Γιατί οι Έλληνες Ήρωες στο Έπος του 40 φώναζαν αέρα; Συγκλονιστικές αποκαλύψεις επιζώντων από το Μέτωπο του πολέμου
Γιατί οι Έλληνες Ήρωες στο Έπος του 40 φώναζαν αέρα; Η λέξη «αέρας» έχει συνδεθεί στενά με τη γενναιότητα των Ελλήνων πολεμιστών που αγωνίστηκαν στην πρώτη γραμμή για την ελευθερία της πατρίδας τους. Αυτή η δυνατή λέξη, σύμβολο θάρρους και αντίστασης, έρχεται και πάλι στο προσκήνιο με αφορμή την επέτειο της 28ης Οκτωβρίου.
Χρόνια μετά το ιστορικό «ΟΧΙ» του 1940, οι αφηγήσεις των Ελλήνων ηρώων που πολέμησαν κατά των ιταλικών δυνάμεων προσφέρουν νέες και άγνωστες πληροφορίες για τις συνθήκες και τις στρατηγικές εκείνης της περιόδου. Μέσα από τις προσωπικές τους μαρτυρίες, φωτίζουν πτυχές που μας θυμίζουν να κατανοήσουμε καλύτερα το κλίμα και τις προκλήσεις του πολέμου.
Ο Απόστολος Τσιβίκης, ένας από τους άνδρες που βρέθηκαν στην πρώτη γραμμή, εξηγεί τον ιδιαίτερο λόγο που οι Έλληνες φώναζαν με το σημείο αποφασιστικότητα «αέρα» πριν από κάθε επίθεση. Αυτό το σύνθημα, γεμάτο δύναμη και ελπίδα, δεν ήταν απλώς ένας τρόπος να ενθαρρύνουν ο ένας τον άλλον, αλλά συμβόλιζε και την επιθυμία τους να προχωρήσουν μπροστά, διώχνοντας τον εχθρό και κατακτώντας την ελευθερία.
Με το πέρασμα των χρόνων, η λέξη «αέρας» εξακολουθεί να αντιπροσωπεύει το θάρρος και την αυταπάρνηση των ανθρώπων που αγωνίστηκαν, αφήνοντας ένα ανεξάρτητο αποτύπωμα στις μνήμες μας, υπενθυμίζοντας τα ιδανικά που υπερασπίστηκαν οι πρόγονοί μας.
Το ιστορικό σπίτι του ΟΧΙ και η 28η Οκτωβρίου
«Αέρα – Αέρα»
«Όταν κάναμε επίθεση, τότε φωνάζαμε αέρα γιατί σε κάθε επίθεση πρέπει με κάτι να ελπίζεις για να ξεζαλιστεί το μυαλό σου. Φωνάζαμε αέρα αέρα», εξήγησε ο Απόστολος Τσιβίκης.
Από την άλλη, ο Δημήτρης Τασούλας από το χωριό Τετράκωμο της Άρτας μίλησε για την δίψα που είχαν οι στρατιώτες στην πρώτη γραμμή.
«Νερό δεν είχαμε. Λιώναμε το χιόνι αλλά μόλις έπινες από αυτό έκλεινε ο λαιμός», εξομολογήθηκε ο Δημήτρης Τασούλας.
Οι συγκλονιστικές μαρτυρίες αυτών των δύο ανθρώπων ήρθαν στο φως ύστερα από 35 χρόνια αδιάκοπης έρευνας του Απόστολου Μπρέντα. Κατά τη διάρκεια αυτής της πολύχρονης προσπάθειας, ο Μπρέντας συνέχισε να αναζητά τους χαμένους ήρωες του 1940, εκείνους που πολέμησαν με θάρρος για να μπορούν οι Έλληνες, σε μια ελεύθερη χώρα πλέον, να τιμούν την επέτειο της 28ης Οκτωβρίου.
«Έχουμε καταγράψει περίπου πάνω από 1500 (σ.σ. στρατιώτες) που δεν αναφέρονται καθόλου στα επίσημα αρχεία του στρατού», είπε αρχικά στην κάμερα του ΣΚΑΪ για την έκφραση «άγνωστος στρατιώτης».
Κατά τη διάρκεια της συνέντευξης, ο ερευνητής μοιράστηκε μια μυστηριώδη για έναν αξιωματικό που είχε τη ζωή του στον πόλεμο του 1940, αλλά συνέχιζε να εμφανίζεται επανειλημμένα στα όνειρα ενός ανθρώπου.
«Ένας νεκρός αξιωματικός εμφανιζόταν σε όνειρα και έλεγε “ελάτε να με πάρετε”. Ήρθε σε επαφή με εμένα ο άνθρωπος που έβλεπε τα όνειρα, πήγαμε στην Αλβανία και βρήκαμε τα οστά.
Το όνειρο αυτό κράτησε αρκετό καιρό, με αποκορύφωμα την τελευταία ημέρα πριν βρεθούν τα οστά που ο αξιωματικός εμφανίστηκε με την στολή του και είπε ευχαριστώ που με πήρατε», εξομολογήθηκε ο Απόστολος Μπρέντας.
Χορηγούμενο
