Επιστήμονες από το University College του Δουβλίνου εξήγησαν την προέλευση των στραβών δοντιών στους ανθρώπους. Το να φοράμε σιδεράκια για να διορθώσουμε τα δόντια μας είναι συνηθισμένο σήμερα. Aλλά οι πρόγονοί μας είχαν φυσικά ίσια και λευκά δόντια.
Πριν την ανακάλυψη των σιδεράκια το 1819, οι πρόγονοί μας δεν τα χρειάζονταν. Όπως δείχνουν τα απολιθώματα και αναφέρει ο Ted Educator G. Richard Scott, οι αρχαίοι άνθρωποι είχαν συνήθως απόλυτα ίσια δόντια, με μια πλήρη σειρά τρίτων γομφίων. Τι άλλαξε; Οι γεωργικές εξελίξεις, όπως το μαγείρεμα, η γεωργία και η άλεση, μείωσαν την ανάγκη για έντονη μάσηση.
Με την αυξανόμενη εξάρτηση από την τεχνολογία και τη γεωργία, οι σιαγόνες μας έγιναν πιο αδύναμες. Ο Scott υποστηρίζει ότι καθώς εξελισσόταν η τεχνολογία, εμφανίστηκαν τα στραβά δόντια και οι μικρότερες γνάθοι έγιναν πιο συνηθισμένες.
Το 2015, επιστήμονες από το University College του Δουβλίνου διερεύνησαν περαιτέρω το θέμα. Στη μελέτη, που δημοσιεύθηκε στο PLOS One, ανέλυσαν τις κάτω γνάθους 292 αρχαιολογικών σκελετών από το Λεβάντε, την Ανατολία και την Ευρώπη.
Αυτά τα κρανία, ηλικίας μεταξύ 28.000-6.000 ετών, έδειξαν μια θετική συσχέτιση μεταξύ της μείωσης του μεγέθους των γνάθων και της ανάπτυξης της γεωργίας.
Ο καθηγητής Ron Pinhasi από τη Σχολή Αρχαιολογίας και το Ινστιτούτο Γης του University College του Δουβλίνου, σχολιάζοντας τα ευρήματα, δήλωσε: “Η ανάλυσή μας δείχνει ότι οι κάτω γνάθοι των πρώτων γεωργών του κόσμου στο Λεβάντε δεν είναι απλώς μικρότερες εκδοχές εκείνων των προηγούμενων κυνηγών-συλλεκτών, αλλά ότι η κάτω γνάθος υπέστη μια σύνθετη σειρά αλλαγών στο σχήμα που αντιστοιχούν στη μετάβαση στη γεωργία.”
Χορηγούμενο
