμένα φάρμακα όπως το φάρμακο του Fowler, το οποίο υποτίθεται ότι καταπολεμούσε την ελονοσία και τη σύφιλη από τα τέλη του 18ου αιώνα έως και τη δεκαετία του 1950.
Το αρσενικό περιλαμβανόταν και σε άλλες συνταγές, όπως το διάλυμα Donovan’s Solution, που χρησιμοποιούσε για τη θεραπεία της αρθρίτιδας και του διαβήτη. Ακόμη και οι Βικτοριανές γυναίκες το χρησιμοποιούσαν ως καλλυντικό για τη βελτίωση της εμφανίσεώς τους.
Μουχλιασμένο Ψωμί: Η Πρόδρομος της Πενικιλίνης
Η χρήση μουχλιασμένου ψωμιού για την απολύμανση τραυμάτων χρονολογείται από την αρχαία Αίγυπτο. Ενώ η πρακτική αυτή μπορεί να ακούγεται άλλη, έχει κάποια επιστημονική βάση. Όπως απέδειξε ο Louis Pasteur, ορισμένοι μύκητες έχουν την ιδιότητα να αναστέλλουν την ανάπτυξη των βακτηρίων, κάτι που στη συνέχεια οδήγησε στην ανακάλυψη της πενικιλίνης, μιας από τις σημαντικότερες καλύψεις στην ιατρική.
Το Έλαιο Φιδιού: Μια Θεραπεία που Επιβιώνει
Η έννοια του «ελαίου φιδιού» θεωρείται συχνά σήμερα απάτη, αλλά στην πραγματικότητα, το λάδι από κινέζικο νερόφιδο ήταν ένα πραγματικό φάρμακο. Οι Κινέζοι το χρησιμοποιούσαν για την ανακούφιση από τον πόνο στις αρθρώσεις, και η πρακτική αυτή έφτασε στις Ηνωμένες Πολιτείες μαζί με τους Κινέζους εργάτες που δούλευαν στο Διηπειρωτικό Σιδηρόδρομο.
Σήμερα γνωρίζουμε ότι το λάδι φιδιού περιέχει υψηλές ποσότητες εικοσαπεντανοϊκού οξέος (EPA), ένα ωμέγα-3 λιπαρό οξύ με ισχυρές αντιφλεγμονώδεις συσκευές. Αυτός είναι ο λόγος που χρησιμοποιείται ακόμα σε κάποιες περιπτώσεις για τη μείωση της φλεγμονής και την ανακούφιση από τους πόνους στις αρθρώσεις.
Διάγνωση ούρων
Κατά τη διάρκεια των Μεσαίωνα στην Ευρώπη, οι γιατροί χρησιμοποιούσαν συχνά την ουροσκόπηση για να διαγνώσουν τις ασθένειες των ασθενών τους. Αν και η μέθοδος αυτή μπορεί να ακούγεται επιστημονικά, στην ουσία απλώς για την εξέταση των ούρων των ασθενών. Μια φιάλη με ούρα κρατούμενη στο φως ήταν το απόλυτο σύμβολο της ιατρικής, όπως ήταν το λευκό ιατρικό παλτό ή το στηθοσκόπιο στις μέρες μας.
Οι ασθενείς είτε έδιναν δείγματα αυτοπροσώπως είτε τα έστελναν στους γιατρούς, οι οποίοι εξέταζαν τη μυρωδιά, την υφή και σε μερικές περιπτώσεις ακόμα και τη γεύση των ούρων!
Γιατί οι Αρχαίοι Έλληνες ήταν τόσο έξυπνοι; Οι τροφές που δεν άγγιζαν
Το Θαυματουργό Τονωτικό του 19ου Αιώνα: Vin Mariani
Το 1863, ο Ιταλός χημικός Angelo Mariani δημιούργησε ένα δημοφιλές τονωτικό, το Vin Mariani, που περιείχε κόκκινο κρασί και φύλλα κόκας. Το ποτό αυτό έγινε αμέσως επιτυχία, καθώς τα φύλλα κόκας περιέχουν κοκαΐνη, ένα φυσικό διεγερτικό.
Η δημοτικότητα του Vin Mariani ήταν τεράστια, με διαφημίσεις να υποστηρίζουν ότι εγκρίθηκε από χιλιάδες γιατρούς και ότι ήταν κατάλληλο για όλους, από καταπονημένους άντρες μέχρι άρρωστα παιδιά. Ακόμα και διάσημες προσωπικότητες όπως ο Τόμας Έντισον, η Βασίλισσα Βικτώρια και οι Πάπες Πίος Χ και Λέων ΙΓ’ έπιναν το Vin Mariani. Μάλιστα, ο Πάπας Λέων ΙΓ’ εμφανίστηκε σε διαφήμιση του τονωτικού, απονέμοντάς του και χρυσό μετάλλιο.
Crystal Meth: Το Μυστικό του Χίτλερ
Ο Αδόλφος Χίτλερ ήταν γνωστός υποχόνδριος, και ο γιατρός του συνήθιζε να του χορηγεί ενέσεις βιταμινών στους γλουτούς, οι οποίοι περιείχαν μεθαμφεταμίνη. Οι ενέσεις αυτές φαίνεται πως τον κρατούσαν σε εγρήγορση και ενεργό για πολλές ώρες, διατηρώντας τον σε μια κατάσταση συνεχούς ετοιμότητας.
Αυτό το διεγερτικό φάρμακο πιστεύεται ότι επηρέασε τη στρατηγική του Χίτλερ κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, καθιστώντας τον ακόμη πιο πεισματάρη και απρόθυμο να υποχωρήσει ακόμη και υπό τις πιο δύσκολες συνθήκες.
Κρασί: Ποιές ασθένειες θεραπεύει και ποιοί το ανακάλυψαν;
Ενέσεις Παραφίνης: Ο Πρόδρομος του Πλαστικού Χειρουργού
Πριν τη χρήση του μπότοξ και του κολλαγόνου, οι γιατροί του 19ου αιώνα χρησιμοποιούσαν παραφίνη για να εξομαλύνουν τις ρυτίδες και να αυξήσουν το στήθος των γυναικών. Αν και αυτή η μέθοδος φαινόταν αρχικά υποσχόμενη, σύντομα αποδείχθηκε επικίνδυνη, καθώς η παραφίνη προκάλεσε τον σχηματισμό επώδυνων όγκων γνωστών ως παραφινώματα.
Όρχεις Κατσίκας: Η Απόπειρα Ιατρικής Επανάστασης του John Brinkley
Στις αρχές του 20ου αιώνα, ο John Brinkley υποστήριξε ότι μπορούσε να θεραπεύσει σεξουαλικά προβλήματα όπως η ανικανότητα και η στειρότητα, εμφυτεύοντας χειρουργικά όρχεις στους ασθενείς του. Αυτή η επικίνδυνη και επιστημονική αβάσιμη διαδικασία οδήγησε πολλούς ασθενείς σε σοβαρές επιπλοκές και θάνατο.
Σοκάρουν τα μυστικά των αρχαίων Ελλήνων στο σεξ! Τι υποστήριζαν Δημόκριτος, Αριστοτέλης, Ιπποκράτης;
Θεραπευτική Βρώμα: Μεσαιωνική Αντίδραση στον Μαύρο Θάνατο
Τον Μεσαίωνα, ορισμένοι γιατροί πίστευαν στη θεωρία «όμοιο με το όμοιο θεραπεύεται». Όταν ο Μαύρος Θάνατος χτύπησε την Ευρώπη, πρότεινε τη χρήση δύσοσμων ουσιών για την καταπολέμηση της νόσου. Μερικοί άνθρωποι έβαζαν κατοίκους στα σπίτια τους ή κρατούσαν βάζα με μετεωρισμούς, τα οποία άνοιγαν όταν υπήρχε κίνδυνος για μόλυνση.
Αν και αυτές οι μέθοδοι ακούγονται κωμικές σήμερα, η πανούκλα ήταν ένας πραγματικός τρόπος, αφανίζοντας ένα τεράστιο ποσοστό του πληθυσμού της Ευρώπης μέσα σε λίγα χρόνια. Οι προσπάθειες αυτές δεν καταφέρνουν να αποτρέψουν την εξάπλωση της αρρώστιας, αλλά μας θυμίζουν πόσο μακριά έχει φτάσει η ιατρική επιστήμη από τότε.
Γιατί ο καρκίνος ονομάστηκε έτσι; Τι έλεγε ο Ιπποκράτης;
Συμπέρασμα
Η ιστορία της ιατρικής περιλαμβάνει πολλές περισσότερες και συχνά ανατριχιαστικές θεραπείες που μπορούν να φαίνονται παράλογες σήμερα, αλλά αυτές οι πρακτικές αντιπροσώπευαν τις γνώσεις και τις δυνατότητες της εποχής τους. Το βιβλίο του David Haviland μας υπενθυμίζει ότι η ιατρική επιστήμη έχει τεράστια πρόοδο, αλλά και ότι η ανθρώπινη εφευρετικότητα πολλές φορές οδήγησε σε ασυνήθιστες λύσεις.
Χορηγούμενο
