«Ήμουν νεκρή και είδα τον Θεό»… Συγκλονιστική μεταθανάτια μαρτυρία από επιστήμονα που πέθανε για έξι λεπτά
Μια γυναίκα με παρελθόν γεμάτο δυσκολίες, μητέρα δύο παιδιών και επιστήμονας, μοιράζεται την ανατριχιαστική της εμπειρία στα όρια του θανάτου, υποστηρίζοντας πως αυτό που βίωσε για λίγα λεπτά άλλαξε ριζικά την κοσμοθεωρία της και την οδήγησε στην πίστη στην ύπαρξη του Θεού.
Η Άννα Στόουν, όπως είναι το όνομά της, βρέθηκε κλινικά νεκρή για έξι δραματικά λεπτά το 2016, έπειτα από μια σοβαρή αιμορραγία. Όπως περιγράφει, κατά τη διάρκεια αυτού του οριακού διαστήματος, αισθάνθηκε να εγκαταλείπει το σώμα της και να περιπλανιέται σε μια άλλη διάσταση.
Άγιος Παΐσιος: Πως νοιώθει κάποιος τη στιγμή που πεθαίνει;
«Ήμουν νεκρή και είδα τον Θεό»… Συγκλονιστική μεταθανάτια μαρτυρία
Σύμφωνα με την ίδια, σε αυτό το μεταθανάτιο ταξίδι, ήρθε σε επαφή με μια ανώτερη μορφή του εαυτού της σε ένα άγνωστο βασίλειο και απέκτησε μια βαθιά πεποίθηση για την ύπαρξη του Θεού και της ζωής μετά τον θάνατο.
Η επιστροφή της στην ζωή σηματοδότησε μια ολική μεταμόρφωση. Η Άννα αποφάσισε να αφήσει πίσω το σκοτεινό της παρελθόν, να ολοκληρώσει τις σπουδές της, να αποκτήσει διδακτορικό και να δημιουργήσει ένα podcast, θέλοντας να μοιραστεί την εμπειρία της και να βοηθήσει άλλους ανθρώπους που έχουν βιώσει τραυματικές καταστάσεις.
Μιλώντας για την εξωσωματική της εμπειρία, η Άννα πιστεύει πλέον πως ο Θεός δεν είναι μια συγκεκριμένη μορφή και ο χρόνος δεν κυλά γραμμικά, αλλά όλα συμβαίνουν ταυτόχρονα.
Η ίδια αποκαλύπτει ότι πριν από αυτό το καθοριστικό γεγονός, είχε βιώσει ανεξήγητα περιστατικά στην παιδική της ηλικία, τα οποία την είχαν οδηγήσει στην επιστήμη, επιλέγοντας μια «αυστηρά λογική» και «ασπρόμαυρη» θεώρηση της ζωής, πριν έρθει αντιμέτωπη με τον θάνατο.
Η Άννα είχε διαγνωστεί με διάφορες ψυχικές παθήσεις, όπως η διπολική διαταραχή, και είχε λάβει ποικίλες φαρμακευτικές αγωγές χωρίς ουσιαστικό αποτέλεσμα.
Ποια στάδια βιώνει ο άνθρωπος όταν πεθαίνει από φυσικά αίτια;
«Τότε ξαφνικά βρέθηκα έξω από το σώμα μου…»
Περιγράφοντας την αίσθηση κατά τη διάρκεια του θανάτου της, την παρομοιάζει με την ταυτόχρονη λήψη πολλών παραισθησιογόνων ουσιών. «Ένιωθα σαν να επρόκειτο να εκραγώ. Ήταν υπερβολικό. Δεν μπορούσα να το διαχειριστώ. Τότε ξαφνικά βρέθηκα έξω από το σώμα μου», εξομολογείται.
Θυμάται να κοιτάζει το άψυχο σώμα της στο νοσοκομειακό κρεβάτι και να ακούει τους χτύπους της καρδιάς της να σβήνουν στην οθόνη. Παρακολούθησε το ιατρικό προσωπικό να προσπαθεί να την επαναφέρει, πριν εγκαταλείψουν την προσπάθεια, όπως υποστηρίζει, λόγω του ιστορικού της με τις εξαρτήσεις.
Για μια στιγμή, όπως λέει, δεν την ένοιαζε τίποτα, μέχρι που σκέφτηκε τα παιδιά της. Μόλις αναλογίστηκε την μεγάλη της κόρη, μεταφέρθηκε νοητικά στην τάξη της, εκατοντάδες χιλιόμετρα μακριά, βλέποντάς την να δίνει εξετάσεις και παρατηρώντας ακόμη και τα ρούχα που φορούσε.
Τότε συνειδητοποίησε ότι ο θάνατός της θα άφηνε την κόρη της ορφανή, καθώς ο σύζυγός της είχε πεθάνει από καρκίνο το 2006. Στη συνέχεια, σκέφτηκε το μικρότερο παιδί της και αμέσως βρέθηκε στην αίθουσα αναμονής του νοσοκομείου, όπου το κοριτσάκι έπαιζε με τουβλάκια Lego.
Τι συμβαίνει τη στιγμή που πεθαίνουμε; Η ανακάλυψη για την «ψυχή» μας που ανατριχιάζει
Η «επιστροφή» και η μεγάλη «στροφή» στη ζωή της
Η Άννα περιγράφει ότι επέστρεψε στο δωμάτιο του νοσοκομείου την στιγμή που ένας τεχνικός πραγματοποιούσε θωρακικές συμπιέσεις. Άκουσε έναν γιατρό να λέει: «Ας το τελειώσουμε εδώ». Ο τεχνικός απάντησε: «Τι λέτε; Είναι μόλις 38 ετών». Ο γιατρός τότε φέρεται να είπε: «Είναι πρώην χρήστης, απλά πείτε το».
Όπως γράφει η Daily Mail, πριν επιστρέψει στο σώμα της, η Άννα λέει ότι ταξίδεψε σε ένα λευκό, απίστευτα φωτεινό βασίλειο, όπου βίωσε την τελική της συνειδητοποίηση. Μπορούσε να βλέπει περιμετρικά και αντιλήφθηκε ότι δεν είχε πλέον σώμα, αλλά είχε μεταμορφωθεί σε μια τεράστια μορφή που κατέκλυζε τον χώρο. «Θα μπορούσα να είχα τυλίξει τα χέρια μου γύρω από ολόκληρο τον πλανήτη αν το ήθελα», εξηγεί.
Στη συνέχεια, είδε μια άλλη μορφή να την πλησιάζει, μια διαφορετική, πιο όμορφη και νεότερη εκδοχή του εαυτού της, και κατάλαβε αμέσως ότι «επέστρεφε». Η μητέρα περιγράφει ότι είδε ένα τούνελ και επέστρεψε στο σώμα της, μια διαδικασία που όπως λέει ήταν «αφόρητα επώδυνη».
Όλο αυτό το συγκλονιστικό επεισόδιο διήρκεσε μόλις έξι λεπτά, όμως η Άννα θυμάται κάθε λεπτομέρεια. Μάλιστα, μόλις συνήλθε, ρώτησε τον γιατρό αν την είχε αποκαλέσει «πρεζόνι», κάτι που εκείνος επιβεβαίωσε.
Αργότερα, μιλώντας με την μεγάλη της κόρη, διαπίστωσε ότι εκείνη την ημέρα είχε δώσει εξετάσεις και φορούσε ακριβώς τα ρούχα που είχε δει η Άννα κατά τη διάρκεια της μεταθανάτιας εμπειρίας της.
Αυτή η εμπειρία άλλαξε ριζικά τη ζωή της. Η Άννα ένιωθε ότι βρισκόταν σε ένα «μονοπάτι προς την απόλυτη καταστροφή» πριν από το συμβάν, αλλά ξαφνικά «βρήκε τον σκοπό της». Επέστρεψε στα θρανία, ολοκλήρωσε τις σπουδές της και έκτοτε αφιερώνει τη ζωή της στο να βοηθά άλλους ανθρώπους με δύσκολο παρελθόν, πιστεύοντας πλέον βαθιά στην αξία της καλοσύνης και στην ύπαρξη μιας ευρύτερης πραγματικότητας πέρα από την υλική.
Χορηγούμενο
