Η αρχαία ελληνική επιγραφή που βρέθηκε στο Ισραήλ και η κατάραΧρύσιππος: Ποιός είναι ο Έλληνας Φιλόσοφος που αυτοκτόνησε από τα γέλια με δικό του αστείο;
Η αρχαία Αθήνα, κέντρο φιλοσοφικών ρευμάτων, φιλοξένησε διάφορες σχολές, μία από τις οποίες ήταν και η Στωική. Ένας από τους πιο επιφανείς εκπροσώπους της, που συνέβαλε καθοριστικά στη διάδοση και συστηματοποίησή της, ήταν ο Χρύσιππος, γνωστός και ως Χρύσιππος ο Σολεύς.
Ο Φιλόσοφος που αυτοκτόνησε από γέλια με δικό του αστείο – Η Ζωή και το Έργο του Χρύσιππου
Γεννημένος είτε στους Σόλους είτε στην Ταρσό της Κιλικίας, ο Χρύσιππος έφτασε στην Αθήνα για να σπουδάσει φιλοσοφία. Εκεί, μαθήτευσε στον Ζήνωνα, τον ιδρυτή της Στωικής Σχολής. Μετά τον θάνατο του Ζήνωνα και του διαδόχου του, Κλεάνθη, ο… Χρύσιππος ανέλαβε την ηγεσία της σχολής, θέτοντας τις βάσεις για τη μετέπειτα εξέλιξή της.
Η συμβολή του στη Στωική φιλοσοφία ήταν τεράστια, κυρίως μέσω του συγγραφικού του έργου. Αν και έγραψε περισσότερα από 750 έργα, δυστυχώς, κανένα από αυτά δεν έχει σωθεί μέχρι σήμερα. Μέσα από τα γραπτά του, ο Χρύσιππος εμβάθυνε σε θέματα όπως η Λογική και η Αρετή, υποστηρίζοντας ότι ο πλούτος και η υγεία είναι “αδιάφορα” για την ευτυχία του ανθρώπου.
Ένας Περίεργος Θάνατος
Ο Χρύσιππος άφησε την τελευταία του πνοή σε ηλικία 73 ετών, με τον θάνατό του να αποτελεί ένα από τα πιο παράδοξα περιστατικά της αρχαιότητας. Σύμφωνα με την πιο διαδεδομένη εκδοχή, ο φιλόσοφος πέθανε από μια αστεία σκηνή που ο ίδιος προκάλεσε.
Λέγεται ότι, αφού έδωσε κρασί σε ένα γαϊδουράκι, παρακολουθούσε το ζώο να τρώει μεθυσμένο τα σύκα του. Το θέαμα του φάνηκε τόσο αστείο που έπεσε κάτω γελώντας ασταμάτητα. Τα γέλια του, όμως, εξελίχθηκαν σε σπασμούς και λίγο αργότερα άφησε την τελευταία του πνοή.
Η αρχαία ελληνική επιγραφή που βρέθηκε στο Ισραήλ και η κατάρα
Υπάρχει, βέβαια, και μια άλλη εκδοχή, όπως αναφέρει ο Διογένης ο Λαέρτιος, σύμφωνα με την οποία ο… Χρύσιππος δεν πέθανε από τα γέλια, αλλά από την υπερβολική κατανάλωση κρασιού. Είτε συνέβη το ένα είτε το άλλο –ή ακόμα και τα δύο μαζί– ο Χρύσιππος έμεινε στην ιστορία ως ο φιλόσοφος που πέθανε από τα γέλια, ένας παράδοξος επίλογος για μια ζωή αφιερωμένη στη Λογική.
Χορηγούμενο
