Στις 19 Μαρτίου 1945, λίγο πριν το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, ο Αδόλφος Χίτλερ εξέδωσε μια διαταγή που έμεινε γνωστή ως «Διάταγμα Νέρων». Αυτή η διαταγή, που εκδόθηκε μόλις 42 ημέρες πριν από την αυτοκτονία του Χίτλερ, διέταζε την ολοκληρωτική καταστροφή της γερμανικής υποδομής. Συμπεριλαμβανομένων των βιομηχανιών, των στρατιωτικών εγκαταστάσεων, των καταστημάτων, των μεταφορικών εγκαταστάσεων και των μέσων επικοινωνίας.
Ο λόγος για αυτή την καταστροφική διαταγή ήταν να αποτρέψει τους Συμμάχους από το να χρησιμοποιήσουν αυτές τις εγκαταστάσεις. Ο Χίτλερ, αρνούμενος να αποδεχτεί την ήττα και πιστεύοντας ότι ο γερμανικός λαός τον είχε απογοητεύσει, ήθελε να καταστρέψει τα πάντα πριν παραδοθεί στους Συμμάχους.
Η κατάσταση για τη Γερμανία ήταν απελπιστική στις αρχές του 1945. Οι Σύμμαχοι προέλαυναν από την ανατολή και τη δύση. Και ο Χίτλερ δεν ήταν διατεθειμένος να αποδεχτεί την άνευ όρων παράδοση. Αντίθετα, εξέδωσε το Διάταγμα Νέρων. Διατάσσοντας την καταστροφή όλων των σημαντικών εγκαταστάσεων στη Γερμανία.
Ωστόσο την ευθύνη για την εκτέλεση του διατάγματος ανέλαβε ο Άλμπερτ Σπέερ, υπουργός Εξοπλισμών και Πολεμικής Παραγωγής του Χίτλερ. Ο Σπέερ, τρομοκρατημένος από τη διαταγή, προσπάθησε να πείσει τους στρατηγούς να μην την εκτελέσουν.
Ο Χίτλερ αυτοκτόνησε στις 30 Απριλίου 1945, 42 ημέρες μετά την έκδοση της διαταγής. Ο Σπέερ ισχυρίστηκε αργότερα ότι είχε παραδεχτεί στον Χίτλερ ότι δεν υπάκουσε στις οδηγίες του.
Χορηγούμενο
