Η λέξη «Γεσθημανή» στα εβραϊκά αναφέρεται σε «ελαιοτριβείο». Στον Κήπο της Γεθσημανή, όπου σήμερα υπάρχουν μόνο λίγες ελιές με τεράστιους κορμούς. Όπως φαίνεται στις φωτογραφίες, ο Ιησούς έκανε την τελευταία του και πιο συνταρακτική προσευχή πριν από τη Σταύρωσή του.
Για να φτάσει εκεί, περπάτησε δύο χιλιόμετρα από το Υπερώο. Όπου είχε λάβει χώρα ο Μυστικός Δείπνος με τους έντεκα μαθητές του. Σύμφωνα με τις γραφές, η προσευχή του ήταν γεμάτη ένταση και αγωνία. Ο ιδρώτας έτρεχε από το πρόσωπό του Χριστού. Αποκαλύπτοντας την ανθρώπινη φύση του. Ήξερε ότι έπρεπε να πιει το ποτήρι του και να το αντιμετωπίσει ως άνθρωπος, να πληρώσει το τίμημα για όλους τους ανθρώπους. Συνειδητοποιούσε ότι θα έμενε μόνος, αντιμετωπίζοντας την εγκατάλειψη ακόμη και από τους μαθητές του. Οι οποίοι θα τον εγκατέλειπαν, την αποδοκιμασία του πλήθους που θα φώναζε «Σταύρωσον Αυτόν». Την άρνηση και την προδοσία.
«Απελθέτω απ’ εμού το ποτήριον τούτο», φώναξε για λίγο, όχι επειδή φοβόταν το θάνατο, αλλά επειδή η ανθρώπινη φύση του ξεχείλιζε από πόνο για την αδικία, τη σκληρότητα, την κακία, την αχαριστία, την πονηριά και την αγνωμοσύνη των ανθρώπων. Επίσης ξεχείλιζε από τη θλίψη που προκάλεσαν οι άδικες κατηγορίες και η υποκρισία των Γραμματέων και των Φαρισαίων εις βάρος του. Παρόλα αυτά, ξεπερνά αυτή την καταιγίδα της θλίψης και βγαίνει νικητής. Δίνοντας δύναμη και ελπίδα σε όλους μας. Με αγάπη για τον άνθρωπο, συνεχίζει λέγοντας:
«Όμως, όχι όπως εγώ θέλω, αλλ’ όπως εσύ», δείχνοντας την τέλεια υπακοή στο θέλημα του Πατέρα και την αποφασιστικότητά του να ολοκληρώσει το σχέδιο της σωτηρίας του αμαρτωλού ανθρώπου.
Χορηγούμενο
