Μια νέα επιστημονική μελέτη φέρνει στο φως μια ενδιαφέρουσα θεωρία για την εξέλιξη της ανθρώπινης ομιλίας. Υποστηρίζοντας ότι το χαρακτηριστικό επιφώνημα «Ντο» του Χόμερ Σίμπσον ίσως ήταν μία από τις πρώτες λέξεις που πρόφερε ο πρωτόγονος άνθρωπος.
Η ανατομία της ομιλίας και ο «φωνητικός αερόσακος»
Σύμφωνα με την έρευνα που δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό «Journal of Human Evolution», η εξέλιξη του μηχανισμού της ομιλίας του ανθρώπου διήρκησε εκατομμύρια χρόνια. Τα αρχέγονα είδη, όπως ο Australopithecus afarensis («Λούσι»), διέθεταν έναν φωνητικό «αερόσακο». Ένα όργανο παρόμοιο με αυτό των πιθήκων, που τους βοηθούσε να βγάζουν βροντερούς ήχους.
Ωστόσο, ο «αερόσακος» αυτός καθιστούσε τους ήχους ακατάληπτους. Εμποδίζοντας την ανάπτυξη μιας πιο εξελιγμένης μορφής επικοινωνίας.
Το πείραμα του Πανεπιστημίου του Άμστερνταμ
Επίσης για να μελετήσουν την επίδραση αυτού του οργάνου, ερευνητές του Πανεπιστημίου του Άμστερνταμ δημιούργησαν δύο τεχνητές φωνητικές κοιλότητες. Η μία διέθετε τον «αερόσακο» και η άλλη όχι. Από το πείραμα διαπιστώθηκε ότι η κοιλότητα χωρίς τον «αερόσακο» παρήγαγε πιο καθαρούς ήχους, τους οποίους οι εθελοντές μπορούσαν να αναγνωρίσουν ευκολότερα.
Ωστόσο οι επιστήμονες πιστεύουν ότι ο πρωτόγονος άνθρωπος είχε τη δυνατότητα να παράγει απλές συλλαβές. Όπως το «Ντα» ή το «Ντο», αλλά ο «αερόσακος» θόλωνε την ομιλία του.
Η ανάγκη για επιβίωση
Η ανάγκη για καλύτερη επικοινωνία, η οποία ήταν απαραίτητη για τη συνεννόηση και την επιβίωση σε ένα επικίνδυνο περιβάλλον, οδήγησε στη σταδιακή εξαφάνιση του συγκεκριμένου οργάνου. Αυτή η ανατομική αλλαγή επέτρεψε στον άνθρωπο να παράγει μεγαλύτερη ποικιλία ήχων. Και να αναπτύξει την ομιλία όπως τη γνωρίζουμε σήμερα.
Επιπλέον η μελέτη καταλήγει στο συμπέρασμα ότι η εξέλιξη της ομιλίας αποτελεί ένα από τα πιο σημαντικά εξελικτικά βήματα του ανθρώπου. Που συνέβαλε καθοριστικά στην εξέλιξη και την επιβίωσή του ως είδος.
Χορηγούμενο
