Γιατί μας ελκύει ο φόβος; Γιατί μας ελκύει ο φόβος; Τι είναι αυτό που μας κάνει να συνεχίσουμε να βλέπουμε ταινίες τρόμου, ακόμη και όταν μας προκαλέσουν άγχος;
Γιατί μας ελκύει ο φόβος; Δεν είναι μυστικό ότι πολλοί άνθρωποι έλκονται από τις ταινίες τρόμου και τα θρίλερ, παρόλο που το περιεχόμενό τους μπορεί να είναι τρομακτικό και συχνά δύσκολο να παρακολουθήσει κανείς. Αλλά τι είναι αυτό που μας κάνει να συνεχίσουμε να βλέπουμε αυτές τις ταινίες, ακόμη και όταν γνωρίζουμε ότι μας προκαλέσουν φόβο ή άγχος;
Η απάντηση βρίσκεται σε έναν συνδυασμό συνδυασμών και ψυχολογικών παραγόντων που σχετίζονται με την φυσιολογική αντίδραση στον κίνδυνο. Οι Επιστήμονες επισημαίνουν ότι η ανάγκη για επιβίωση και ο χειρισμός τρομακτικών καταστάσεων είναι μια ικανότητα που έχει εξελιχθεί στον άνθρωπο από τις απαρχές της υπάρξεώς του. Πρόκειται για μηχανισμό που έχει ενσωματωθεί στη νευροβιολογία μας, επιτρέποντάς μας να αντιδρούμε σε απειλές με τρόπο που εξασφαλίζει την επιβίωσή μας.
Σύμφωνα με έρευνες που δημοσιεύτηκαν στο «Science Direct», όταν βρισκόμαστε αντιμέτωποι με μια επικίνδυνη ή τρομακτική κατάσταση, το σώμα μας εκκρίνει αδρεναλίνη. Η ουσία προκαλεί τη λεγόμενη αντίδραση της «φυγής ή μάχης» — δηλαδή, είτε να αντιμετωπίσουμε τον κίνδυνο είτε να κάνουμε μακριά του. Οι φυσιολογικές αλλαγές που συνοδεύουν αυτή την αντίδραση περιλαμβάνει αύξηση του καρδιακού ρυθμού, πιο γρήγορη και βαθιά αναπνοή και άνοδο της αρτηριακής πίεσης.
Μετά την εξασθένιση της απειλής, το σώμα μας απελευθερώνει ντοπαμίνη, μια χημική ουσία που μας κάνει να νιώθουμε ευχαρίστηση και ανακούφιση. Αυτή η αίσθηση της ανακούφισης και της ευφορίας που ακολουθεί τον φόβο είναι αυτό που κάνει ταινίες τρόμου τόσο ελκυστικές. Μας επιτρέπει να βιώνουμε έντονα συναισθήματα σε ένα ασφαλές περιβάλλον, όπου γνωρίζουμε ότι δεν διατρέχουμε πραγματικό κίνδυνο.
Το φαινόμενο αυτό της ελεγχόμενης ανασφάλειας δημιουργεί μια μοναδική ψυχολογική κατάσταση που συνδυάζει τον ενθουσιασμό του φόβου με την ευχαρίστηση της ασφάλειας. Καθώς το σώμα μας ανταποκρίνεται σε αυτό το «παιχνίδι» ανάμεσα στον φόβο και την ανακούφιση, διεγείρονται τα νευρολογικά μας αισθητήρια, δημιουργώντας έναν κύκλο που μας κερδίζει να επαναλάβουμε την εμπειρία. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο επιστρέφουμε ξανά και ξανά στις ταινίες τρόμου, απολαμβάνοντας την ένταση και το συναίσθημα της περιπέτειας που συνοδεύουν τον ελεγχόμενο φόβο.
Χορηγούμενο
