Όταν ο Χριστόδουλος κατακεραύνωνε τον Σημίτη
Η «σύγκρουση» και το αποτύπωμα του καθενός στον κόσμο
Όταν ο Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος κατακεραύνωνε τον Κώστα Σημίτη – Η «σύγκρουση» και το αποτύπωμα που άφησε ο καθένας τους στον κόσμο
Η προσωπικότητα του Κώστα Σημίτη, πρώην πρωθυπουργού της Ελλάδας, έχει αποτελέσει αντικείμενο συζητήσεων και αντιπαραθέσεων. Όπως γράφει η εφημερίδα «Ορθόδοξη ΑΛΗΘΕΙΑ», οι υποστηρικτές του τονίζουν ότι επί των ημερών του η χώρα εντάχθηκε στην Ευρωζώνη, και τον αναδεικνύουν σε αρχιτέκτονα του οικονομικού εκσυγχρονισμού. Ωστόσο, οι επικριτές του κάνουν λόγο για «δημιουργική λογιστική» και αστοχίες που επιβαρύνουν σημαντικά τον δημόσιο χρέος.
Δείτε επίσης – Κώστας Σημίτης: Η σύγκρουση με τον Ανδρέα, τα Ίμια και το ευρώ
Όταν ο Χριστόδουλος κατακεραύνωνε τον Σημίτη
Κατά τη θητεία του, έγιναν μεγάλα έργα υποδομής, τα οποία συχνά συνοδεύονταν από υπερβάσεις προϋπολογισμών και αδιαφάνεια. Παρά την εικόνα του οργανωτικού ηγέτη, ο Σημίτης δεν κατάφερε να ελέγξει πλήρως τα «αρπακτικά» της πολιτικής του ομάδας, γεγονός που καταλογίζεται ως αδυναμία διαχείρισης των εσωτερικών προκλήσεων της κυβέρνησής του.
Δείτε επίσης – Κώστας Σημίτης: Οι τελευταίες του στιγμές και ο ξαφνικός θάνατος
Η σύγκρουση με την Εκκλησία και οι ταυτότητες
Η σχέση του Σημίτη με την Εκκλησία υπήρξε ψυχρή, με το θέμα των στοιχείων να αποτελεί σημείο καμπής. Η απόφαση της κυβέρνησής του να αφαιρεθεί το θρήσκευμα από τις αστυνομικές ταυτότητες προκάλεσε έντονες αντιδράσεις από την Ιεραρχία, με επικεφαλής τον μακαριστό Αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο. Οι κινήσεις της κυβέρνησης να προωθήσει το ζήτημα ερήμην του Αρχιεπισκόπου ενόσω εκείνος βρισκόταν στο εξωτερικό προκάλεσαν περαιτέρω τριβές.
Ο Χριστόδουλος είχε προειδοποιήσει για τις πολιτισμικές αλλαγές που συντελούσαν στην Ευρώπη, τονίζοντας τον κίνδυνο απομάκρυνσης από τις χριστιανικές ρίζες της. Αν και τότε οι απόψεις του αντιμετώπισαν με σκεπτικισμό, πολλοί θεωρούν σήμερα ότι οι ανησυχίες του επιβεβαιώθηκαν.
Η παρακαταθήκη της Ιστορίας
Η Ιστορία αντιμετωπίζει τις δύο προσωπικότητες, τον Σημίτη και τον Χριστόδουλο, με διαφορετικό τρόπο. Ο Σημίτης χαρακτηρίζεται ως ο «τεχνοκράτης πρωθυπουργός» που έβαλε τη χώρα στο Ευρώ, αλλά άφησε παραστατική ένα βαρύ δημόσιο χρέος. Από την άλλη, ο Χριστόδουλος μνημονεύεται για την άμεση επικοινωνία του με τον λαό και τον έντονο προβληματισμό του για την πολιτιστική ταυτότητα της Ελλάδας και της Ευρώπης.
Η αντίθεση αυτή αποτυπώνεται και στις αντίστοιχες εικόνες από τις κηδείες τους. Η κηδεία του Χριστόδουλου συνοδεύτηκε από τη μαζική συμμετοχή του κόσμου, σε αντίθεση με την περιορισμένη παρουσία στην τελετή για τον Σημίτη. Οι εικόνες αυτές αποκαλύπτουν το ιστορικό αποτύπωμα που αφήνουν πίσω τους οι δύο άνδρες.
Τελικά, ο λαός αποδεικνύεται ο κριτής που διακρίνει ανάμεσα στη διαχρονική σημασία και τη συγκυριακή επιρροή… Κατατάσσοντας τις προσωπικότητες στη συνείδησή του, αναλόγως της πραγματικής προσφοράς του καθενός προς το Έθνος και τη χώρα.
Χορηγούμενο
