Την Κυριακή, 12 Ιανουαρίου, το εορτολόγιο τιμά τη μνήμη της Αγίας Τατιανής, μαζί με τους Αγίους Μέρτιο και Ευθασία. Σήμερα γιορτάζουν όσοι φέρουν τα ονόματα Τατιανή, Τατιάνα, Τάτια, Τίτη, Τάνια. Καθώς και παράγωγα όπως Μέρτιος, Μύρτος, Μυρτούλα, Μυρτιά και Ευθασία.
Η Αγία Τατιανή
Η Αγία Τατιανή γεννήθηκε στη Ρώμη κατά τον 3ο αιώνα μ.Χ., την περίοδο της βασιλείας του αυτοκράτορα Αλεξάνδρου Σεβήρου (222–235 μ.Χ.). Η κόρη ευγενούς οικογένειας· ο πατέρας της, τρεις φορές ύπατος, αν και κρυφός χριστιανός, την ανέθρεψε με ευλάβεια και της δίδαξε τις χριστιανικές γραφές. Από την ηλικία, η Τατιανή νεαρή δεν αποφάσισε να αφιερώσει τη ζωή της στον Χριστό, διατηρώντας την αγνότητά της και προσφέρει διακονία στην Εκκλησία.
Η Αγία Τατιανή κατείχε το αξίωμα της διακόνισσας, υποστηρίζοντας τους ιερείς στα μυστήρια και επιτελώντας έργα φιλανθρωπίας. Εφοδίαζε φτωχούς με τρόφιμα, φρόντιζε ασθενείς, επισκεπτόταν φυλακισμένους και καθοδηγούσε γυναίκες στον δρόμο της ενάρετης ζωής.
Το Μαρτύριο
Η δράση της Αγίας Τατιανής τράβηξε την προσοχή των ειδωλολατρών της Ρώμης. Όταν κηρύχθηκε διωγμός εναντίον των χριστιανών, κατηγορήθηκε για την πίστη της και οδηγήθηκε στις αρχές. Παρά τις υποσχέσεις, τις απειλές και τα βασανιστήρια, αρνήθηκε να θυσιάσει στα είδωλα. Στον ναό του Απόλλωνα, η προσευχή της προκάλεσε την καταστροφή των αγαλμάτων.
Η αντίσταση της εξόργισε τους διώκτες. Υπέστη φρικτά βασανιστήρια: την χτύπησαν στο πρόσωπο, έσκισαν τα μάγουλά της, και την έβαλαν σε πυρακτωμένο καμίνι, όπου παρέμεινε αβλαβής. Όταν την έριξαν σε πεινασμένα θηρία, εκείνα δεν την άγγιξαν. Πιστεύοντας ότι η δύναμη της προερχόταν από μαγεία, διέταξαν να ξυρίσουν το κεφάλι. Ακόμη και τότε, παρέμεινε ατρόμητη.
Τελικά, ο αυτοκράτορας διέταξε τον αποκεφαλισμό της, μη μπορώντας να κάμψει την ακλόνητη πίστη της.
Ένα Ζωντανό Παράδειγμα
Η Αγία Τατιανή αποτελεί υπόδειγμα αυταπάρνησης και βαθιάς πίστης. Η μνήμη της συνεχίζει να τους εμπνέει, ενώ το παράδειγμά της υπενθυμίζει τη δύναμη της αγάπης για τον Θεό και την προσφορά στους συνανθρώπους.
Χορηγούμενο
