Πολλές φορές στη ζωή μας, όταν βρισκόμαστε σε δύσκολη θέση, στρεφόμαστε στους Αγίους και στην Παναγία για βοήθεια. Αναρωτιόμαστε όμως γιατί άλλοτε οι προσευχές μας εισακούονται αμέσως και άλλοτε όχι.
Όπως εξηγεί ένας Γέροντας, η Παναγία ανταποκρίνεται άμεσα στις παρακλήσεις μας όταν η ανάγκη μας είναι πραγματική. Όταν όμως δεν είναι, μας αφήνει να «παλέψουμε» λίγο, ώστε να αποκτήσουμε δύναμη και πίστη.
Αυτό το δίδαγμα το αποκόμισε μέσα από μια προσωπική του εμπειρία στη Μονή Φιλοθέου. Μια φορά, μετά από μια ολονύχτια αγρυπνία και νηστεία, του ζητήθηκε να μεταφέρει ένα γράμμα στη Μονή Ιβήρων και στη συνέχεια να περιμένει στον αρσανά (το λιμάνι) ένα καραβάκι, για να συνοδεύσει έναν Γέροντα στο μοναστήρι. Ήταν τόσο κουρασμένος και νηστικός που άρχισε να ζαλίζεται.
Καθισμένος σε μια στοίβα με κορμούς, σκέφτηκε να κάνει μια προσευχή στην Παναγία για να τον βοηθήσει. Ωστόσο, αμέσως μετά αναρωτήθηκε: «Ταλαιπωρε, για τέτοια τιποτένια πράγματα θα ενοχλής την Παναγία;». Τότε, εμφανίστηκε μπροστά του ένας Μοναχός, κρατώντας ένα ψωμί, δύο σύκα και ένα τσαμπί σταφύλι. «Πάρε αυτά, εις δόξαν της Κυρίας Θεοτόκου», του είπε, και χάθηκε.
Αυτή η πράξη βαθιάς αγάπης και φροντίδας συγκλόνισε τον Γέροντα. Συνειδητοποίησε ότι η Παναγία είναι μία Μάνα που φροντίζει για κάθε λεπτομέρεια στη ζωή μας. Ακόμα και για τις πιο μικρές ανάγκες, δείχνοντας ότι η πίστη ανταμείβεται με τρόπους που δεν μπορούμε να φανταστούμε.
Χορηγούμενο
