Επί των όπλων: Η μόνη στιγμή που οι Εύζωνες σκύβουν το κεφάλι και αυτή είναι μόνον μπροστά στον Επιτάφιο
Κατά τη διάρκεια της κατανυκτικής ατμόσφαιρας της περιφοράς του Επιταφίου, ένα θέαμα ξεχωρίζει για τον συμβολισμό και τη βαθιά του συγκίνηση: η στάση των Ευζώνων. Οι άγρυπνοι φρουροί της ελληνικής σημαίας και του Μνημείου του Αγνώστου Στρατιώτη, σύμβολα ανδρείας, λεβεντιάς και αδιαμφισβήτητης πειθαρχίας, αποτίουν φόρο τιμής στο Θείο Πάθος με έναν μοναδικό τρόπο.
Επί των όπλων: Η μόνη στιγμή που οι Εύζωνες σκύβουν το κεφάλι
Τη στιγμή που η πομπή του Επιταφίου περνά μπροστά τους, ο Εύζωνας εγκαταλείπει την επιβλητική του στάση. Σκύβει ευλαβικά το κεφάλι, σε μια κίνηση που σηματοδοτεί τον σεβασμό και την κατάνυξή του μπροστά στο ιερό σύμβολο της θυσίας του Χριστού. Αυτή είναι ίσως η μοναδική στιγμή όπου το βλέμμα του Εύζωνα δεν είναι στραμμένο αγέρωχα προς τα εμπρός, αλλά ταπεινά προς το έδαφος.
Η κίνησή του όμως δεν σταματά εκεί. Με μια χειρονομία γεμάτη συμβολισμό, ο Εύζωνας γυρίζει την κάνη του όπλου του ανάποδα. Στη συνέχεια, σταυρώνει τις παλάμες των χεριών του πάνω στην ψυχρή επιφάνεια του όπλου. Αυτή η στάση, γνωστή ως “Επί των όπλων”, αποτελεί μια σιωπηλή αλλά ηχηρή δήλωση συμμετοχής στο πένθος της Μεγάλης Παρασκευής.
Η τοποθέτηση του όπλου ανάποδα υποδηλώνει την παύση της ετοιμότητας για μάχη, την αναγνώριση μιας ανώτερης δύναμης και ενός γεγονότος που υπερβαίνει τις εγκόσμιες συγκρούσεις. Το σταύρωμα των παλαμών πάνω στο όπλο φέρει έναν βαθύ θρησκευτικό συμβολισμό, συνδέοντας την τιμή προς την πατρίδα με την πίστη και την ευλάβεια.
Η εικόνα του Εύζωνα σε αυτή τη στάση μπροστά στον Επιτάφιο είναι μια ισχυρή υπενθύμιση της σύνδεσης της ελληνικής παράδοσης με την Ορθοδοξία. Η ανδρεία και η αυταπάρνηση που συμβολίζει ο Εύζωνας συναντούν την υπέρτατη θυσία του Χριστού, δημιουργώντας μια στιγμή βαθιάς πνευματικότητας και εθνικής υπερηφάνειας.
Τι συμβολίζει η φορεσιά των Ευζώνων;
Πολλοί είναι οι πιστοί που παρακολουθούν την περιφορά του Επιταφίου και συγκινούνται από αυτή την αυθόρμητη και γεμάτη σεβασμό κίνηση των Ευζώνων. Η στάση “Επί των όπλων” γίνεται ένα αναπόσπαστο κομμάτι της ιεροτελεστίας, μια σιωπηλή προσευχή και ένας φόρος τιμής που ενώνει την ιστορία, την πίστη και τα σύμβολα του ελληνισμού. Είναι μια στιγμή που η αυστηρή πειθαρχία συναντά την ανθρώπινη ευαισθησία και η εθνική υπερηφάνεια υποκλίνεται στην πνευματική κατάνυξη.
Χορηγούμενο