Γιατί ο Αλέξης Τσίπρας κυκλοφορεί τώρα το βιβλίο του «Ιθάκη»; Ο απολογισμός της κρίσιμης περιόδου 2015 – 2019 και τα κρυφά σχέδια του πρώην Πρωθυπουργού για το μέλλον
Καθώς κυκλοφορεί σήμερα (24 Νοεμβρίου) από τις εκδόσεις Gutenberg το βιβλίο «Ιθάκη» του Αλέξη Τσίπρα, ο πρώην πρωθυπουργός εγκαινιάζει ένα νέο κεφάλαιο στην πολιτική του διαδρομή. Η «Ιθάκη» έρχεται να ξαναθέσει στο προσκήνιο τα γεγονότα, τις κρίσεις και τις αποφάσεις που σημάδεψαν την εποχή του 2015-2019, αλλά ταυτόχρονα λειτουργεί ως μια πράξη αποτίμησης — και πιθανόν επανατοποθέτησης.
Για κάποιους, η κυκλοφορία του βιβλίου αυτή τη στιγμή είναι ιδανική: επιτρέπει στον Τσίπρα να αποτυπώσει την δική του εκδοχή για τις δύσκολες διαπραγματεύσεις με τους δανειστές, την τραπεζική κρίση, το δημοψήφισμα και τις σχέσεις με κορυφαίους ηγέτες όπως η Μέρκελ, ο Ολάντ ή ο Πούτιν. Για άλλους, όμως, είναι μια «επιστροφή» που ενέχει ρίσκο: να αναζωπυρώσει πληγές, αντιπαραθέσεις και διχασμούς.
Ένας από τους στενούς συνεργάτες του Τσίπρα, ο πρώην υφυπουργός Δημήτρης Λιάκος, σχολιάζει ότι «το timing ποτέ δεν είναι απολύτως καλό ή κακό – έπρεπε να γίνει τώρα». Παράλληλα, ο πολιτικός αναλυτής και καθηγητής Νίκος Μαραντζίδης (μέλος του επιστημονικού συμβουλίου του Ινστιτούτου Τσίπρα) τονίζει πως «ένα ηγετικό πρόσωπο που θέλει μέλλον πρέπει να «κλείσει λογαριασμούς» με το παρελθόν — και αυτό επιχειρεί ο Τσίπρας με την Ιθάκη».
Στις σελίδες του βιβλίου, ο Τσίπρας αποκαλύπτει όσα θεωρεί «μύθους και αλήθειες» σχετικά με τη διαπραγμάτευση με τους δανειστές, την πίεση από τις τράπεζες, το κοινωνικό και πολιτικό κόστος του 2015. Η αφήγηση δεν είναι απλά ιστορική αποτίμηση, αλλά πολιτικός στοχασμός: ο Τσίπρας δεν κρίνει μόνο όσα έγιναν, αλλά προτείνει όραμα για το μέλλον της Ελλάδας.
Η παρουσίαση του βιβλίου έχει προγραμματιστεί για τις 3 Δεκεμβρίου 2025 στο Θέατρο Παλλάς, σύμφωνα με ανακοίνωση των εκδόσεων Gutenberg. Επιπλέον, το έργο θα είναι διαθέσιμο και ως audiobook μέσω της πλατφόρμας Bookvoice.
Ανεξάρτητα από το πώς θα κριθεί η «Ιθάκη», είναι σαφές ότι για τον Τσίπρα αποτελεί πολύ περισσότερα από απομνημονεύματα. Είναι μια πολιτική χειρονομία — μια δήλωση ότι δεν έκλεισε τους λογαριασμούς του, αλλά τους επαναδιατυπώνει, προσφέροντας στον εαυτό του και στο κοινό τη δυνατότητα αναθεώρησης, αναστοχασμού και, ίσως, επανεκκίνησης.
Χορηγούμενο
