Στις 9 Νοεμβρίου, η Ορθόδοξη Εκκλησία τιμά τη μνήμη σημαντικών μορφών της πίστης, με κεντρικό πρόσωπο τον Άγιο Νεκτάριο, Μητροπολίτη Πενταπόλεως, τον Θαυματουργό.
Σύμφωνα με το εορτολόγιο, τιμάται επίσης η μνήμη του Οσίου Ελλαδίου, της Οσίας Θεοκτίστης της Λεσβίας, καθώς και των Αγίων Χριστοφόρου και Μαύρας.
Τα Ονόματα που Γιορτάζουν Σήμερα (9/11):
| Όνομα | Παραλλαγή/Αντιστοιχία |
| Νεκτάριος | Νεκτάρης |
| Νεκταρία | Νεκταρίνα, Νεκταρούλα |
| Ελλάδιος | Ελλάδης |
| Θεόκτιστος | |
| Θεοκτίστη | |
| Μαύρος | |
| Μαύρα | Μαυρούλα, Μαυρίτσα |
Άγιος Νεκτάριος: Η Ζωή του Θαυματουργού
Ο Άγιος Νεκτάριος (κατά κόσμον Αναστάσιος Κεφαλάς) γεννήθηκε στη Σηλυβρία της Θράκης το 1846 από ευσεβείς γονείς. Η ζωή του υπήρξε ένα υπόδειγμα πίστης, ταπεινότητας και αγώνων.
Τα Πρώτα Χρόνια και ο Μοναχισμός
Σε ηλικία 14 ετών εγκαταστάθηκε στην Κωνσταντινούπολη, όπου εργάστηκε σκληρά, αφιερώνοντας τον ελεύθερο χρόνο του στη μελέτη Πατερικών κειμένων. Αργότερα υπηρέτησε ως παιδονόμος και δάσκαλος σε κατώτερες τάξεις.
Στα 20 του χρόνια διορίστηκε δάσκαλος στο Λίθιο της Χίου, όπου παρέμεινε για επτά χρόνια. Ο πόθος του για τον μοναχικό βίο τον οδήγησε σε συχνές επισκέψεις στην Ιερά Μονή των Αγίων Πατέρων. Στις 7 Νοεμβρίου 1876 εκάρη μοναχός με το όνομα Λάζαρος στη Νέα Μονή της Χίου. Το όνομα Νεκτάριος το έλαβε λίγους μήνες αργότερα, κατά τη χειροτονία του σε διάκονο.
Το Έργο στην Αίγινα και οι Συκοφαντίες
Αφού υπηρέτησε με υψηλό αίσθημα καθήκοντος, το 1908 παραιτήθηκε από τη Ριζάρειο Σχολή, όπου δίδασκε, και αφιερώθηκε ολοκληρωτικά στο έργο της ίδρυσης της γυναικείας Ιεράς Μονής της Αγίας Τριάδος στην Αίγινα (το 1904). Εκεί, ο Άγιος Νεκτάριος έγινε πανελληνίως γνωστός για τα πολλά θαύματα που τελούσε.
Η μεγάλη του δράση και η λαϊκή απήχηση προκάλεσαν, ωστόσο, την αντίδραση τοπικών εκκλησιαστικών και μη παραγόντων, οι οποίοι τον συκοφάντησαν στην Αρχιεπισκοπή Αθηνών. Παρόλο που δύο διαδοχικοί Αρχιεπίσκοποι διέταξαν ανακρίσεις, δεν βρέθηκε ποτέ τίποτα το μεμπτό στην ενάρετη ζωή και το έργο του. Ακόμη και η Εισαγγελία Πειραιά, που ερεύνησε καταγγελίες, δεν βρήκε κανένα στοιχείο ενοχής.
Η Κοίμηση και η Αιώνια Μνήμη
Στις αρχές του 1919, ο Άγιος Νεκτάριος προσβλήθηκε από καρκίνο του προστάτη, τον οποίο απέκρυπτε με ταπεινότητα. Στα τέλη Σεπτεμβρίου του 1920, οι αφόρητοι πόνοι τον ανάγκασαν να νοσηλευτεί στο «Αρεταίειο» Νοσοκομείο της Αθήνας, όπου και άφησε την τελευταία του πνοή λίγο πριν τα μεσάνυχτα της 8ης Νοεμβρίου 1920.
Ο Άγιος Νεκτάριος κηδεύτηκε με πάνδημο τρόπο στην Αίγινα και ενταφιάστηκε στη Μονή της Αγίας Τριάδας, αφήνοντας πίσω του μια κληρονομιά πίστης και πνευματικής ακτινοβολίας που συνεχίζει να συγκινεί χιλιάδες πιστούς.
Χορηγούμενο
