Ενώ στη μητρική μας γλώσσα η διπλή άρνηση μπορεί να μας δημιουργεί γραμματικούς γρίφους, όπως η διφορούμενη φράση «δεν θα γίνουν μαθήματα σε όλα τα σχολεία», υπάρχει μια γλώσσα στον κόσμο που ξεπερνά κάθε φαντασία. Στο Νεπάλ, η γλώσσα Κουσούντα δεν έχει λέξεις για το «ναι» και το «όχι». Ούτε καν για τις βασικές κατευθύνσεις. Όπως «αριστερά» και «δεξιά».
Μία γλώσσα-παράδοξο
Η γλώσσα των Κουσούντα αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα γλωσσολογικά μυστήρια. Οι μελετητές αδυνατούν να εντοπίσουν την προέλευσή της. Καθώς φαίνεται να συνδέεται ελάχιστα ή καθόλου με άλλα γνωστά γλωσσικά συστήματα. Η επικρατέστερη θεωρία υποστηρίζει πως προέρχεται από μια αρχαία αυτόχθονη διάλεκτο, πολύ παλαιότερη από τις θιβετιανές και ινδοαριανές γλώσσες που κυριαρχούν σήμερα στην περιοχή των Ιμαλαΐων.
Επίσης η ανυπαρξία λέξεων για το «ναι» και το «όχι» σημαίνει ότι οι ομιλητές χρησιμοποιούν μια εντελώς διαφορετική προσέγγιση για να εκφράσουν την άρνηση. Σύμφωνα με τον γλωσσολόγο Bhojraj Gautam, αντί να πουν «δεν θέλω τσάι», χρησιμοποιούν το ρήμα «πίνω» σε μια μορφή που υποδηλώνει μια πολύ χαμηλή πιθανότητα να πιουν τσάι.
Ο αγώνας για την επιβίωση
Για δεκαετίες, η γλώσσα Κουσούντα θεωρούνταν στα πρόθυρα της εξαφάνισης. Ωστόσο, το 2004, η ανακάλυψη ενός άριστου ομιλητή στο Κατμαντού έδωσε νέα πνοή στον αγώνα για τη διάσωσή της. Έκτοτε, η Επιτροπή Γλώσσας του Νεπάλ διεξάγει μαθήματα. Σε μια προσπάθεια να διατηρήσει ζωντανή αυτή την πολιτιστική κληρονομιά.
Ωστόσο η Hima Kusunda, μια νέα που μαθαίνει τη γλώσσα, δήλωσε στο BBC: «Οι άνθρωποι κορόιδευαν τη γλώσσα μας. Και έλεγαν ότι δεν είναι φυσιολογική». Πλέον, χάρη στις προσπάθειες αυτές, οι νέοι όπως η Hima είναι περήφανοι που μιλούν τη γλώσσα των προγόνων τους. Ανατρέποντας τον κοινωνικό στιγματισμό που υπήρχε για δεκαετίες.
Χορηγούμενο