Παρότι πολλοί πιστεύουν ότι ο Παρθενώνας στέκει στην κορυφή της Ακρόπολης χάρη σε ισχυρά θεμέλια, η αλήθεια είναι ακριβώς η αντίθετη: ο ναός δεν έχει καθόλου θεμέλια, ωστόσο επιβιώνει για 25 αιώνες σε μια από τις πιο σεισμογενείς περιοχές του κόσμου.
Μελέτες της πολιτικού μηχανικού Νίκης Τιμοθέου αποκαλύπτουν ότι οι αρχαίοι Έλληνες είχαν ανακαλύψει πολύ πριν από εμάς τη λογική της σεισμικής μόνωσης — τεχνική που θεωρείται αιχμή της σύγχρονης μηχανικής.
Η επιβίωση του Παρθενώνα στην κορυφή της Ακρόπολης για πάνω από δυόμισι χιλιετίες, παρά τους ισχυρούς σεισμούς και τις φθορές του χρόνου, αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα αρχιτεκτονικά μυστήρια. Το μυστικό του αποκαλύπτεται μέσα από σύγχρονες μελέτες: ο αρχαίος ναός διαθέτει τριπλή αντισεισμική θωράκιση, παρόλο που δεν έχει τα σύγχρονα «θεμέλια» που θα περίμενε κανείς.
Τριπλή Σεισμική Μόνωση: Η Αρχαία Μηχανική
Σύμφωνα με την πολιτικό μηχανικό Νίκη Τιμοθέου, μελέτες της αρχιτεκτονικής και δομικής φόρμας του ναού απέδειξαν ότι οι Αρχαίοι Έλληνες είχαν ήδη ανακαλύψει και εφαρμόσει αυτό που σήμερα ονομάζουμε «σεισμική μόνωση». Η δομή του Παρθενώνα κοντράρει επιτυχώς τη θεωρία της σύγχρονης πολιτικής μηχανικής, καθώς είναι τριπλά μονωμένος σεισμικά.
Η εντυπωσιακή τριπλή θωράκιση εντοπίζεται σε τρία διαφορετικά επίπεδα του οικοδομήματος:
Η Βάση: Στρώσεις από Λεία Μάρμαρα (Τεχνικές Αντισεισμικής Δόμησης)
Το πρώτο σημείο έγκειται στις πολλαπλές στρώσεις από τεράστια οριζόντια μάρμαρα, τα οποία είναι εξαιρετικά λεία. Ο Παρθενώνας πατάει απευθείας πάνω σε αυτές τις λείες επιφάνειες. Κατά τη διάρκεια ενός σεισμού, τα επιφανειακά σεισμικά κύματα κινούσαν το ένα στρώμα μαρμάρων πάνω στο άλλο, επιτρέποντας στην κατασκευή να «γλιστρά» και να εκτονώνει μέρος της ενέργειας, αντί να απορροφά τον κραδασμό.
Οι Σύνδεσμοι: Μόλυβδος και Ελαστικότητα (Αντισεισμικές Αρχές)
Το δεύτερο μυστικό κρύβεται στους μεταλλικούς ελαστικούς συνδέσμους που ενώνουν τις πλάκες κάθε μαρμάρινης στρώσης. Στο κέντρο αυτών των συνδέσμων υπήρχαν μικροί σιδηροπάσσαλοι, γύρω από τους οποίους είχε χυθεί μόλυβδος. Ο μόλυβδος, εκτός από την ιδιότητα να προστατεύει τον σίδηρο από τη σκουριά, λειτουργούσε και ως ελαστικός αποσβεστήρας! Με την ελαστικότητά του, αποδυνάμωνε το σεισμικό κύμα μετατρέποντας μέρος της κινητικής ενέργειας σε θερμική.
Ο σπουδαίος αρχαίος ναός κάτω από την Ακρόπολη που μας κρατάνε κρυφό
Οι Κολόνες: Κατασκευή σε «Φέτες» (Μυστικά των Αρχαίων)
Το τρίτο σημείο κλειδί εντοπίζεται στις κολώνες του κτίσματος. Οι κολώνες δεν τοποθετήθηκαν μονοκόμματες, αλλά ήταν κατασκευασμένες από πολλαπλές, τέλεια εφαρμοσμένες μαρμάρινες «φέτες» (σπονδύλους). Οι Αρχαίοι Έλληνες γνώριζαν ότι, για να αντέξουν στους κραδασμούς της γης, η πολυεπίπεδη αυτή τοποθέτηση επέτρεπε στο συνολικό οικοδόμημα να ταλαντώνεται ως ενιαία μονάδα, αλλά να μην καταρρέει.
Το τελικό αποτέλεσμα αυτής της τριπλής αντισεισμικής φόρμουλας ήταν η δημιουργία ενός αρχιτεκτονικού θαύματος που απορρόφησε και εκτόνωσε την ενέργεια του Εγκέλαδου επί αιώνες.
Ο άγνωστος πύργος στην Ακρόπολη και τα μυστικά του
Ο Παρθενώνας με Χρώμα: Η Λάθος Φαντασίωση του Αρχαίου Κόσμου
Πέρα από τα δομικά του μυστικά, ο Παρθενώνας κρύβει εκπλήξεις και ως προς την εμφάνισή του. Σύμφωνα με πρόσφατο άρθρο του BBC, τα περίφημα Γλυπτά του Παρθενώνα δεν ήταν λευκά και λιτά, όπως τα φανταζόμαστε σήμερα, αλλά καλύπτονταν από μία έκρηξη χρώματος και φανταχτερή διακόσμηση!
Όπως τονίζει η δημοσιογράφος Ναταλί Χέινς, «έχουμε φανταστεί τον αρχαίο κόσμο λάθος». Αρχαιολόγοι, χρησιμοποιώντας υπεριώδες φως, κατάφεραν να «διαβάσουν» τα ίχνη του χρώματος σε αγάλματα που φαινομενικά δεν διατηρούν κανένα ίχνος διακόσμησης. Μάλιστα, η ιστοσελίδα του Μουσείου Ακρόπολης ενθαρρύνει τους επισκέπτες να δώσουν τις δικές τους εκδοχές για το πώς ήταν αρχικά τα αγάλματα, αναδεικνύοντας τον εκθαμβωτικά χρωματιστό χαρακτήρα του αρχαίου ναού.
Χορηγούμενο
