Η στοιχειωμένη σκοπιά της γριάς στον Αυλώνα και η ανατριχιαστική ιστορία τρόμου που συγκλονίζει τον Στρατό
Ο Ελληνικός Στρατός είναι, εκτός από θεσμός, και ένας χώρος όπου η λογική συχνά υποχωρεί μπροστά σε ανεξήγητες διηγήσεις. Σε όλα σχεδόν τα στρατόπεδα, οι «παλιοί» καλωσορίζουν τους νεοσύλλεκτους όχι μόνο με «τρέξιμο», αλλά και με ιστορίες τρόμου που κινούνται στα όρια του υπερφυσικού: στοιχειωμένες σκοπιές, ανατριχιαστικές αυτοκτονίες και ανεξήγητες θεάσεις.
Το Μυθικό Κέντρο Εκπαίδευσης Τεθωρακισμένων
Σε αυτό το πλαίσιο, το Κέντρο Εκπαίδευσης Τεθωρακισμένων (ΚΕΤΘ) στον Αυλώνα κατέχει μια ξεχωριστή θέση. Ως ένα από τα μεγαλύτερα στρατόπεδα της Ελλάδας, εκτός από τις καθημερινές πρακτικές δυσκολίες (όπως ο αγώνας για ζεστό νερό και οι ατέλειωτες αγγαρείες), ο Αυλώνας είναι η «μήτρα» μιας από τις πιο ανατριχιαστικές στρατιωτικές ιστορίες: αυτήν της «σκοπιάς της γριάς».
Αν και σήμερα η σκοπιά φέρεται να είναι ανενεργή, για περίπου 42 χρόνια θεωρούνταν η χειρότερη υπηρεσία που μπορούσε να τύχει σε έναν φαντάρο. Η φήμη της ήταν τόσο ισχυρή που, σε αντίθεση με το 99% των στρατοπέδων, οι σκοπιές εκεί γίνονταν υποχρεωτικά με δίδυμο φαντάρων και ήταν 4ωρης διάρκειας – ένας κανόνας χωρίς επίσημη αιτιολόγηση από τους ανώτερους.
Δείτε επίσης – Έριξε «βόμβα» ο Δένδιας: Έρχεται υποχρεωτική θητεία στον Στρατό για τις γυναίκες;
Η στοιχειωμένη «σκοπιά της γριάς» στον Αυλώνα και η ανατριχιαστική ιστορία τρόμου
Ο θρύλος, ο οποίος κινείται στα όρια του μύθου (και δεν έχει καταγραφεί σε επίσημα έγγραφα), τοποθετείται στα τέλη της δεκαετίας του ’70 ή στις αρχές του ’80. Η ιστορία αφορά δύο αδέλφια που υπηρετούσαν μαζί την θητεία τους στο ΚΕΤΘ.
Σύμφωνα με τη διήγηση:
- Ο ένας αδελφός είχε υπηρεσία στη «σκοπιά της γριάς». Ο άλλος, θέλοντας να του κάνει μια «αθώα πλάκα», προσπάθησε να τον τρομάξει μέσα στη νύχτα.
- Ο σκοπός, πανικοβλημένος από τα συνεχή «αλτ τις ει» που έμειναν αναπάντητα, όπλισε και πυροβόλησε. Μη έχοντας οπτική επαφή, ο αδελφός-πλακατζής έκανε το μοιραίο βήμα, δέχτηκε τη σφαίρα και άφησε την τελευταία του πνοή.
Ο μύθος ολοκληρώνεται με την τραγική απώλεια της μητέρας τους, η οποία δεν άντεξε τα νέα. Κατά μία εκδοχή, αυτοκτόνησε σε ένα κοντινό ρέμα, με την ενέργεια του μέρους να «μολύνεται» για πάντα. Από τότε, ιστορίες για τη μητέρα που επισκέπτεται τη σκοπιά για να αντικρίσει το παιδί της ζωντανό δίνουν και παίρνουν.. Ενισχύοντας τον τρόμο για όσους υπηρετούσαν κοντά στα παλιά Πυρομαχικά.
Δείτε επίσης – Το καταραμένο νούμερο που δεν θα δεις σε δωμάτια ξενοδοχείων
Η ύπαρξη ενός μικρού ξωκλησιού ακριβώς έξω από τα συρματοπλέγματα, του οποίου η προέλευση και το γιατί παραμένει μη επισκέψιμο είναι άγνωστα, προσθέτει ένα ακόμη ανατριχιαστικό στοιχείο στην απόλυτη ιστορία τρόμου του ΚΕΤΘ Αυλώνα.
Χορηγούμενο
