Κάποιος μπορεί να αναρωτηθεί: η αγάπη των γονέων για τα παιδιά τους, του συζύγου για τη σύζυγό του, ή του ανθρώπου για την πατρίδα του – δεν είναι κι αυτές μορφές αγάπης;
Ονομάζουμε βέβαια όλα αυτά “αγάπη”. Αλλά είναι πραγματικά έτσι; Στην πραγματικότητα, όλες αυτές οι μορφές «αγάπης» στερούνται του αληθινού νοήματος της. Εάν ο Χριστός δεν είναι η πηγή και η δύναμη μέσα από την οποία αγαπάμε.
Εάν ένας πατέρας δεν αγαπά τα παιδιά του με την αγάπη του Χριστού – δηλαδή, εάν δεν τα εκπαιδεύει στο καλό, δεν τα οδηγεί στον σωστό δρόμο, δεν τα διδάσκει να σωθούν από την αμαρτία. Αλλά μόνο τα χαϊδεύει και τα κολακεύει – τότε ουσιαστικά τα μισεί και τα καταστρέφει.
Ομοίως, εάν ένας σύζυγος αγαπά τη σύζυγό του μόνο με σαρκική αγάπη, γίνεται ο “φονιάς” της ψυχής της. Το ίδιο ισχύει για κάθε γήινη, σαρκική αγάπη.
Όπως μας διδάσκει ο Όσιος Ιουστίνος Πόποβιτς, η αληθινή αγάπη πηγάζει από τον Χριστό. Και αποσκοπεί στη σωτηρία και την πνευματική ανάπτυξη.
Χορηγούμενο