Η σχολική τάξη θα έπρεπε να είναι χώρος μάθησης και σεβασμού. Αλλά δυστυχώς σε ορισμένα σχολεία παρατηρείται λεκτική βία από εκπαιδευτικούς. Σχόλια όπως «ξεφτίλα» ή «τσαμπα πληρώνουν οι γονείς» μπορεί να φαίνονται «αθώα», αλλά πλήττουν βαθιά την αυτοεκτίμηση των παιδιών και προκαλούν άγχος, φόβο και απομάκρυνση από τη μάθηση.
Η ψυχολογία δείχνει ότι η συνεχής υποτίμηση μπορεί να δημιουργήσει τραύματα που ακολουθούν το παιδί μέχρι την ενήλικη ζωή, επηρεάζοντας την κοινωνικότητα, τις επιδόσεις και τη σχέση του με το σχολείο.
Οι γονείς και η σχολική κοινότητα πρέπει να ενεργούν άμεσα: καταγραφή περιστατικών, επικοινωνία με τον διευθυντή, στήριξη των παιδιών στο σπίτι και, αν χρειάζεται, ψυχολογική συμβουλευτική.
Η εκπαίδευση δεν είναι μόνο γνώσεις. Είναι και σεβασμός, ασφάλεια και ενθάρρυνση. Όταν λείπει αυτό, τα παιδιά χάνουν πολύ περισσότερα από ένα μάθημα. Χάνουν την εμπιστοσύνη στον εαυτό τους και στη μάθηση.
Τι μπορούν να κάνουν οι γονείς και η σχολική κοινότητα
Η προστασία των παιδιών από τη λεκτική βία απαιτεί συνεργασία σχολείου και οικογένειας. Ορισμένα βήματα περιλαμβάνουν:
-
Καταγραφή περιστατικών: Σημείωση της ημερομηνίας, ώρας και περιεχομένου των σχολίων.
-
Συνάντηση με τον Διευθυντή ή Σύλλογο Διδασκόντων: Η επίσημη αναφορά βοηθά στη διερεύνηση και στην επίλυση του προβλήματος.
-
Στήριξη του παιδιού: Συζήτηση στο σπίτι για το πώς ένιωσε, ενίσχυση της αυτοεκτίμησης και ενθάρρυνση της έκφρασης συναισθημάτων.
-
Ψυχολογική υποστήριξη: Αν χρειάζεται, συμβουλευτική από ειδικό παιδοψυχολόγο για την αντιμετώπιση άγχους ή φόβου.
Χορηγούμενο
