Στον λαμπερό και συχνά σκανδαλώδη κόσμο του Παρισιού του 18ου αιώνα, μια φιγούρα ξεχώρισε. Και, άθελά της, δημιούργησε ένα στερεότυπο που ακολουθεί τις ξανθές γυναίκες μέχρι σήμερα, η Rosalie Duthé. Η ιστορία της, γεμάτη ματαιοδοξία και έντονη κριτική, θεωρείται η απαρχή της πεποίθησης ότι οι ξανθιές είναι λιγότερο ευφυείς.
Η Rosalie ήταν μια γυναίκα που ήθελε να είναι το επίκεντρο. Είχε βάψει τα μαλλιά της ξανθά, καθιστώντας το χρώμα αυτό το σήμα κατατεθέν της. Η φήμη της ενισχύθηκε από την προθυμία της να ποζάρει γυμνή για ζωγράφους, κάτι που, στην κοινή αντίληψη της εποχής, της προσέδιδε τον χαρακτήρα μιας «ευκολόπιστης» και επιπόλαιης Γαλλίδας.
Οι Παύσεις που Έγιναν Φήμη
Η ζωή της Rosalie ήταν τόσο πολύχρωμη όσο και σκανδαλώδης. Ξεκίνησε ως ερωμένη του τραπεζίτη George Wyndham, συνέχισε ως χορεύτρια στο Παρίσι και αργότερα συνόδευε άνδρες προσφέροντας την «παρέα» της.
Ωστόσο, το χαρακτηριστικό που ενίσχυσε τη φήμη της έλλειψης ευφυΐας ήταν ο τρόπος ομιλίας της: Η Rosalie συνήθιζε να κάνει μεγάλες παύσεις πριν μιλήσει, προφανώς για να σκεφτεί τι θα πει. Αυτή η συνήθεια ερμηνεύτηκε από τον περίγυρο, και κυρίως από τις ζηλότυπες γυναίκες της υψηλής κοινωνίας, ως ένδειξη πνευματικής βραδύτητας.
Από τη Σάτιρα στον Μύθο
Η φήμη της Rosalie εξαπλώθηκε τόσο πολύ, που έγινε το θέμα ενός σατιρικού σκετς που παίχτηκε στο Παρίσι. Το οποίο λίγο-πολύ την καθιέρωνε ως τη “χαζή ξανθιά” της εποχής.
Ωστόσο η Rosalie Duthé απεικονίζεται σε πίνακες που σήμερα φιλοξενούνται σε πολλά μουσεία της Γαλλίας. Παραμένει μια αμφιλεγόμενη ιστορική φιγούρα. Αλλά η επιρροή της είναι αδιαμφισβήτητη: η εικόνα της, της όμορφης, ξανθιάς αλλά αφελούς γυναίκας, πέρασε τον χρόνο, επηρεάζοντας την αντίληψη για τις ξανθιές γυναίκες – από τη Marilyn Monroe μέχρι σήμερα. Αν και η πραγματική ευφυΐα της Rosalie παραμένει ένα ιστορικό ερωτηματικό.
Χορηγούμενο
