Η Αλήθεια για τον Θεό: Η Αφοπλιστική Απάντηση του Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς στους Άπιστους
Σε μια εποχή όπου ο ορθολογισμός συχνά συγκρούεται με την πνευματικότητα και η πίστη αμφισβητείται ως «φαντασίωση», τα λόγια του Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς παραμένουν ένας φωτεινός φάρος. Με λόγο απλό, αλλά βαθύτατα διεισδυτικό, ο Άγιος καταρρίπτει τα επιχειρήματα της αθεΐας, όχι με θεολογικές δυσκολίες, αλλά με την αλήθεια της ίδιας της ζωής.
Το Παράδοξο της Άρνησης
Απευθυνόμενος σε κάποιον που υποφέρει ακούγοντας έναν συνάδελφό του να διακηρύσσει με έπαρση ότι «δεν υπάρχει Θεός», ο Άγιος Νικόλαος προσφέρει μια άλλη οπτική. Η άρνηση του Θεού δεν είναι μια παγκόσμια αλήθεια, αλλά μια προσωπική έλλειψη.
«Μη λες: “Δεν υπάρχει Θεός”! Περιορίσου να λες: “Εγώ δεν έχω Θεό”!»
Με αυτή τη φράση, ο Άγιος μετατοπίζει το βάρος από την αντικειμενική ύπαρξη του Δημιουργού στην υποκειμενική πνευματική κατάσταση του ανθρώπου.
Τα Παραδείγματα της Πνευματικής «Τύφλωσης»
Για να κάνει κατανοητό το επιχείρημά του, ο Άγιος χρησιμοποιεί τέσσερις δυνατές αναλογίες που αγγίζουν την καθημερινή εμπειρία:
-
Η Υγεία: Ο άπιστος μοιάζει με τον άρρωστο που ισχυρίζεται ότι δεν υπάρχει πουθενά υγεία στον κόσμο, επειδή ο ίδιος υποφέρει.
-
Το Φως: Μοιάζει με τον τυφλό που αρνείται την ύπαρξη του φωτός. Το φως όμως παραμένει διάχυτο παντού· απλώς εκείνος στερείται τα μάτια για να το δει.
-
Ο Χρυσός: Μοιάζει με τον ζητιάνο που λέει ότι δεν υπάρχει χρυσάφι στη γη, απλώς και μόνο επειδή οι δικές του τσέπες είναι άδειες.
-
Η Καλοσύνη: Μοιάζει με τον σκληρό άνθρωπο που υποστηρίζει ότι δεν υπάρχει καλοσύνη, επειδή δεν βρίσκει ίχνος της μέσα στην καρδιά του.
Ποιος Μιλά εξ Ονόματος του Κόσμου;
Ο Άγιος Νικόλαος θέτει ένα καίριο ερώτημα: «Ποιος σου έδωσε το δικαίωμα να μιλάς εκ μέρους όλου του κόσμου;». Η διακήρυξη της αθεΐας παρουσιάζεται ως μια μορφή πνευματικής αλαζονείας, όπου ο άνθρωπος προβάλλει τη δική του «αρρώστια» ή «πλάνη» ως το μέτρο για όλη την ανθρωπότητα.
Η Ελπίδα της Μετάνοιας
Παρά τη σκληρή κριτική στην αθεΐα, το κείμενο του Αγίου δεν αποπνέει καταδίκη, αλλά απέραντη αγάπη. Υπενθυμίζει ότι ο Θεός περιμένει τον άνθρωπο μέχρι την τελευταία του πνοή.
-
Ο Θεός υπάρχει και για τους άπιστους: Τους περιμένει ως στοργικός Πατέρας.
-
Η επιλογή της αποκοπής: Μόνο αν ο άνθρωπος αρνηθεί πεισματικά τη μετάνοια μέχρι το τέλος, ο Θεός θα «πάψει» να υπάρχει γι’ αυτόν στην άλλη ζωή, καθώς ο άνθρωπος ο ίδιος επέλεξε το σκοτάδι αντί για το φως.
Συμπέρασμα
Το μήνυμα του Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς είναι μια πρόσκληση για εσωτερική αναζήτηση. Μας καλεί να μη βλέπουμε τον Θεό μόνο με τη λογική, η οποία συχνά περιορίζεται από τις αισθήσεις μας, αλλά με τα μάτια της ψυχής.
«Άλλαξε μυαλό! Μετανόησε! Διορθώσου!» – Ένα διαχρονικό κάλεσμα για επιστροφή στην πηγή της Ζωής και της Αλήθειας.
Χορηγούμενο
