Μια πρόσφατη μελέτη στο Ηνωμένο Βασίλειο, με επικεφαλής ερευνητές του UCL και δημοσιευμένη στο The British Journal of Psychiatry , ανέλυσε ανώνυμα δεδομένα πρωτοβάθμιας ανάλυσης από 30.029 ενήλικες. Με διαταραχή ελλειμματικής προσοχής και υπερκινητικότητας (ΔΕΠΥ). Οι ερευνητές συνέκριναν αυτά τα άτομα με 300.390 συμμετέχοντες χωρίς τη διαταραχή. Αποκαλύπτοντας μια ανησυχητική διαπίστωση. Οι πάσχοντες από ΔΕΠΥ εμφανίζουν μειωμένο προσδόκιμο ζωής. Συγκεκριμένα, οι άνδρες με ΔΕΠΥ ζουν κατά μέσο όρο 4,5 έως 9 χρόνια λιγότερο. Ενώ οι γυναίκες χάνουν 6,5 έως 11 χρόνια ζωής.
Επίσης ο επικεφαλής της έρευνας, καθηγητής Josh Stott από το UCL Psychology & Language Sciences , τόνισε ότι παρόλο που τα άτομα με ΔΕΠΥ διαθέτουν πολλά θετικά χαρακτηριστικά. Και δεν μπορούν να ζήσουν μια ζωή με τη σωστή υποστήριξη, συχνά στερούνται τη βοήθεια. Αυτή η έλλειψη υποστήριξης τα καθιστά πιο ευάλωτα σε στρεσογόνες καταστάσεις και κοινωνικό αποκλεισμό. Επηρεάζοντας τόσο την υγεία όσο και την αυτοεκτίμησή τους.
Οι ανεκπλήρωτες ανάγκες των ατόμων με ΔΕΠΥ
Τα άτομα με ΔΕΠΥ συχνά δυσκολεύονται να συγκεντρωθούν σε καθημερινές δραστηριότητες, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε αυξημένη παρορμητικότητα, άγχος και δυσκολίες στη διαχείριση του χρόνου. Αυτές οι προκλήσεις μπορούν να επηρεάσουν την ακαδημαϊκή και επαγγελματική τους πορεία, δημιουργώντας εμπόδια στην προσωπική και κοινωνική τους ζωή.
Στο Ηνωμένο Βασίλειο, υπάρχουν ειδικές υπηρεσίες για την υποστήριξη των ενηλίκων με ΔΕΠΥ. Πολλοί από τους οποίους αντιμετωπίζουν και πρόσθετα προβλήματα ψυχικής υγείας. Σύμφωνα με μια προηγούμενη εθνική έρευνα, περίπου το ένα των ενηλίκων με ΔΕΠΥ λάμβανε τρίτη φαρμακευτική αγωγή ή ψυχολογική υποστήριξη. Έναντι μόλις 11% όσων δεν είχαν τη διάγνωση.
Ο Δρ. O’Nions επεσήμανε ότι, αν και πολλοί άνθρωποι με ΔΕΠΥ ζουν μακροχρόνια, η ανεπαρκής φροντίδα που λαμβάνει ένα σημαντικό ποσοστό των πασχόντων μπορεί να επηρεάσει αρνητικά τη διάρκεια της ζωής τους.
Χορηγούμενο
