Πέθανε ο Σπυρίδων Μουλόπουλος, διακεκριμένος καθηγητής και πρώην Πρύτανης του ΕΚΠΑ
Αφήνοντας πίσω του ένα πλούσιο έργο
Ο Σπυρίδων Μουλόπουλος, ομότιμος καθηγητής και εξέχουσα προσωπικότητα της Ιατρικής και του Πανεπιστημιακού χώρου, απεβίωσε. Αφήνοντας πίσω του ένα πλούσιο έργο. Γεννημένος στην Αθήνα το 1926, αποφοίτησε από την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών το 1950 και απέκτησε τον τίτλο του διδάκτορα το 1953. Αφιερώθηκε στην Παθολογία και την Καρδιολογία, ανερχόμενος σε όλες τις βαθμίδες της ακαδημαϊκής ιεραρχίας. Μέχρι να διοριστεί τακτικός Καθηγητής το 1972.
Από το 1974 έως το 1994 υπηρέτησε ως Διευθυντής της Θεραπευτικής Κλινικής του Νοσοκομείου «Αλεξάνδρα». Υπήρξε Πρόεδρος της Ιατρικής Σχολής (1980-1981), Αντιπρύτανης (1981-1982) και Πρύτανης του Πανεπιστημίου Αθηνών (1982-1983). Το 1960-1962 εργάστηκε στην Κλινική Κλίβελαντ των ΗΠΑ, όπου διερεύνησε νέες θεραπευτικές μεθόδους για προχωρημένες καρδιοπάθειες, με αποκορύφωμα την παγκόσμια αναγνώριση της εφεύρεσης της Ενδοαρτικής Αντλίας.
Ανάμεσα στις καινοτομίες του περιλαμβάνονται μέθοδοι υποστήριξης της καρδιακής λειτουργίας και η ανάπτυξη τεχνητών καρδιακών βαλβίδων. Επιπλέον το 1959, πραγματοποίησε την πρώτη στεφανιογραφία παγκοσμίως. Πριν αυτή καθιερωθεί στις ΗΠΑ, και εγκαθίδρυσε τις πρώτες Μονάδες Εντατικής Θεραπείας και Εγκεφαλικών Επεισοδίων στην Ελλάδα.
Ωστόσο με περισσότερες από 400 δημοσιεύσεις σε διεθνή επιστημονικά περιοδικά, ο Σπυρίδων Μουλόπουλος κατέγραψε σημαντική επιστημονική παρακαταθήκη. Ήταν ο δημιουργός των “Θεραπευτικών Εξελίξεων”, μιας σημαντικής επιστημονικής εκδήλωσης που συνεχίζεται επί πέντε δεκαετίες.
Επίσης ο καθηγητής Μουλόπουλος κατείχε υψηλές θέσεις. Όπως Πρόεδρος του Ανώτατου Υγειονομικού Συμβουλίου, Αντιπρόεδρος του Ωνασείου Καρδιοχειρουργικού Κέντρου και μέλος της Γαλλικής Ιατρικής Ακαδημίας. Τιμήθηκε με πληθώρα διακρίσεων, μεταξύ των οποίων το αξίωμα του επίτιμου Διδάκτορα από το Πανεπιστήμιο της Γιούτα.
Τέλος η συμβολή του στη σύγχρονη Καρδιολογία και η έμπνευση που προσέφερε σε γενιές επιστημόνων αποτελεί σπουδαία παρακαταθήκη για την επιστημονική κοινότητα.
Χορηγούμενο