Οι γονείς πολλές φορές χάνουμε την ψυχραιμία μας με τις καθημερινές προκλήσεις που προκύπτουν μεγαλώνοντας τα παιδιά μας. Οι συνεχείς γκρίνιες, το ακατάστατο δωμάτιο, τα ασταμάτητα “μαμά” και “πού είναι”, οι τσακωμοί μεταξύ αδελφών και τα συχνά “όχι” είναι μέρος της καθημερινής μας ζωής. Κάποιες μέρες, όμως, δεν έχουμε την ενέργεια – ούτε σωματικά ούτε συναισθηματικά – για να ανταποκριθούμε ήρεμα σε όλα αυτά.
Από την πλευρά τους, τα μικρά παιδιά σπάνια θα μας εκφράσουν ξεκάθαρα τον εκνευρισμό τους. Όχι επειδή δεν θυμώνουν, αλλά επειδή δεν διαθέτουν ακόμα την ωριμότητα να κατανοήσουν και να εκφράσουν τα συναισθήματά τους. Δεν θα πουν “η μαμά με εκνεύρισε, θέλω να απομακρυνθώ λίγο”. Αλλά θα πληγωθούν επειδή δεν τους δώσαμε σημασία και θα νομίσουν ότι εκείνα φταίνε. Δεν μπορούν να εξηγήσουν με λόγια γιατί συμπεριφερόμαστε με ένταση ή απόσταση.
1. Ασχολούμαστε περισσότερο με το κινητό παρά με τα παιδιά μας
Όταν γυρνάμε στο σπίτι και θέλουμε λίγο χρόνο να χαλαρώσουμε, πολλές φορές καταφεύγουμε στο κινητό. Αντί να επικοινωνήσουμε με τα παιδιά, βυθιζόμαστε σε οθόνες. Τα παιδιά αντιλαμβάνονται τη στροφή της προσοχής μας και προσπαθούν να την κερδίσουν, κάτι που τα κάνει να νιώθουν παραμελημένα και να αντιδρούν έντονα.
2. Φωνάζουμε όταν χάνουμε την ψυχραιμία μας
Όλοι οι γονείς έχουμε στιγμές που υψώνουμε τον τόνο της φωνής μας, κι αμέσως μετά νιώθουμε ενοχές. Όταν, όμως, τα παιδιά βλέπουν ότι ούτε εμείς δεν ελέγχουμε τον θυμό μας, δυσκολεύονται κι εκείνα να διαχειριστούν τα δικά τους συναισθήματα.
3. Γεμίζουμε το καθημερινό πρόγραμμα υπερβολικά
Όταν το πρόγραμμα της ημέρας είναι φορτωμένο με πολλές δραστηριότητες, τα παιδιά δεν έχουν χρόνο να ξεκουραστούν ή να παίξουν ελεύθερα. Αυτή η υπερφόρτωση τα κουράζει και τα εκνευρίζει.
4. Δίνουμε υποσχέσεις ή απειλές, αντί να θέτουμε ξεκάθαρα όρια
Όταν αντί να βάλουμε σταθερά και υγιή όρια, αρχίζουμε τις απειλές (“αν δεν κάνεις αυτό, τότε…”), το παιδί μπερδεύεται και δεν νιώθει ασφάλεια. Νιώθει ότι χάνει το έδαφος κάτω από τα πόδια του, κάτι που του προκαλεί άγχος και θυμό.
5. Έχουμε υπερβολικές απαιτήσεις
Δεν σημαίνει ότι είμαστε «κακοί» γονείς — όλοι κάνουμε λάθη. Το σημαντικό είναι να παραμένουμε παρόντες, πρόθυμοι να επανορθώσουμε και να ακούμε πραγματικά τα παιδιά μας, ακόμα κι όταν δεν ξέρουν πώς να μας πουν αυτό που νιώθουν.
Χορηγούμενο
