Ο Παναθηναϊκός ηττήθηκε, αλλά η συνολική του εμφάνιση στο Ibrox δείχνει ότι η ομάδα βρίσκεται σε ανοδική πορεία. Παρά το αρνητικό αποτέλεσμα, υπήρξαν πολλά θετικά σημάδια που αξίζουν προσοχής.
Δυναμικό ξεκίνημα και χαμένες ευκαιρίες
Σε αντίθεση με προηγούμενες κακές βραδιές, ο Παναθηναϊκός ξεκίνησε δυνατά, με ξεκάθαρο πλάνο και επιθετική διάθεση απέναντι σε έναν σκληρό αντίπαλο όπως η Ρέιντζερς. Στο πρώτο ημίχρονο, κυριάρχησε στις μονομαχίες και δημιούργησε τουλάχιστον πέντε κλασικές ευκαιρίες. Ωστόσο, η ατυχία στην τελική προσπάθεια και η εξαιρετική απόδοση του τερματοφύλακα Μπάτλαντ, στέρησαν από τους «πράσινους» ένα καλύτερο αποτέλεσμα. Το σκορ δεν αντικατοπτρίζει την εικόνα του αγώνα, καθώς ο Παναθηναϊκός άξιζε κάτι παραπάνω.
Αλλαγή νοοτροπίας και αγωνιστική ταυτότητα
Η ομάδα δείχνει να έχει αποβάλει την πίεση των προηγούμενων αποτυχιών. Η παρουσία του Τσιριβέγια προσέδωσε ποιότητα και σταθερότητα στο κέντρο, ενώ ο Μπακασέτας οργάνωσε το παιχνίδι με έξυπνες μεταβιβάσεις. Η δεξιά πλευρά, με τους Βαγιαννίδη και Πελίστρι, ήταν πηγή συνεχούς κινδύνου για την αντίπαλη άμυνα. Ο Παναθηναϊκός αγωνίστηκε οργανωμένα, εφάρμοσε ψηλό πρέσινγκ και απέδειξε ότι έχει πλέον σαφή αγωνιστική ταυτότητα, κάτι που έλειπε έντονα στο πρόσφατο παρελθόν.
Το πρόβλημα της τελικής εκτέλεσης και η ρεβάνς
Η βασική αδυναμία ήταν η αναποτελεσματικότητα στην τελική εκτέλεση. Οι χαμένες ευκαιρίες των Τζούριτσιτς και Πελίστρι, σε συνδυασμό με τα 2,46 xGoals, υποδεικνύουν ότι το πρόβλημα δεν είναι η δημιουργία, αλλά το τελείωμα. Αν αυτό το πρόβλημα διορθωθεί στον επαναληπτικό του ΟΑΚΑ, η πρόκριση παραμένει εφικτή, ακόμα και με το «βαρύ» 2-0 του πρώτου αγώνα.
Προσοχή και αισιοδοξία για το μέλλον
Αντί για εσωστρέφεια, ο Παναθηναϊκός χρειάζεται συγκέντρωση και καθαρό μυαλό ενόψει της ρεβάνς. Η εικόνα του πρώτου ημιχρόνου στο Ibrox αποδεικνύει ότι υπάρχει υλικό και προοπτική στην ομάδα. Με σωστή δουλειά, η επιτυχία αργά ή γρήγορα θα έρθει. Η πίστη στην πρόκριση για την επόμενη φάση δεν πρέπει να χαθεί.
Χορηγούμενο
