Αύριο η Εκκλησία τιμά τη μνήμη της Αγίας Χριστίνας της Μεγαλομάρτυρος, μιας μορφής που ξεχωρίζει για την πίστη και την καρτερία της απέναντι σε απάνθρωπα βασανιστήρια. Η Αγία Χριστίνα καταγόταν από την Τύρο της Συρίας και έζησε περίπου το 200 μ.Χ., όντας κόρη του στρατηγού Ουρβανού.
Ένας βίος γεμάτος δοκιμασίες
Ο πατέρας της, Ουρβανός, έχτισε έναν πύργο και την έκλεισε μέσα, διατάζοντάς την να θυσιάσει σε ειδωλολατρικά αγάλματα που είχε κατασκευάσει. Η Αγία Χριστίνα, όμως, αρνήθηκε να υποταχθεί, σπάζοντας τα αγάλματα σε κομμάτια. Για την πράξη της αυτή, υπέστη σκληρά βασανιστήρια από τον ίδιο της τον πατέρα και φυλακίστηκε.
Στη φυλακή, την άφησαν νηστική με σκοπό να πεθάνει από την πείνα. Ωστόσο, άγγελος Κυρίου της προσέφερε τροφή και θεράπευσε όλες τις πληγές της. Αργότερα, την έριξαν στη θάλασσα. Όπου έλαβε το Άγιο Βάπτισμα από τον ίδιο τον Χριστό, και ένας άγγελος την έβγαλε σώα στην στεριά.
Η πίστη ενάντια στη βία
Μόλις έγινε γνωστό ότι είχε διασωθεί, ο πατέρας της διέταξε να την κλείσουν ξανά στη φυλακή. Το βράδυ της ίδιας μέρας, ο πατέρας της απεβίωσε και τη θέση του ως στρατηγού ανέλαβε ο Δίων. Αυτός οδήγησε τη μάρτυρα στο δικαστήριο, όπου η Αγία Χριστίνα ομολόγησε με θάρρος την πίστη της στον Χριστό. Εξοργισμένος ο Δίων, διέταξε να αρχίσουν αμέσως τα βασανιστήρια.
Κατά τη διάρκεια των βασανιστηρίων, πολλοί άνθρωποι που παρακολουθούσαν, πίστεψαν στον Χριστό, συγκλονισμένοι από την καρτερία της. Μετά τον Δίωνα, ανέλαβε ο Ιουλιανός, ο οποίος συνέχισε τα μαρτύρια. Έριξε την Αγία Χριστίνα σε πυρακτωμένη κάμινο και έπειτα σε ένα κλουβί με δηλητηριώδη φίδια. Ωστόσο, αντί να τη δαγκώσουν, τα φίδια της έγλυφαν τα πόδια με ευσπλαχνία. Ακόμη, της έκοψαν τους μαστούς, από τους οποίους χύθηκε γάλα αντί για αίμα, και της έκοψαν και τη γλώσσα. Όλες αυτές τις φρικτές δοκιμασίες τις υπέμεινε με απαράμιλλη καρτερία. Τελικά, με χτυπήματα από κοντάρια, παρέδωσε το πνεύμα της, λαμβάνοντας τον στέφανο του μαρτυρίου και περνώντας στην αιώνια ζωή.
Το αδιάφθορο Λείψανο και η πορεία του
Το αδιάφθορο Λείψανο της Μεγαλομάρτυρος Χριστίνας, αν και η ακριβής ημερομηνία δεν είναι γνωστή, μεταφέρθηκε από τη Συρία, όπου μαρτύρησε, στην Κωνσταντινούπολη. Κατατέθηκε σε ναό προς τιμήν της στην περιοχή του Ιερού Παλατίου. Κατά τη διάρκεια της Φραγκοκρατίας, το Λείψανο αφαιρέθηκε από την Κωνσταντινούπολη και μεταφέρθηκε στη Βενετία.
Το 1252 μ.Χ. κατατέθηκε στη Μονή του Αγίου Μάρκου στο Τορσέλλο και το 1340 μ.Χ. μεταφέρθηκε στον Ναό του Αγίου Ματθαίου στο Μουράνο. Το 1435 μ.Χ., ο Πάπας Ευγένιος Δ’ διέταξε τη μεταφορά του στον Ναό του Αγίου Αντωνίου, επίσης στο Τορσέλλο. Τέλος, το 1793 μ.Χ. μεταφέρθηκε στη Μονή της Μάρτυρος Ιουστίνης Βενετίας και το 1810 μ.Χ. στον Ναό του Αγίου Φραγκίσκου της Αμπέλου. Όπου και σήμερα φυλάσσεται, κατατεθειμένο σε κρυστάλλινη λάρνακα.
Η ζωή και το μαρτύριο της Αγίας Χριστίνας αποτελούν διαχρονικό παράδειγμα πίστης, δύναμης και αντοχής απέναντι στον διωγμό.
Χορηγούμενο
