Πριν από χιλιάδες χρόνια, οι πρόγονοί μας ανακάλυψαν κάτι που καθάριζε το σώμα και τα ρούχα τους. Σύμφωνα με την ιστορία, το λίπος από το φαγητό έπεσε στις στάχτες μιας φωτιάς, και το μείγμα καθάρισε τα πράγματα. Η ανακάλυψη του σαπουνιού έγινε πριν από περίπου 5.000 χρόνια, στην αρχαία Βαβυλώνα.
Ωστόσο με το πέρασμα των αιώνων, το σαπούνι διαδόθηκε παγκοσμίως. Τον 17ο αιώνα, ήταν συνηθισμένο στις αμερικανικές αποικίες και συχνά παρασκευαζόταν στο σπίτι. Το 1791, ο Nicholas Leblanc κατοχύρωσε με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας την πρώτη διαδικασία παρασκευής σαπουνιού. Σήμερα, ξοδεύονται παγκοσμίως περίπου 50 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως για σαπούνι.
Επίσης το νερό αποτελείται από δύο άτομα υδρογόνου και ένα άτομο οξυγόνου και είναι απαραίτητο για τη ζωή. Οι χημικοί κατηγοριοποιούν τα μόρια που έλκονται από το νερό ως υδρόφιλα. Ενώ αυτά που απωθούνται ως υδρόφοβα. Το νερό καθαρίζει τα υδρόφιλα στοιχεία, αλλά όχι τα υδρόφοβα, όπως το λάδι.
Το σαπούνι είναι ένα σύνθετο μόριο, ταυτόχρονα υδρόφιλο και υδρόφοβο. Τα μόρια του σαπουνιού έχουν μια υδρόφιλη “κεφαλή” και μια υδρόφοβη “ουρά”. Κάτι που του δίνει την καθαριστική του δύναμη.
Ο Paul E. Richardson εξηγεί ότι η βρωμιά αποτελείται από υδρόφιλα και υδρόφοβα υλικά. Το σαπούνι, με την ιδιότητά του να συνδέεται και με τα δύο, απομακρύνει αποτελεσματικά τη βρωμιά.
Χορηγούμενο
