Παιδί στην εφηβεία: Τι πραγματικά σκέφτεται, πώς νιώθει και πώς να το διαχειριστείς
Οι αλλαγές αυτές συνήθως ξεκινούν γύρω στα 10-11 έτη και ολοκληρώνονται περίπου στα 14
Το παιδί σου μεγαλώνει και, πριν το καταλάβεις, εισέρχεται στην προεφηβεία και την εφηβεία. Αυτή η μεταβατική περίοδος μπορεί να είναι απαιτητική. Τόσο για εκείνο όσο και για εσένα. Αν και πρόκειται για ένα φυσιολογικό στάδιο ανάπτυξης, οι γονείς συχνά αναζητούν τρόπους να προσαρμοστούν στις νέες συνθήκες και να στηρίξουν το παιδί τους.
Τι είναι η προεφηβεία;
Η προεφηβεία αποτελεί μία φάση μεταξύ παιδικής ηλικίας και ενηλικίωσης. Κατά την οποία το παιδί περνά μέσα από έντονες βιολογικές, ψυχολογικές και γνωστικές αλλαγές. Αυτές οι αλλαγές επηρεάζουν τη συμπεριφορά και την καθημερινότητά του. Καθώς βρίσκεται σε μια κατάσταση σύγχυσης: άλλοτε αντιμετωπίζεται ως παιδί και άλλοτε ως ενήλικας. Σταδιακά, το παιδί αρχίζει να αναπτύσσει την αυτονομία του και να μεταβαίνει προς την ωριμότητα.
Πότε ξεκινούν οι αλλαγές;
Οι αλλαγές αυτές συνήθως ξεκινούν γύρω στα 10-11 έτη και ολοκληρώνονται περίπου στα 14. Το κύριο χαρακτηριστικό της προεφηβείας είναι η ήβη, με μεταβολές όπως η ανάπτυξη του ύψους, του βάρους και της μυϊκής δύναμης. Τα αγόρια παρατηρούν αλλαγές στη φωνή τους, ενώ τα κορίτσια βλέπουν την ανάπτυξη του στήθους και τις αλλαγές στο σώμα τους. Αυτές οι αλλαγές συχνά εκδηλώνουν συναισθήματα ντροπής και αμηχανίας, ειδικά όταν ο ρυθμός ανάπτυξης διαφέρει από συνομηλικούς.
Πώς νιώθεις το παιδί σου;
Η συναισθηματική κατάσταση ενός εφήβου χαρακτηρίζεται από ένταση. Συχνά αισθάνεται ντροπή ή αμηχανία, ενώ οι εκρήξεις θυμού και θλίψης είναι συχνές. Η διάθεση μπορεί να αλλάξει απότομα, από τη χαρά στη θλίψη ή από την ανάγκη για ανεξαρτησία στην επιθυμία για φροντίδα. Αυτές οι αντιδράσεις συχνά οφείλονται στην προσπάθεια του παιδιού να βρει τη θέση του στην κοινωνία και να αισθανθεί ότι ανήκει σε αυτήν.
Γιατί δε μιλάει τόσο συχνά μαζί σου;
Κατά την προεφηβεία, τα παιδιά τείνουν να αναπτύξουν ισχυρές φιλίες με συνομηλίκους του ίδιου φύλου. Νιώθοντας μεγαλύτερη ασφάλεια. Αυτές οι σχέσεις αποτελούν ένα σημαντικό βήμα για την ανεξαρτησία τους από την οικογένεια, γι’ αυτό η επικοινωνία με τους γονείς μειώνεται.
Πώς να το υποστηρίξεις;
Το κλειδί είναι η υπομονή. Αν βιώνεις την εφηβεία του παιδιού σου για πρώτη φορά, είναι φυσιολογικό να μη γνωρίζεις τι να περιμένεις. Μην ανησυχείς αν το παιδί σου δεν συζητάει προσωπικά ζητήματα μαζί σου. Δώσε του χώρο και χρόνο να πάρει την πρωτοβουλία να μιλήσει. Όταν αισθανθεί έτοιμο, θα επιδιώξει να επικοινωνήσει. Αντί να πιέζεις, δημιούργησε ένα ασφαλές περιβάλλον όπου μπορεί να εκφραστεί ελεύθερα.
Χορηγούμενο