Ανατριχιαστικό… Η τελευταία έκκληση από 7χρονο παιδί που πάσχει από λευχαιμία… «Θάψτε με στο φέρετρο μαζί με τη μαμά μου για να…»! Ραγίζουν «καρδιές» τα λόγια του μικρού παιδιού!
Ανατριχιαστικό – Η τελευταία έκκληση από 7χρονο παιδί που πάσχει από λευχαιμία… Ένα επτάχρονο αγόρι που πάσχει από καρκίνο έχει μια τελευταία επιθυμία… Να ταφεί στο ίδιο φέρετρο με τη μητέρα του, ώστε εκείνη να τον προσέχει στον παράδεισο.
Ο Filip Kwansy από το Essex νοσηλεύεται στο Great Ormond Street Children’s Hospital στο Λονδίνο. Ούτε η χημειοθεραπεία ούτε η μεταμόσχευση βλαστοκυττάρων κατάφεραν να τον βοηθήσουν στη μάχη του με τη λευχαιμία.
Καθώς ο καρκίνος εξαπλώνεται, το επτάχρονο παιδί κάνει μια τελευταία έκκληση στο κοινό να τον βοηθήσει να εκπληρώσει την επιθυμία του: να ταφεί δίπλα στη μητέρα του, που πέθανε από καρκίνο όταν ο Filip ήταν δύο ετών.
Δείτε επίσης – Θλίψη: Πέθανε γνωστός δημοσιογράφος από σπάνια μορφή καρκίνου
Ο Filip είχε διαγνωστεί με λευχαιμία τον περασμένο Σεπτέμβριο και από τότε είναι συχνός επισκέπτης στα νοσοκομεία.
Ο πατέρας του, Piotr Kwansy, προσπαθεί να συγκεντρώσει 6. 500 λίρες για να μπορέσει να εκταφεί η γυναίκα του, Agnieszka, και να ταφεί ξανά μαζί με τον Filip στην Πολωνία.
«Λέει πως είμαι ο άγγελός του, που τον προσέχει εδώ, και πως η μητέρα του θα τον φροντίζει όταν θα είναι στον παράδεισο» δηλώνει ο Ρiotr. «Δεν ξέρω πόσο καλά θυμάται τη μητέρα του καθώς ήταν τόσο μικρός όταν πέθανε, αλλά επισκέφθηκε τον τάφο της όταν ήταν αρκετά καλά για να μπορεί να της μιλήσει. Ο Filip θέλει να ταφεί με τη μητέρα του κι έτσι πρέπει να οργανώσουμε την εκταφή της και μετά την κηδεία του μαζί της. Θέλει να τον φροντίζει εκείνη. Εγώ θα μπορώ να πάρω μόνο τον Filip μαζί μου στην Πολωνία. Η θετή του μητέρα και τα αδέλφια του θα πρέπει να μείνουν στη… Βρετανία, δεν έχω τα μέσα να πληρώσω για τη μετακίνηση όλων τους».
Όσο αφορά την εξέλιξη της ασθένειας του μικρού είπε…
«Χάσαμε κάθε ελπίδα στις αρχές Μαρτίου, όταν οι γιατροί μας είπαν πως δεν μπορούσαν να κάνουν τίποτα παρά να ανακουφίσουν τον πόνο του» είπε συντετριμμένος ο πατέρας του, «μου ραγίζει την καρδιά να τον βλέπω.
Ξέρει, μάλιστα, πως πεθαίνει και πως κανείς δεν μπορεί να κάνει τίποτα γι’ αυτόν. Ξέρει πως δεν του μένει πολύς χρόνος. Κι εγώ το ξέρω».
Χορηγούμενο
