Με ξεχωριστή ευλάβεια τιμά σήμερα, 28 Νοεμβρίου, η Εκκλησία μας τη μνήμη του Οσίου Στεφάνου του Νέου και Ομολογητού, μιας σπουδαίας μορφής που συνδύασε την ασκητική ζωή με τη μαρτυρική ομολογία της πίστης κατά την περίοδο της Εικονομαχίας.
Βίος και Ασκητική Διαδρομή
Ο Όσιος Στέφανος γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη από τους ευσεβείς γονείς Ιωάννη και Άννα, οι οποίοι φρόντισαν για τη χριστιανική του ανατροφή. Αφού έλαβε την απαραίτητη μόρφωση, επέλεξε τον μοναχικό βίο και αναδείχθηκε ηγούμενος στο περίφημο όρος του Αγίου Αυξεντίου. Εκεί, με τη θεία του άσκηση, έγινε σκεύος δικαιοσύνης, προετοιμάζοντας τον εαυτό του για τους αγώνες που επρόκειτο να δώσει.
Η Αντίσταση στην Εικονομαχία
Η πνευματική του ανδρεία δοκιμάστηκε σκληρά όταν ξέσπασε ο πόλεμος εναντίον των αγίων εικόνων. Ο Στέφανος, όχι μόνο αρνήθηκε να συμμορφωθεί με τις αυτοκρατορικές διαταγές του Κωνσταντίνου του Κοπρώνυμου, αλλά τόλμησε να χαρακτηρίσει τους εικονομάχους βασιλείς ως αιρετικούς.
Καταγγέλθηκε στον αυτοκράτορα, ο οποίος ήλπιζε ότι η προσωπική του επιβολή θα δάμαζε το φρόνημα του Οσίου. Συνέβη, όμως, το εντελώς αντίθετο. Ο Στέφανος, με «πολλήν παρρησία εν πίστει τήν εν Χριστώ Ιησού» (Α’ προς Τιμόθεον, γ’ 13), δηλαδή με μεγάλο θάρρος και παρρησία στην πίστη, ήλεγξε αυστηρά τον Κοπρώνυμο κατά πρόσωπο.
Το Μαρτύριο και η Τιμή
Εξοργισμένος ο αυτοκράτορας, διέταξε τον εγκλεισμό του Στεφάνου στη φυλακή. Μετά από μέρες, αποφάσισε τη θανατική του εκτέλεση. Αφού τον έβγαλαν από τη φυλακή, άρχισαν να τον λιθοβολούν και να τον κτυπούν με βαριά ρόπαλα. Ένα ισχυρό χτύπημα στο κεφάλι έδωσε τέλος στη ζωή του Στεφάνου το 767 μ.Χ.
Το ιερό του σκήνωμα ρίχτηκε στη θάλασσα, αλλά ευλαβείς Χριστιανοί το βρήκαν όταν τα κύματα το έφεραν στην παραλία και το έθαψαν με την αρμόζουσα τιμή. Ο Όσιος Στέφανος έλαβε έτσι διπλό στέφανο: της ασκήσεως και του μαρτυρίου, καθιστάμενος Οσιομάρτυς και καύχημα των Οσίων.
Χορηγούμενο
