Ολυμπιακοί Αγώνες: Πως έκαναν προπόνηση οι Αρχαίοι Έλληνες; Η φιλοσοφία και η «σκληρή» εκπαίδευση των αθλητών
Ολυμπιακοί Αγώνες: Πως έκαναν προπόνηση οι Αρχαίοι Έλληνες; Ο αρχαίος Έλληνας αθλητής συνδύαζε φιλοσοφία και αυστηρή προπόνηση για να επιτύχει κορυφαίες επιδόσεις. Σε άρθρο του BBC παρουσιάζεται πως οι αρχαίοι Έλληνες αθλητές προετοιμάζονταν για τους Ολυμπιακούς Αγώνες, ακολουθώντας ένα πρόγραμμα δέκα βημάτων.
Ένας από τους πιο γνωστούς αθλητές ήταν ο Μίλων ο Κροτωνιάτης, που λέγεται ότι ήταν τόσο ισχυρός που μπορούσε να σπάσει ένα κορδόνι με τη δύναμη των φλεβών του κρατώντας την αναπνοή του. Τον 6ο αιώνα π.Χ. κέρδισε έξι φορές στους Ολυμπιακούς Αγώνες, και οι ιστορίες λένε ότι προπονούταν σηκώνοντας ένα μοσχάρι, το οποίο μεγάλωνε μαζί του μέχρι που έγινε ταύρος. Παρά την υπερβολή των αφηγήσεων, η τεχνική του θυμίζει τη σύγχρονη «προοδευτική υπερφόρτωση».
Δείτε επίσης – Αρχαία Ελλάδα: Αλήθειες και μύθοι για τους Ολυμπιακούς Αγώνες
Μέθοδοι προπόνησης
Οι αρχαίοι Έλληνες αθλητές, όπως οι δρομείς και οι μαχητές, είχαν μεθόδους προπόνησης που, αν και φαινομενικά απλές, ήταν πολύ εξελιγμένες για την εποχή τους. Οι Ολυμπιακοί Αγώνες, που ξεκίνησαν το 776 π.Χ., περιλάμβαναν διάφορα αθλήματα όπως το τρέξιμο, την πάλη και το παγκράτιο, το οποίο ήταν ιδιαίτερα βίαιο.
Ο Κλέιτον Λίμαν από το Πανεπιστήμιο της Νότιας Ντακότα αναφέρει ότι οι ιστορικοί βασίζονται σε λογοτεχνικά κείμενα και αναπαραστάσεις σε αγγεία για να κατανοήσουν την προπόνηση των αθλητών εκείνης της εποχής. Ένα σημαντικό έργο είναι το «Γυμναστικός» του Φιλόστρατου, το οποίο περιγράφει όχι μόνο τις αθλητικές δραστηριότητες αλλά και τη σημασία της πνευματικής άσκησης.
Οι αθλητές προπονούνταν σηκώνοντας πέτρες και δίσκους, κυνηγώντας ζώα και κάνοντας ασκήσεις αντοχής και δύναμης. Παράλληλα, γυμνάζονταν και πνευματικά, καθώς τα γυμναστήρια διέθεταν βιβλιοθήκες και αίθουσες διαλέξεων. Η άσκηση του σώματος και του πνεύματος ήταν αλληλένδετες, αντικατοπτρίζοντας την ελληνική ιδέα της αρετής και της καλοκαγαθίας.
Οι εκπαιδευτές, γνωστοί ως παιδοτρίβες, εφάρμοζαν αθλητικό μασάζ με λάδι… Το οποίο οι αθλητές χρησιμοποιούσαν επίσης κατά την προπόνηση και τους αγώνες για καλύτερο κράτημα. Η αποχή από το σεξ θεωρούνταν απαραίτητη για τη διατήρηση της δύναμης και της συγκέντρωσης.
Η διατροφή των αθλητών
Η διατροφή των αθλητών, όπως αυτή του Μίλωνα που λέγεται ότι κατανάλωνε μάλιστα… 8 κιλά κρέας την ημέρα, εξελίχθηκε με την πάροδο του χρόνου από χορτοφαγική σε διατροφή πλούσια σε κρέας. Οι Έλληνες αθλητές επικεντρώνονταν επίσης στην ισορροπία των τεσσάρων χυμών του σώματος.
Δείτε επίσης – Γιατί οι Αρχαίοι Έλληνες ήταν τόσο έξυπνοι; Οι τροφές που δεν άγγιζαν
Η φιλοσοφία ζωής των αθλητών
Συνολικά, ο αθλητισμός στην αρχαία Ελλάδα ήταν κάτι περισσότερο από φυσική άσκηση. Ήταν μια φιλοσοφία ζωής που συνδύαζε την σωματική άσκηση με την πνευματική ανάπτυξη… Επιδιώκοντας μάλιστα την καλοκαγαθία με την τέλεια ισορροπία μεταξύ σωματικής δύναμης και ηθικής αρετής.
«Το ήθος του σύγχρονου αθλητισμού, βοηθούμενο από την εύκολη ηλεκτρονική μέτρηση των καρδιακών παλμών, την πρόσληψη οξυγόνου και άλλες μετρήσεις απόδοσης, προάγει την ολέθρια ιδέα ότι ο στόχος του αθλητισμού είναι μόνο η διαρκής βελτίωση αυτών των αριθμών», γράφει.
Αλλά υποστηρίζει πως οι Έλληνες γνώριζαν ότι ένας αθλητής σταρ θα μπορούσε να εκπροσωπήσει περισσότερα, ενσαρκώνοντας ο ίδιος την αρετή.
Αυτό ονομάστηκε καλοκαγαθία: ένα χαρακτηριστικό που συνδύαζε τη σωματική ομορφιά και την καλοσύνη / ηθική αρετή.
«Αν και ο αθλητισμός έχει αλλάξει από τους αρχαίους χρόνους… Αυτό που είναι καλό και όμορφο στους αθλητές παραμένει το ίδιο. Δεν είναι τα χρήματα, η εκτίμηση ή ακόμη και η νίκη, που είναι καλό – είναι το ιδανικό».
Ένας φιλόσοφος είχε πει… «Τι ντροπή είναι για έναν άνθρωπο να γερνάει χωρίς να βλέπει πότε την ομορφιά και τη δύναμη του σώματός του! Το να αναπτύξει την ομορφιά και τη δύναμή του στο έπακρο είναι καθήκον ενός πολίτη».
Χορηγούμενο
