ΠΟΕΣ: Η ανακοίνωση κόλαφος για το σύνθημα κατά της Τουρκίας που φώναξαν οι δόκιμοι της ΣΜΥΝ στην Παρέλαση της 25ης Μαρτίου
Το ζήτημα με το υβριστικό σύνθημα που ακούστηκε από το Άγημα της Σχολής Μονίμων Υπαξιωματικών Ναυτικού (ΣΜΥΝ) κατά τη διάρκεια της παρέλασης της 25ης Μαρτίου στην Αθήνα έχει προκαλέσει έντονες αντιδράσεις. Η Πανελλήνια Ομοσπονδία Ενώσεων Στρατιωτικών (ΠΟΕΣ) εξέφρασε την ανησυχία της για την ταχύτητα και την αυστηρότητα των μέτρων που προτείνονται, υποστηρίζοντας ότι φαίνεται να υπάρχει μια προσπάθεια να βρεθεί ένας “αποδιοπομπαίος τράγος” για να κατευναστούν τα πνεύματα.
ΠΟΕΣ: Ανακοίνωση κόλαφος για το σύνθημα κατά της Τουρκίας
Η ΠΟΕΣ θέτει ερωτήματα σχετικά με τα βαθύτερα προβλήματα στις στρατιωτικές σχολές, και ιδιαίτερα στη ΣΜΥΝ, όπως οι συνθήκες που επικρατούν, οι συχνές αλλαγές διοικητών, και οι λόγοι παραίτησης του προηγούμενου διοικητή. Επισημαίνει, επίσης, ότι είχε προειδοποιήσει για τις αρνητικές επιπτώσεις της συνεχούς υποτίμησης και προσβολής των στρατιωτικών.
«Μεγάλη Αλβανία»: Περίεργες μπίζνες από Αλβανούς… «επενδυτές» στην Πρέβεζα
Η Ομοσπονδία αμφισβητεί την άμεση προαναγγελία της Ένορκης Διοικητικής Εξέτασης (ΕΔΕ), διερωτώμενη αν αυτή θα εξετάσει το ενδεχόμενο η αντίδραση των σπουδαστών να συνδέεται με την αίσθηση απαξίωσης που βιώνουν από την ηγεσία. Απορρίπτει, παράλληλα, τις απόψεις που συνδέουν το περιστατικό με ακροδεξιές ιδεολογίες, τονίζοντας ότι οι Ένοπλες Δυνάμεις οφείλουν να διατηρούν ζωντανή την ιστορική μνήμη.
Η ΠΟΕΣ υποστηρίζει ότι το θέμα της απρεπούς φράσης θα μπορούσε να είχε επιλυθεί εσωτερικά, μέσω των πειθαρχικών κανονισμών, χωρίς να δοθεί υπερβολική δημοσιότητα. Σημειώνει, επίσης, ότι σε μια περίοδο που γειτονικές χώρες προβάλλουν αλυτρωτικές διεκδικήσεις, η παραποίηση ιστορικών γεγονότων είναι επικίνδυνη.
Ψυχρολουσία: Ο Σκοπιανός Πρωθυπουργός Μίτσκοσκι ανοίγει «μακεδονικό ζήτημα»
Τέλος, η ΠΟΕΣ εκφράζει την ανησυχία της για την αφαίρεση στροφής από σύνθημα των ΟΥΚ, υπογραμμίζοντας ότι οι Ένοπλες Δυνάμεις υπάρχουν για να υπερασπίζονται την πατρίδα και ότι η τιμή της ιστορίας δεν πρέπει να παρερμηνεύεται.
Αναλυτικά, το έγγραφο της ΠΟΕΣ προς τον ΥΕΘΑ
«Κύριε Υπουργέ.
Διαπιστώνουμε ότι έχει προκληθεί μεγάλη αναταραχή λόγω μιας, μετά βεβαιότητας, άστοχης και ατυχούς ενέργειας σπουδαστών που συμμετείχαν στο Άγημα Παρέλασης της Σχολής Μονίμων Υπαξιωματικών Ναυτικού, η οποία παρατηρούμε με προβληματισμό ότι έχει προκαλέσει σειρά από αντιδράσεις τις οποίες ευθέως χαρακτηρίζουμε υπερβολικές.
Προφανώς το να ακούγεται ένα σύνθημα σε παρέλαση, στο οποίο εμπεριέχονται βωμολοχίες, είναι κάτι που δεν θα έπρεπε να έχει συμβεί. Διερωτόμαστε ωστόσο, για ποιον λόγο το σύνθημα που ακούστηκε από νεαρά παιδιά θεωρήθηκε σοβαρότερο από τους στίχους που δεν ακούστηκαν από τα ΟΥΚ, τα οποία προφανώς επέλεξαν να μην «ρίξουν λάδι στη φωτιά»; Άραγε ήταν δική τους επιλογή ή μήπως υπήρξε εντολή για κάτι τέτοιο; Η δεύτερη εκδοχή φαντάζει περισσότερο αληθοφανής
Η όλη συζήτηση αφορά (και πλήττει περαιτέρω) τις Ένοπλες Δυνάμεις, σε μια περιοχή όπου βλέπουμε (και διάφοροι κύκλοι προσπαθούν να επιχειρηματολογήσουν ότι πρέπει να αποδεχθούμε) να κυκλοφορούν χάρτες με το μισό Αιγαίο συν νησιά με κόκκινα χρώματα, με δηλώσεις που εμπεριέχουν τη Θεσσαλονίκη, με χάρτες που δείχνουν την ίδια πόλη με χρώματα έτερης γείτονος χώρας, με φυλλάδια περί Τσαμουριάς στην Ήπειρο, με συνεχείς παραβιάσεις των κυριαρχικών δικαιωμάτων που όλα τα γεγονότα δημοσιεύονται στα ΜΜΕ αμυντικού ρεπορτάζ κλπ.
Όλα αυτά την στιγμή που έχει δημοσιευθεί (και προφανώς έχει γίνει περαιτέρω γνωστό) έως και τι θα κλείσει και που, καθώς και τι δυνατότητες έχουμε και γιατί (δεν) έχουμε. Η θύμηση και η υπεράσπιση του απανταχού ελληνισμού δεν αποτελεί ακροδεξιά ενέργεια, αλλά δείχνει ότι τιμούμε και δεν ξεχνάμε την Ιστορία μας. Αυτή είναι και η αποστολή των ΕΔ άλλωστε, να υπερασπίζεται τα πάτρια.
Ουδείς διαφωνεί ότι η χρήση βωμολοχιών σε μια δημόσια, εθνική εορτή ήταν εσφαλμένη κίνηση που δύναται να αντιμετωπιστεί στο πλαίσιο των οικείων πειθαρχικών διαδικασιών. Μας προβληματίζει, ωστόσο, το γεγονός ότι, ενώ πολλοί έχουν σπεύσει με πλήθος χαρακτηρισμών και παραλληλισμών περί χούντας, ακροδεξιάς κλπ, αντί το ΥΠΕΘΑ να κινηθεί με διακριτικότητα και να διερευνήσει εις βάθος τα γεγονότα και πως/γιατί οδηγηθήκαμε σε αυτά, προστατεύοντας παράλληλα τις Σχολές, από την αρθρογραφία προκύπτει ότι «βάζει πλάτη» στην ανθρωποφαγία νέων παιδιών, σε μιαν εποχή που όπως έχουμε αποδείξει (και δυστυχώς επιβεβαιωθεί κατ’ επανάληψη), πλέον και οι Σχολές πλήττονται βαρύτατα.
Υπενθυμίζουμε μερικές από τις επισημάνσεις μας κατά το προηγούμενο διάστημα:
Στην παρουσίαση του ΥΠΕΘΑ για την υποτιθέμενη αναβάθμιση των στρατιωτικών σχολών, οι ΑΣΣΥ έλαμπαν διά της απουσίας τους.
Στο νόμο 5100/2024 περί καινοτομίας κλπ, οι ΑΣΣΥ υποβαθμίστηκαν ξεκάθαρα, κάτι που είχαμε σχολιάσει.
Επί σειρά μηνών προβαίνετε σε διαρκείς προσβλητικούς και απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς και πράξεις για το σύνολο του προσωπικού και ιδίως κατά των Υπαξιωματικών, τους οποίους διατηρείτε σκοπίμως σε ακαδημαϊκή και επαγγελματική ομηρία επιπέδου ΙΕΚ, με ξεκάθαρη στόχευση την κατάργηση των ΑΣΣΥ ή τη συρρίκνωσή τους σε μία τύπου κοινών σωμάτων που θα παρέχει ανειδίκευτους, χαμηλόμισθους και δίχως ουσιαστική σταδιοδρομική εξέλιξη είλωτες για το σύνολο των ΕΔ.
Η απαξίωση των στρατιωτικών σχολών είναι πλέον αποδεδειγμένη από τη χαμηλή προσέλευση νέων παιδιών, την καταβαράθρωση των βάσεων και την επέκταση των παραιτήσεων. Επισημαίνουμε ότι, σύμφωνα με τα στοιχεία που δημοσιεύσαμε προ διαστήματος, η ΣΜΥΝ φέτος έχει (κατ’ απόλυτους αριθμούς) τον μεγαλύτερο αριθμό παραιτηθέντων, ενώ ήταν η τρίτη κατά σειρά στρατιωτική σχολή με τη μεγαλύτερη πτώση βάσης.
Κύριε Υπουργέ.
Κατά το παρελθόν έχουμε αποκαλύψει διάφορα (ενδεικτικά) δυσάρεστα περιστατικά που σχετίζονται με τη ΣΜΥΝ. Αναφερόμαστε σε σκληρά ατομικά καψόνια που οδήγησαν σε παραιτήσεις, ή σε ενέργειες που μόνο ως σκόπιμες μπορούν να χαρακτηριστούν όπως η άθλιες συνθήκες του Θερινού Εκπαιδευτικού Πλου 2024.
Ομοίως, υπενθυμίζουμε τις είκοσι τέσσερις (24) παραιτήσεις σπουδαστών λόγω καψονιών αμέσως μετά το ΘΕΠ 2023, ή τη διαρκή αιμορραγία προς τις σχολές των Σωμάτων Ασφαλείας [είκοσι δύο (22) μόνο τον Ιούνιο 2024).
Την ίδια στιγμή, όπως σας έχουμε αποκαλύψει, ένα νέο παιδί μπορεί να πληροφορηθεί επακριβώς για τις συνθήκες που επικρατούν μέσα στις Σχολές από τα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης και ιδίως από παραιτηθέντες ή «μεταταγέντες» στα Σώματα Ασφαλείας. Μπορείτε να μας πληροφορήσετε τι έπραξε η Διοίκηση για αυτά; Τα διερεύνησε, κι αν ναι, ποια τα πορίσματα στα οποία ανά περίπτωση κατέληξε και τι ενέργειες ανέλαβε;
Στα παραπάνω προστίθενται νέα γεγονότα που έχουν περιέλθει εις γνώση μας αλλά πλέον είναι επείγον να αναδειχθούν:
Τον περασμένο Αύγουστο τοποθετήσατε στη ΣΜΥΝ νέο Διοικητή, ο οποίος αποστρατεύθηκε στις μαζικές καρατομήσεις του πρόσφατου Φεβρουαρίου.
Στη θέση του τοποθετήθηκε νέος Διοικητής, ο οποίος παραιτήθηκε πριν προλάβει να ολοκληρώσει μήνα στη θέση, λόγω της όλης κατάστασης που επικρατεί στη Σχολή.
Την στιγμή που ασχολούμαστε με τη συγκεκριμένη υπόθεση, η ΣΜΥΝ τελεί υπό προσωρινή Διοίκηση με Ανώτερο Αξιωματικό που ασκεί καθήκοντα Διοικητή, υπό καθεστώς απόσπασης.
Αυτά τα πράγματα πρέπει να μην έχουν ξανασυμβεί στις ΕΔ, ωστόσο φαίνεται ότι η «Ατζέντα 2030» θα συνεχίσει να μας εκπλήσσει αρνητικά με πλήθος τρόπων. Πόσο παράλογο μπορεί να θεωρηθεί, λοιπόν, ως εξέλιξη ένα περιστατικό σαν αυτό της παρελάσεως, όταν στη συγκεκριμένη Σχολή επικρατούν τέτοιες συνθήκες; Ποια ήταν, άραγε, η τελευταία φορά που ενημερωθήκατε για τις συνθήκες που επικρατούν στην εν λόγω Σχολή; Πιθανότατα, ποτέ.
Γιατί να ασχοληθείτε με Οργανισμούς που προορίζονται για λουκέτο διά της συστηματικής τους υποβάθμισης;
Κύριε Υπουργέ.
Η έκπληξη δεν έγκειται βεβαίως στο γεγονός των άμεσων αντανακλαστικών του ΥΠΕΘΑ να διατάξει διενέργεια ΕΔΕ, όπως πληροφορηθήκαμε από σχετική αρθρογραφία χθες βράδυ, αυθημερόν του συμβάντος δηλαδή, αλλά η πλήρης απουσία αντανακλαστικών σας σε μια σειρά από άλλες υποθέσεις που έχουμε αναδείξει κατ’ επανάληψη, με πιθανότατες ποινικές προεκτάσεις, για τις οποίες σας χαρακτηρίζει η πλήρης αφωνία.
Μάλιστα, προς μεγάλη μας έκπληξη διαπιστώνουμε ότι η ΕΔΕ πρέπει ήδη να περατώθηκε και να εξήγαγε ασφαλές πόρισμα, αφού σε άλλο ρεπορτάζ που δημοσιεύθηκε προ ολίγου διαβάζουμε για επικείμενη «αποστρατεία του Διοικητή Διοικήσεως Ναυτικής Εκπαίδευσης» που προσφάτως τοποθετήθηκε στη θέση, για «απομάκρυνση του Διοικητή της Σχολής» (δηλαδή λήξη της απόσπασής του), για «τελεσθείσα απαλλαγή του Αρχηγού της Σχολής» ωσάν να υπήρχε η δυνατότητα να παρέμβει επί τόπου ή να ευθύνεται για την πειθαρχία των σπουδαστών, καθώς και για «απομάκρυνση των «εμπλεκομένων στο επεισόδιο», δηλαδή ένα ακόμα βήμα πιο κοντά στην εκπλήρωση του «στόχου» της «Ατζέντας 2030».
Υπενθυμίζουμε ενδεικτικά παραδείγματα και επιφυλασσόμενοι να φέρουμε προσεχώς στο φως νέες περιπτώσεις:
α. Ερώτημα αν υπηρετεί στο ΣΓ ΥΕΘΑ Αξιωματικός και μάλιστα με συνδικαλιστικά καθήκοντα, αμετάκλητα καταδικασμένος για κλοπή και για ποιον λόγο ουδέποτε εκτελέστηκαν οι σχετικές αποφάσεις της Δικαιοσύνης, ο οποίος τελικά φαίνεται ότι και είναι ο μόνος «ασφαλής».
β. Περίπτωση εκλογής στελέχους , επίσης συνδικαλιστή που υπηρετεί στο ΣΓ ΥΕΘΑ σε κομματικό όργανο.
γ. Διαρκείς παρεμβάσεις μηχανισμών του ΥΠΕΘΑ υπέρ της εργοδοτικής Ομοσπονδίας, κατά παράβαση του νόμου (παρακράτηση εισφοράς για παροχή υπηρεσιών υπέρ ιδιώτη, παρεμβάσεις στη λειτουργία του ΟΛΚΕΣ κατά παράβαση καθήκοντος, χορήγηση αδεών πέραν των προβλέψεων κλπ).
Κατόπιν των ανωτέρω θεωρούμε ότι η Διοίκηση της ΣΜΥΝ, ή έστω όση έχει απομείνει μετά τις πρόσφατες μαζικές εκκαθαρίσεις στελεχών, έχει ούτως ή άλλως τα μέσα να προβεί σε όλες τις διοικητικές και πειθαρχικές ενέργειες που αρμόζουν στην περίπτωση, δίχως άλλες εξωτερικές παρεμβάσεις. Αφορμές για διενέργεια ΕΔΕ υπάρχουν πολλές: καψόνια, απαξίωση από την Πολιτεία, απάνθρωπες συνθήκες διαβίωσης, ελλιπής χρηματοδότηση, μη τήρηση νόμων και δικαστικών αποφάσεων κλπ.
Το δε, δυσάρεστο παράδειγμα της χρήσης βωμολοχίας, θα πρέπει να αποτελέσει έναυσμα για να διερευνηθεί ο λόγος για τον οποίον καταλήξαμε εκεί, διότι η ενέργεια αυτή ήταν ξεκάθαρο αποτέλεσμα πλημμελούς στρατιωτικής εκπαίδευσης. Διότι εάν η Σχολή ήταν πλήρως και σωστά στελεχωμένη, με όλα τα μέσα που απαιτεί μια Στρατιωτική Σχολή, δεν θα είχαμε φτάσει σε κάτι τέτοιο, όπως δεν φτάναμε και όλα τα προηγούμενα χρόνια.
Το σύνθημα αυτό ούτε τη χούντα αναβιώνει, ούτε ακροδεξιό ήταν, ούτε πονηρές καταβολές είχε. Επρόκειτο ξεκάθαρα για το αποτέλεσμα της φθίνουσας πορείας που έχετε επιλέξει για τις ΕΔ, στις οποίες η ζημία που έχει προκληθεί από την εφαρμογή της (κενής περιεχομένου) «Ατζέντας 2030» φαίνεται να είναι ανυπολόγιστη και, πιθανώς, μη αναστρέψιμη.
Η διερεύνηση της ΕΔΕ, κατά την άποψή μας, θα πρέπει να ξεκινήσει από τους εμπνευστές των Οδικών Χαρτών και να περατωθεί εκεί. Αν θεωρείτε ότι είμαστε υπερβολικοί, η παρουσίαση του ΥΠΕΘΑ για τις στρατιωτικές σχολές όπου αναφέρονται δώδεκα φορές τα ΑΣΕΙ, ενώ από τις ΑΣΣΥ μόνο η αναβάθμιση των αιθουσών διδασκαλίας, του εστιατορίου και των μαγειρείων της ΣΜΥ, αποτελεί ξεκάθαρη απόδειξη της εγκατάλειψης των ΑΣΣΥ και οφείλει να συμπεριληφθεί στην έρευνα.
Επίσης η ΕΔΕ θα πρέπει να απαντήσει και σε μια κρίσιμη ερώτηση: μια Διοίκηση που δίνει το παράδειγμα της συγκάλυψης περίπτωσης όπου φέρεται να μην εφαρμόστηκαν επί σειρά ετών δικαστικές αποφάσεις και ο νόμος, με πλήρη πολιτική κάλυψη (μεταξύ άλλων και δική σας όπως προκύπτει από την έλλειψη απαντήσεων), έχει άραγε το ηθικό δικαίωμα να απαιτήσει την τιμωρία εμπλεκομένων και μη; Θα διερωτηθεί δε, κανείς, εάν το σύνθημα αυτό ήταν απλώς η αντίδραση της θεσμικής συμπεριφοράς που εισπράττουν αυτά τα παιδιά, για τα αποτελέσματα της οποίας σας προειδοποιούμε επί σειρά μηνών, αν όχι ετών; Ή μήπως είναι πιο ασφαλής επιλογή να εμείνετε σε σπασμωδικές ενέργειες επικοινωνιακού τύπου «απομάκρυνσης του Διοικητή» ή «καθαίρεσης του Αρχηγού» που απλώς ψάχνουν για αποδιοπομπαίους τράγους;
Η στρατιωτική εκπαίδευση είναι εκ των πραγμάτων σκληρή και φέρνει τα νέα παιδιά στα όριά τους. Όταν αυτή συνοδεύεται από τον εμπαιγμό και την απαξίωση των τελευταίων μηνών, τότε ξεκάθαρα τα προσβάλει και ως οντότητες. Κατ΄ επανάληψη έχουμε σχολιάσει ότι η περιβόητη «Ατζέντα 2030» εμπεριέχει εξαγγελίες για τα πάντα, εκτός από το προσωπικό. Δυστυχώς η επιβεβαίωσή μας είναι για μια ακόμα φορά πικρή και αν δεν αλλάξει κάτι, φοβούμαστε ότι στο τέλος δεν θα έχει απομείνει προσωπικό, ακόμα και για να απαξιωθεί.»
Χορηγούμενο
