Η λέξη “OK” αποτελεί αναμφίβολα ένα από τα πιο διαδεδομένα και κατανοητά λεκτικά σήματα σε παγκόσμιο επίπεδο. Η χρήση του εκτείνεται από την έκφραση ενθουσιασμού μέχρι την ουδέτερη αποδοχή ή την προειδοποίηση. Όμως, η ιστορία της προέλευσής του είναι γεμάτη από απρόσμενες ανατροπές και ενδιαφέρουσες θεωρίες.
Από το χιούμορ στην καθιέρωση
Ωστόσο παρά τις πολυάριθμες εικασίες σχετικά με την ετυμολογία του “OK”, η πιο αξιόπιστη εκδοχή το συνδέει με ένα χιουμοριστικό παιχνίδι λέξεων. Στις 23 Μαρτίου 1839, ένας δημοσιογράφος της εφημερίδας Boston Morning Post χρησιμοποίησε τη φράση “OK” ως συντομογραφία του “oll korrect”. Μια εσκεμμένα λανθασμένη εκδοχή του “all correct”. Αυτή η σκόπιμη παραποίηση εντασσόταν σε μια μόδα της εποχής για χιουμοριστικά ακρωνύμια.
Η πολιτική διάσταση και η τεχνολογική διάδοση
Επιπλέον η λέξη “OK” απέκτησε πολιτική διάσταση κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας του Μάρτιν Βαν Μπούρεν το 1840. Ακόμη οι υποστηρικτές του δημιούργησαν το “OK Club”. Όπου το ακρωνύμιο συνδέθηκε με το παρατσούκλι του υποψηφίου, “Old Kinderhook”. Παρόλο που ο Βαν Μπούρεν δεν κέρδισε τις εκλογές, το “OK” είχε ήδη εδραιωθεί στην αμερικανική κουλτούρα.
Επιπλέον η διάδοση του “OK” σε παγκόσμιο επίπεδο ενισχύθηκε σημαντικά με την εμφάνιση του τηλέγραφου. Η συντομία και η ευκολία του το κατέστησαν ιδανική απάντηση για τις τηλεγραφικές επικοινωνίες.
Χορηγούμενο
